Er is het afgelopen jaar veel te doen geweest over het vaststellen van kinderalimentatie. Ik verwijs naar onze blogs van 26 november 2014 “
Wijziging van de alimentatie in 2015, wat verandert er?”, van 10 mei 2015 “
Wijziging kinderalimentatie 2015: het vervolg” en van 2 oktober 2015 “
Opnieuw sensatie omtrent kinderalimentatie!”.
De richtlijn
In de
richtlijn van de Expertgroep Alimentatienormen is sinds 1 januari 2013 opgenomen dat het door de verzorgende ouder te ontvangen kindgebonden budget (voor zover daar aanspraak op kan worden gemaakt) in mindering dient te worden gebracht op de behoefte van een kind. In theorie, maar ook in de praktijk kon dat tot gevolg hebben dat de te betalen kinderalimentatie tot € 0,00 werd gereduceerd, omdat het kindgebonden budget gelijk was of zelfs hoger was dan de behoefte van een kind. De richtlijn is sinds 1 januari 2013 op deze manier toegepast. Deze zienswijze stuitte echter op veel weerstand bij de verzorgende ouders, zeker nadat de fiscale alleenstaande ouderkorting per 1 januari 2015 kwam te vervallen en in ruil daarvoor het kindgebonden budget werd verhoogd met de zogenaamde alleenstaande ouderkop.
De Hoge Raad heeft zich in een
uitspraak van 9 oktober 2015 uitgelaten over de vraag of die berekeningsmethodiek van de Expertgroep Alimentatie, die door de rechtbanken en de gerechtshoven werd gevolgd, aansluiting vindt bij de (gewijzigde) fiscale regeling, waartoe ook de kindgebonden budget behoort. De Hoge Raad is hier kort en krachtig in: het antwoord is “Nee”. Ik citeer uit de uitspraak van de Hoge Raad:
“De (…) overheidsregelingen om ouders tegemoet te komen in de financiële lasten verbonden aan de verzorging en opvoeding van kinderen, verminderen de behoefte van een kind niet. Deze wordt immers gevormd door wat een kind nodig heeft. (…) De overheidsondersteuning is dan ook daarop gericht: met het kindgebonden budget en de alleenstaande ouderkop is beoogd de verzorgende ouder, respectievelijke de alleenstaande verzorgende ouder, inkomensondersteuning te bieden om in de behoefte van zijn kind of kinderen te voorzien.”
Let wel, daarmee zijn we er niet helemaal, want de Hoge Raad vervolgt:
“Het voorgaande leidt tot de conclusie dat het kindgebonden budget en de daarvan deel uitmakende alleenstaande ouderkop niet in aanmerking dienen te worden genomen bij de bepaling van de behoefte van het kind, maar bij de berekening van de draagkracht van de ouder die het kindgebonden budget ontvangt.”
Kortom, het is dus niet zo dat het kindgebonden budget in het geheel geen rol meer speelt bij de berekening van kinderalimentatie. Het bedrag moet – volgens de Hoge Raad – bij het eigen inkomen van de verzorgende ouder worden opgeteld, hetgeen zal leiden tot een hogere draagkracht van die ouder en aldus zal leiden tot een hoger aandeel van de verzorgende ouder in de behoefte van een kind. De invloed van het kindgebonden budget is met de zienswijze van de Hoge Raad echter veel beperkter (en gelijk aan de methodiek die vóór 1 januari 2013 werd gehanteerd met betrekking tot de alleenstaande ouderkorting).
En nu?
Dat brengt ons tot de vraag: wat als er door de rechter een kinderalimentatiebedrag is vastgesteld in de periode tussen 1 januari 2013 tot 9 oktober 2015? Blijft die bijdrage in stand? Als geen van beide ouders iets onderneemt, dan blijft het alimentatiebedrag gelijk en blijft dit bedrag dus gewoon verschuldigd. Indien u daarentegen belang heeft bij aanpassing van het bedrag conform de zienswijze van de Hoge Raad, dan kan het interessant zijn om herziening te vragen. Wilt u advies hierover, dan staan we u graag bij.
