02 sep 2021 Familierecht Anoeska van Ginderen
Ik kom net uit een zitting als ik zie dat ik een gemiste oproep van kantoor heb. Er is een boodschap voor mij ingesproken met het verzoek om een mogelijk nieuwe cliënte terug te bellen.
Ellen vertelt mij dat zij en haar man Hans de knoop hebben doorgehakt om te gaan scheiden. Ze hebben samen 2 kinderen en willen de gevolgen van de echtscheiding zo goed en respectvol mogelijk regelen. Waar Ellen wel mee zit is dat Hans altijd de financiën heeft geregeld en zij hier weinig kennis over en ervaring mee heeft. Het staat voor haar vast dat ze de scheiding wil regelen door middel van mediation, maar is dat in dit geval ook echt de beste route?
Ondanks het feit dat het aantal echtscheidingen in Nederland blijft toenemen, zijn er nog altijd veel misverstanden over zaken die bij een scheiding komen kijken. Hieronder geef ik graag een toelichting op 5 van de grootste misverstanden die zal proberen recht te zetten.
Dit is zo’n uitspraak die helaas vaak voorbijkomt en niet juist is.
Vanaf het bereiken van de 12-jarige leeftijd krijgt een kind de gelegenheid om zijn of haar stem te laten horen. Bij een gerechtelijke procedure die over de kinderen gaat, krijgen kinderen ouder dan 12 jaar dan ook een oproep van de rechter voor een zogenoemd kindgesprek.
De rechter houdt uiteraard rekening met de mening of wensen van een kind, maar dit betekent niet dat de rechter die mening ook altijd volgt en het kind dus indirect zelf mag bepalen. De rechter maakt altijd een afweging van alle belangen en neemt vervolgens een eigen beslissing, die kan afwijken van de wens van een kind. En soms is dat maar goed ook. Zeker in de gevallen dat een kind zich overduidelijk in een loyaliteitsconflict bevindt.
Mediation is in de meeste gevallen de snelste en minst kostbare manier om een scheiding te regelen. Onder begeleiding van een onafhankelijke mediator wordt geprobeerd om een duurzame regeling te treffen waarbij de gevolgen van de echtscheiding in goede banen geleid worden.
Mediation is echter niet voor iedereen geschikt en ook zeker niet de enige manier om een scheiding respectvol te regelen. Een mediator informeert, maar adviseert niet. Als er sprake is van bijvoorbeeld een (groot) verschil in kennis, macht of emoties kan het daarom raadzaam zijn om beiden een eigen advocaat in te schakelen, waarbij dan wel afgesproken wordt om onder begeleiding van de advocaten (en in beginsel zonder tussenkomst van een rechter) toe te werken naar een totaalregeling in overleg waarbij rekening gehouden wordt met alle belangen. Dit zou ik Ellen uit het begin van deze blog ook zeker aanraden.
Benieuwd welke manier van scheiden het beste bij jou past? Neem dan nu contact met ons op voor een vrijblijvend gesprek op kantoor.
In de praktijk wordt er door een vrouw na scheiding inderdaad vaak voor gekozen om haar eigen meisjesnaam weer te gaan dragen, maar dit is geen verplichting.
De bevoegdheid om de achternaam van een ex-partner te gebruiken blijft namelijk ook na scheiding bestaan. Als er kinderen geboren zijn uit een huwelijk, dan staat het de vrouw altijd vrij om de achternaam van haar ex-partner te blijven dragen. Zijn er geen kinderen uit het huwelijk geboren? Dan kan de ex-partner de rechtbank verzoeken om de vrouw haar bevoegdheid tot het gebruik van zijn achternaam te ontnemen. Daar moeten dan wel gegronde redenen voor zijn.
Als jullie getrouwd zijn na het aangaan van huwelijkse voorwaarden, dan is het natuurlijk de vraag wat hierover in de voorwaarden is opgenomen. Ons advies is om de huwelijkse voorwaarden eens in de paar jaar door te nemen om na te gaan of ze nog steeds bij jullie huidige situatie passen.
Als jullie na 1 januari 2018 zijn getrouwd zonder het opmaken van huwelijkse voorwaarden, dan blijven bezittingen en schulden die er voor het huwelijk al waren van de persoon zelf.
Maar zijn jullie voor 1 januari 2018 in gemeenschap van goederen getrouwd? Dan vallen alle bezittingen en schulden, ongeacht op wiens naam deze staan, en wanneer deze verkregen of aangegaan zijn, in de gemeenschap van goederen. Dit is alleen anders indien er sprake is van een uitsluitingsclausule of verknochtheid. Dit kan dus voor de nodige (vervelende) verrassingen zorgen bij een echtscheiding….
Het is raadzaam om je altijd op voorhand te laten informeren over de gevolgen van een huwelijk en welke vorm het beste bij jullie past.
Indien iemand voor of tijdens huwelijk een erfenis ontvangt of een aanspraak daarop verkrijgt én daarop een uitsluitingsclausule van toepassing is, dan wel indien deze persoon na 1 januari 2018 getrouwd is, valt de (aanspraak op de) erfenis niet in de huwelijksgoederengemeenschap en blijft deze buiten de verdeling bij echtscheiding.
Wanneer er geen uitsluitingsclausule van toepassing is en partijen voor 1 januari 2018 getrouwd zijn in beperkte gemeenschap van goederen, dan valt de (aanspraak op de) erfenis wél in de huwelijksgoederengemeenschap en dient deze bij echtscheiding wél verdeeld te worden.
Waar het vaak mis gaat is als ervoor of tijdens huwelijk een aanspraak op een erfenis is ontstaan, maar er nog niets is uitgekeerd. Bij een scheiding dient deze aanspraak (de vordering) wel degelijk meegenomen te worden in de verdeling. De aanspraak maakt namelijk onderdeel uit van de huwelijksgoederengemeenschap.
De waarde van de aanspraak wordt pas duidelijk als de langstlevende overlijdt, maar toch is het mogelijk om hierover tijdens een echtscheiding goede afspraken te maken.
Bij een scheiding komt veel kijken. Het is dan ook raadzaam om bijstand en begeleiding te zoeken bij een gespecialiseerde familierechtadvocaat en/of mediator die jou/jullie hierbij kan helpen. Een advocaat-mediator waar je een klik mee hebt, die met je meedenkt en de schade voor jou en de andere betrokkenen zoveel mogelijk probeert te beperken.
Heb je naar aanleiding van deze blog vragen? Wij staan voor je klaar en helpen je graag.