13 sep 2019 Letselschaderecht Ine Dilven
Een slachtoffer van verkrachting, aanranding of incest moet een hele drempel over om aangifte te doen bij de politie. Er is sprake van angst, onmacht, verdriet, boosheid en andere emoties. Wanneer er daadwerkelijk aangifte is gedaan, komt vaak de volgende klap. Wat gebeurt er nu eigenlijk met die aangifte?
De kranten staan er de laatste tijd vol mee. Zo zouden er bij de politie jaarlijks honderden zedenzaken op de plank blijven liggen. Er is gewoonweg te weinig gespecialiseerd personeel om alle aangiften te onderzoeken. Veel zaken worden – als er verder onderzoek volgt - pas na maanden of zelfs één jaar na de aangifte opgepakt door gespecialiseerde zedenrechercheurs. Al die tijd is het voor het slachtoffer maar de vraag of het onderzoek überhaupt aanvangt en wat er dan vervolgens nog uit gaat komen. Hoe langer je immers wacht, hoe minder dat eventuele getuigen of zelfs de verdachte nog kunnen verklaren.
Bij slachtoffers leidt dit tot nog meer onzekerheid en angst. Word ik niet geloofd? Is mijn zaak niet ernstig genoeg? De verdachte loopt nog zomaar rond en zijn er dan voor die persoon geen consequenties?
Het is voor slachtoffers enorm frustrerend om te horen te krijgen dat hun zaak op dat moment nog niet behandeld kan worden omdat er gewoonweg een tekort aan gespecialiseerd politiepersoneel is. Als slachtoffer moet je
“op je beurt wachten”. Het is schrijnend!
De politie en ook het Openbaar Ministerie erkennen dat er problemen zijn. Ook de politiek heeft deze problematiek gesignaleerd en eindelijk actie ondernomen.
Meerdere politieke organisaties hebben zich ingezet om aandacht te vragen voor deze onderbezetting bij de politie. Een Kamermeerderheid heeft het recente voorstel van Groen Links om de politie voortaan binnen één maand een zaak te laten onderzoeken, gesteund. Om dit te kunnen realiseren moet er meer geld vrijgemaakt worden voor de aanpak van zedenmisdrijven. Er zal extra capaciteit bij politie en Openbaar Ministerie moeten komen, zodat er ook voldoende mankracht is om die zaken goed op te pakken.
Het voorstel van Groen Links dateert van eind augustus 2019. Meerdere politieke partijen hebben zich, zoals gezegd, achter het voorstel geschaard. Het is thans wachten op de wijzigingen binnen justitie.
Op dit moment kan een slachtofferadvocaat nog niet zo veel betekenen in het versnellen van het proces. Uiteraard zoeken wij continue contact met de zedenrechercheurs om de zaak onder de aandacht te brengen en te houden. Wel merk ik dat het voor een slachtoffer in een zedenzaak al heel belangrijk is om te weten wat de stand van zaken is in het onderzoek. Om te weten dat de politie er wel aandacht voor heeft, maar dat ook een onderzoek de nodige tijd vergt. Communicatie tussen het slachtoffer en justitie is dan van groot belang om wederzijds begrip te kweken. Het slachtoffer is immers ook niet gebaat bij een vluchtig onderzoek wat vervolgens niets oplevert. Gedegen onderzoek is belangrijk en dat vergt tijd. Helaas nu dus nog veel te veel tijd, maar hopelijk komt daar op termijn verandering in.
Als gespecialiseerd letselschadeadvocaat en lid van LSA en LANGZS help ik u graag! Heeft u vragen over het doen van aangifte van aanranding of verkrachting, een lopende zedenzaak of de manieren waarop een slachtofferadvocaat u te hulp kan komen, neem dan gerust contact met mij op.
Ine werkt sinds 2002 bij AK advocaten. Ze begon op de sectie ondernemingsrecht, waar ze veel heeft geprocedeerd en onderhandelingservaring heeft opgedaan. Ook hield Ine zich toen al bezig met het aansprakelijkheidsrecht en het strafrecht.
Meer artikelen van Ine Dilven