Fotocredits: Fotolia
Hallo Sanne,
Binnenkort hebben mijn ex en ik een afspraak staan bij een mediator. De eerste berekening is binnen. En ik zou er volgens die berekening 485,00 op achteruit gaan. Terwijl de zorg voor mij is en de rekeningen ook. Volgens het Nibud ben ik 33% van mijn besteedbare inkomen aan mijn kinderen kwijt, dat is 600 euro per maand. En mijn Ex is in de tussenliggende periode 15.000 euro meer gaan verdienen. Kan toch niet waar zijn dat een rechter beslist dat ik dat in moet leveren? Ik ben zelf ook meer gaan werken om maar van de PA af te komen en zelfstandig te worden. Nu ga ik in KA 485,00 achteruit en krijg het er in PA weer bij waarschijnlijk. Wat ik helemaal niet wil! Ik wil een hardwerkende alleenstaande moeder zijn, zie samen met de vader financieel voor de kinderen zorgt! Geeft me een rot gevoel dat ik weer afhankelijk van mijn ex wordt. Ik begrijp dat het voor sommige alimentatie betalers een goede regeling is. Maar toch niet voor de hardwerkende ontvangers? Mijn ex hoeft bijna geen PA meer te betalen omdat ik meer ben gaan werken. Nu zijn we weer terug bij af. Houden de rechters hier rekening mee? Met de vaders die ook veel meer zijn gaan verdienen? Of hanteren ze de tremanormen ten alle tijde??
Vriendelijke groet, Klarina
Beste Klarina,
Bedankt voor uw bericht. Het is lastig om een goed antwoord te geven op uw vragen zonder de cijfermatige details van uw zaak te kennen. In de richtlijn van de Expertgroep Alimentatienormen wordt in ieder geval rekening gehouden met de huidige financiële situatie van beide ouders (en een eventuele stiefouder in het gezin waar de minderjarige woont). Dus als uw ex-echtgenoot meer is gaan verdienen, evenals u, dan wordt met dat hogere inkomen rekening gehouden bij het bepalen van de draagkracht. De richtlijn is overigens geen wet en dus zijn de rechters hier niet aan gebonden, maar mijn ervaring is dat in de praktijk in bijna alle gevallen de richtlijn door de rechters worden toegepast. Mijn advies is dat u uw vragen en zorgen in het gesprek met uw ex-echtgenoot en de mediator zorgvuldig bespreekt. Het is goed mogelijk dat u dan samen tot een regeling komt, waar u beiden vrede mee kunt hebben. Succes!
Met vriendelijke groet,
Sanne Odekerken
Hallo Sanne,
Inmiddels is het gesprek met de mediator geweest, was eigenlijk geen bemiddelings gesprek, mijn ex was inmiddels ook al bij een advocaat geweest voor advies. (hoe naief ben ik weer geweest) Dus alles wat de mediator voorstelde werd door hem van tafel geveegd, want er moest meer zijn kant op gerekend worden. ik voelde ook totaal niets in belang van zijn kinderen, maar vooral eigen belang. Zijn advocaat had een berekening gemaakt waarin ik nog 300 euro voor 3 kinderen van 9, 13 en 16 zou krijgen. (dit was 350 per kind) Dat kon hij toen al makkelijk betalen, vijf jaar geleden. En nu moet ik het met kinderen die alleen maar duurder zijn geworden maar met 300,00 euro doen?? Mijn KGB compenseert dit niet eens…. ik snap hier werkelijk niets van. Maar goed, ik geef het ook uit handen, ik heb geen andere keus. Heb alles stopgezet via de mediator en ik zie wel wanneer er wat op de mat valt. Mijn ex verdient een ton op jaarbasis (ik 19.000), hij kan nog gewoon op wintersport met ze (skikleding moet ik aanschaffen) zomervakantie is geboekt. En in de weekenden moeten ze sushi leren eten? Hij woont al vijf jaar samen en ik alleen. Ik lever al mijn spaargeld in voor een advocaat, kan waarschijnlijk daardoor niet met ze op vakantie. Maar ik moet weten voor mezelf of dit echt het nieuwe recht systeem is. En als dat zo is….dan overleef ik dat ook nog wel. Maar niet zo maar zonder te vechten. Ik moet nog heel lang en heel veel voor mijn kinderen met liefde betalen. Ik hoop toch echt dat er snel een wetswijziging komt dat aanpassing alleen geldt voor betalers die er op achteruit zijn gegaan en het niet meer kunnen betalen. Niet voor betalers, die er zelf op vooruit gegaan zijn en hier een mooi slagje mee kunnen slaan….want dat is het. Had de belastingdienst dat KGB toch lekker gehouden. Dan had ik dit gezeur niet gehad nu!
