De bijtende rechter

Vrijwel altijd zal een rechter zich in een vonnis onthouden van een oordeel over het niveau van de juridische bijstand die door advocaten aan partijen in een procedure is verleend. Voor de rechtbank in Overijssel was in een zaak eind vorig jaar de maat echter vol. In deze kwestie diende de ene partij € 675,00 aan de andere partij te betalen. Deze andere partij moest op zijn beurt wat goederen afgeven. Dit was vastgelegd in een vonnis, maar partijen kregen het voor elkaar om zelfs hier weer ruzie over te krijgen. Het oordeel van de rechtbank was vernietigend, lees zelf: “In plaats van over en weer simpelweg het vonnis uit te voeren( [eiser] betalen en [ gedaagde] afgeven), hebben partijen en/of hun advocaten er voor gekozen te gaan chicaneren. In plaats van gelijk oversteken, hebben over en weer betekeningen plaatsgevonden en is eigenbeslag gelegd, ook dit alles met gebruikmaking van door de overheid gefinancierde rechtsbijstand. Alsof het allemaal niet al driest genoeg was, hebben partijen en/of hun advocaten vervolgens besloten het onderhavige kort geding te voeren. Een keuze die, zouden partijen en/of hun advocaten de kosten van al deze acties volledig en zelf moeten dragen, zij in dat geval nimmer zouden hebben gemaakt. Uiteraard is het belang van een procedure niet altijd af te meten  aan een op geld waardeerbaar belang, maar het belang van deze zaak is miniem. Uitgerekend in een periode waarin (serieuze) advocaten en anderen aandacht vragen voor  voorgenomen bezuinigingen op door de overheid gefinancierde rechtshulp ontzien de partijen in dit geding en hun advocaten zich niet duizenden euro’s aan toevoegingsgelden en uren tijd van instanties die die tijd en energie beter kunnen besteden, te verspillen aan een “geschil” dat het niveau heeft van een kleuterruzie in de zandbak. Zij geven daarmee ook voeding aan ( onjuiste) standpunten dat toevoegingsgelden vaak worden gebruikt voor onzinnige procedures die niet zouden worden gevoerd indien het toevoegingsstelsel niet bestond. Partijen en in ieder geval hun advocaten moeten zich doodschamen om over dit soort trivialiteiten twee gerechtelijke procedures te voeren”. Tja, dit laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Ik kan slechts toevoegen: heren, dat was het oordeel en daar heeft u het mee te doen ….