Basisschool en/of docent aansprakelijk voor val tijdens gymles?

Gymles op school, de ene heeft er goede herinneringen aan en voor de ander was het telkens weer een verzoeking. Wat als je als laatste werd gekozen bij een groepsopdracht of wat te denken van die vreselijke coopertest? Bij de meeste mensen komt er gelukkig een glimlach tevoorschijn als ze terugdenken aan het apenkooien tijdens de gymles. De gymles brengt echter ook risico’s met zich mee. In hoeverre is de docent en de school aansprakelijk voor ongevallen tijdens de gymles?

Hoe beoordeel je de zorgplicht van de docent en school?

De vraag is of er sprake is van schending van de zorgplicht door school. De rechter toetst bij een ongeval tijdens gymles of de docent heeft gehandeld zoals van een redelijk bekwaam en redelijk handelend gymdocent mag worden verwacht.

Val van een klimrek; een praktijkvoorbeeld

Op 23 maart jl. heeft de rechtbank Den Haag nog een uitspraak gedaan over de vraag of een basisschool en diens werknemer, de docent, aansprakelijk is voor een val van een klimrek door één van de leerlingen (ECLI:NL:RBDHA:2016:3712). Zestien leerlingen van groep 7 en 8 kregen de opdracht om om de beurt het klimrek op te klimmen om vervolgens op hoogte tussen twee treden door te kruipen om vervolgens aan de andere van het klimrek naar beneden te klimmen. Het klimrek stond in een hoek van 45 graden van de muur af. Dit betekent dat de leerlingen met het naar boven klimmen achterover leunen en met het naar beneden klimmen leunen ze voorover tegen het klimrek aan. De oefening was door de gymdocent uitgelegd en hij stond naast het klimrek om de leerlingen te begeleiden. Eén leerling had tegen de docent gezegd dat hij het eng vond en de oefening liever niet deed. De docent heeft de leerling opgedragen om de oefening toch te doen. Het ging goed totdat de leerling naar beneden moest klimmen. Hij volgde de aanwijzing niet op en is ten val gekomen op zijn elleboog. De ouders zijn naar het ziekenhuis gegaan en er was sprake van een gecompliceerde elleboogbreuk. Er volgden drie operaties. In de procedure is de vraag aan de orde of de docent en de school wat te verwijten valt. Is er gehandeld zoals van een redelijk bekwaam en redelijk handelend gymdocent verwacht mag worden? De ouders verwijten de school ook dat zij niet direct een arts hebben ingeschakeld en dat de school tijdens het herstelproces geen contact heeft gezocht.

De school wordt niet aansprakelijk geacht!

De rechtbank toets de werkwijze van de docent en de school. Vastgesteld wordt dat de docent bevoegd was, dat de oefening geschikt was en werd uitgevoerd conform de methode voor bewegingsonderwijs. Het is de taak van de gymdocent om leerlingen te motiveren om grenzen te verleggen wanneer ze moeite hebben met een oefening. De docent heeft geen onverantwoorde risico’s genomen. Er was voldoende toezicht. Tot slot stelt de rechtbank vast dat het niet eerder inschakelen van medische hulp en het gebrek aan nazorg vanuit school het letsel niet heeft verergerd. Hoe ernstig de consequenties voor de leerling ook zijn, de zorgplicht van de school gaat niet zo ver dat zij alle mogelijke ongevallen moeten voorkomen.

Tip: persoonlijke aandacht!

De uitspraak lezend overviel mij het gevoel dat de procedure met name was opgestart door frustratie aan slachtofferzijde door het gebrek aan interesse vanuit school voor de leerling. Slachtoffers voelen zich niet serieus genomen als zij van de “veroorzaker” niets meer vernemen. Wat een bos bloemen, een telefoongesprek of een ziekenhuisbezoek betekent voor slachtoffers wordt onderschat. Persoonlijke aandacht en het met elkaar in gesprek gaan is belangrijk na een ongeval. Ik meen dat dit onbegrip, frustraties en zelfs procedures kan voorkomen!