Vriendelijke groet, Klarina
Beste Klarina,
Onlangs heeft mijn ex laten weten dat hij per 1 aug zijn baan kwijt is omdat het bedrijf uit ned weggaat en hij wil nu een herberekening vd kinderalimentatie voor onze 2 minderjarige dochters. 1,5 jaar geleden heeft hij nog een huis van 6 ton gekocht en dit nog voor ongeveer 1 ton verbouwd. Dat huis is ook opnieuw ingericht en hangt vol met mooie/dure kunst. Hij had dus echt een goed inkomen. Hij heeft ook een vriendin waar hij mee samenwoond en met haar een dochter v 1.5 jaar oud. Zij is na de bevalling gestopt met werken. Ongeveer 3 maanden geleden heeft zij (en hij?) Nog een goednieuwe audi gekocht. Als de situatie is zoals hij zegt (het verleden heeft bewezen dat ik hem niet op zijn woord kan vertrouwen) heeft hij ook recht op transitievergoeding en wie weet ooknnog wel een (oprot of afscheids)bonus Over de jaren heen is hij steeds meer gaan verdienen en heeft vast nog wel wat op zijn spaarrek. Ik ben al 5 keer mijn baan kwijt geraakt en qua salaris er misschien iets op vooruit gegaan omdat ik iets meer uren ben gaan werken. Ook toen ik werkloos was heb ik niet om verhoging gevraagd, ik vind het prima zo. Ook gaan ze samen met mijn kinderen dus zijn 5en vd zomer op vliegvakantie. Ook hoor ik dat hij nog gewoon uit eten gaat. Ik heb aangegeven niet te willen meewerken aa een herberekening vd kinderalimentatie omdat ik vind dat er niet als eerste op onze kinderen bezuinigd dient te worden. Hij vind dat ik maar fulltime moet gaan werken (ten kost van onze kinderen wat hij vroeger nooit wilde) terwijl zijn huidige vriendin vrijwillig thuis zit.
Ik heb hem ook gevraagd mijnaan te tonen dat hij inderdaad zijn baan kwijt is per 1 aug maar dit wil hij niet.
Ik heb ook gesproken met de echtscheidingsplanner die destijds voor ons de berekening heeft gemaakt en die zij ook dat hij het met zijn transitievergoeding nog wel eve kan uitzingen. Misschien heeft hij al wel snel weer een nieuwe baan. Maar hoe sterk sta ik bij een rechter? Houdt de rechter ook rekening met zijn transitievergoeding, zijn evt afscheidsbonus, zijn nieuwe dure huis met dure inhoud, spaargeld, de nieuwe audi en een vakantie die hij gewoon laat doorgaan? Met vriendelijke groet, Pam
Beste Pam,
Als een ex-partner vraagt om verlaging van de kinderalimentatie wegens ontslag, dan zal de rechter rekening houden met de verkregen transitievergoeding (ontslagvergoeding), in die zin dat hij zijn WW-inkomen of een ander nieuw inkomen kan aanvullen met deze vergoeding tot aan zijn oude salaris. Daar is de vergoeding immers ook voor bedoeld, maar dat kan natuurlijk maar voor een bepaalde periode. Het bezitten van een mooi huis met dure inboedel, de aankoop van een nieuwe auto of een vakantie spelen geen rol. Er wordt sec naar het inkomen gekeken. Wel kan spaargeld van invloed zijn op het bepalen van de financiële ruimte. Een behoorlijke som geld kan namelijk een bepaald rendement opleveren en dat rendement verhoogt de financiële ruimte (de draagkracht). In sommige gevallen bepaalt de rechter zelfs dat het redelijk is dat de alimentatieplichtige inteert op zijn vermogen om aan de alimentatieplicht te kunnen voldoen.
Met vriendelijke groet,
Sanne Odekerken