Wie betaalt de rekening na een slippertje?

Ik kreeg een zaak ter beoordeling voorgelegd waarin een medewerkster van een school was uitgegleden in de hal die net was gedweild, met vervelend letsel als gevolg. Een slippartij is zo gebeurd, soms met ernstige gevolgen. Hoe zit het dan met de aansprakelijkheid bij een valpartij? Een paar voorbeelden van zaken die voor de rechter zijn gekomen.

De glijpartij bij Albert Heijn

Een man glijdt tijdens een regenachtige dag bij het binnengaan van de supermarkt uit over de inloopmat die bij de ingang ligt. De kletsnat geworden mat glijdt onder de voeten van de man weg, die valt en letsel aan zijn rug en stuitje oploopt. Albert Heijn is aansprakelijk, omdat zij ervoor had moeten zorgen dat de mat niet kon verschuiven en minstens een waarschuwingsbordje had kunnen plaatsen.

De gladde vloer van de sauna

Een man glijdt uit over de gladde vloer van de sauna. Hij droeg geen slippers, ondanks dat er een bordje stond dat slippers verplicht waren. Volgens de rechter had de man erop bedacht moeten zijn dat de saunavloer glad was. De sauna is niet aansprakelijk.

De glibberige vloer bij het tankstation

Een man glijdt op een winterse dag uit op de sneeuw bij het tankstation. De rechter oordeelt dat Shell voldoende deed door regelmatig sneeuw te ruimen en zout te strooien. Van mensen mag in dit soort situaties een verhoogde oplettendheid en voorzichtigheid worden verwacht.

De uitglijdende werkneemster

Een werkneemster glijdt uit over de spekgladde vloer in het pand van de werkgever en breekt haar pols in een poging haar val te breken. De vloer was glad als gevolg van schoonmaakwerkzaamheden (dweilen) en er stond geen bordje. De werkgever is aansprakelijk vanwege het niet (laten) waarschuwen voor de gladde vloer. Op de werkgever rust een waarschuwingsplicht voor dit soort gevaren. Dat werkgever het dweilen overliet aan een professioneel schoonmaakbedrijf doet hier niets aan af.

De werknemer die over zijn eigen deurmat struikelt

Deze uitspraak is misschien wel het meest verstrekkend. Een heftruckchauffeur loopt bij een bedrijfsongeval letsel op aan zijn voet. Na een periode van arbeidsongeschiktheid gaat hij weer aan het werk. Na de eerste dag dat hij weer wat gewerkt heeft, struikelt hij thuis over zijn eigen deurmat met ernstig knieletsel als gevolg. Volgens de man had hij meer last gekregen van zijn voet door het werken waardoor hij met zijn been is gaan slepen. De kantonrechter gaf de werknemer gelijk, het hof gaf in hoger beroep de werkgever gelijk dat de huiselijke valpartij in een te ver verwijderd verband staat met het eerdere arbeidsongeval. De Hoge Raad tikt het hof op de vingers. Het oordeel van het hof is onbegrijpelijk, gezien de omstandigheden dat de man op de bewuste dag nog restklachten had aan de voet, het voetletsel dus nog niet restloos was genezen en de pijn door het weer rijden op de heftruck was toegenomen. De beslissing van het hof is evenmin te rijmen met haar eigen oordeel dat ‘een in zijn lopen gehinderde voetganger eerder onderuit zal gaan dan iemand met een gezond stel benen’ en de pijn van het voetletsel op zijn minst genomen had bijgedragen tot de huiselijke valpartij. Dit zijn maar een paar voorbeelden. Er zijn heel wat uitspraken rondom valpartijen door uitglijden. De aansprakelijkheid voor letsel hierdoor hangt steeds af van de concrete omstandigheden van het geval. Er geldt een waarschuwingsplicht voor de werkgever, de eigenaar van openbare ruimten e.d. voor het gevaar van gladde vloeren. Die wordt logischerwijs begrensd door de eigen verantwoordelijkheid die we hebben in dit soort situaties.