De zieke werknemer die weigert mee te werken aan re-integratie

De werkgever en de zieke werknemer moeten zich beiden zoveel mogelijk inspannen om de werknemer te laten re-integreren in zijn eigen functie of, wanneer dat niet mogelijk is, in andere passende arbeid. Maar wat nu als de werknemer weigert mee te werken aan zijn re-integratie? In zo’n geval mag de werkgever stoppen het loon te betalen om de werknemer ertoe te bewegen alsnog passend werk te gaan verrichten. Maar mag deze loonstop worden toegepast over het volledige loon of slechts over de uren dat een werknemer arbeid kan verrichten, maar dit zonder reden niet doet? Rechtbanken en gerechtshoven zijn de laatste jaren meermaals met deze vraag geconfronteerd. De uitspraken zijn niet eenduidig. In december is deze vraag ook aan de kantonrechter te Utrecht voorgelegd. Een zieke werknemer had met zijn werkgever afgesproken dat hij in drie stappen zou re-integreren. Eerst zou hij halve dagen aangepast werk verrichten om vervolgens 6 uur per dag in deze aangepaste taken te werken en uiteindelijk 8 uur per dag zijn gebruikelijke werk te doen. De werknemer werkte op enig moment niet mee aan deze re-integratie en de werkgever zette de volledige loondoorbetaling stop. De werknemer startte een procedure omdat hij meende dat de loonstop zich slechts mocht uitstrekken over de uren die hij in het kader van zijn re-integratie geschikt werd geacht maar die hij weigerde te werken. Hij maakte aanspraak op doorbetaling van zijn loon over de overige uren.  De kantonrechter Utrecht bestudeerde in de jurisprudentie de beslissingen van verschillende rechters die eerder over dit soort kwesties moesten oordelen maar kon geen vaste lijn ontdekken in de beslissingen. De ene rechter bepaalde dat het volledige loon mocht worden gestopt terwijl de andere rechter het standpunt van de werknemer volgde. Vanwege deze tegenstrijdigheid in de beslissingen heeft de kantonrechter aan de Hoge Raad gevraagd om aan te geven hoe met dergelijke gevallen moet worden omgegaan. De kantonrechter heeft zijn beslissing in deze zaak aangehouden totdat de Hoge Raad arrest heeft gewezen. Als ik op de stoel van de Hoge Raad plaats zou mogen nemen, dan zou er geoordeeld worden dat in dit soort zaken het stopzetten van het gehele loon gerechtvaardigd is. Een volledige loonstop is een sterke prikkel voor de zieke werknemer om passende arbeid te verrichten waar deze prikkel bij een gedeeltelijke loonstop beduidend minder sterk is. Te overwegen valt te bepalen dat volledige stopzetting pas na sommatie en waarschuwing van de werknemer kan plaatsvinden. Hoe de Hoge Raad over de zaak denkt zal binnenkort duidelijk zijn.