Wordt duur partneralimentatie nu dan toch verkort?

Al vele jaren is er veel te doen rondom partneralimentatie. Wekelijks hoor ik in mijn praktijk: ‘het is toch niet meer van deze tijd dat ik 12 jaar lang moet betalen voor mijn ex-partner?’. Tijd voor verandering? Daarvoor zijn inmiddels meerdere wetsvoorstellen ingediend. Het laatste wetsvoorstel dateerde uit 2015. Dit voorstel kon op veel kritiek rekenen. Daarna bleef het lange tijd stil. Tot deze maand. Recent werd een gewijzigd en eenvoudiger wetsvoorstel gepresenteerd. In dit blog leest u wat u hierover moet weten.

1. Duur partneralimentatie wordt verkort

Als het wetsvoorstel wordt aangenomen, dan duurt de alimentatieverplichting straks in beginsel nog maar 5 jaar (nu nog 12 jaar). Hierop bestaan twee uitzonderingen.

- De eerste uitzondering is de situatie waarbij er jonge kinderen bij betrokken zijn. In dat geval blijft de maximale duur voor de partneralimentatie 12 jaar. Op het moment dat het jongste kind 12 jaar wordt, eindigt de partneralimentatie. Let op: dit staat los van de kinderalimentatie.

- De tweede uitzondering geldt voor langdurige huwelijken (die langer dan 15 jaar hebben geduurd) waarbij de alimentatiegerechtigde binnen 10 jaar de AOW-leeftijd bereikt. In dat geval geldt een maximale termijn van 10 jaar (tot het bereiken van de AOW-leeftijd).

2. Berekening wijzigt niet

De wijze waarop de partneralimentatie wordt berekend, wijzigt niet. Dat betekent dat de behoefte en draagkracht uitgangspunt blijven voor de hoogte van de alimentatie. Met andere woorden: wat heeft de ene partner nodig, welk inkomen kan hij of zij zelf verdienen en wat kan/moet de ex-partner nog bijdragen. Een gespecialiseerde Familierecht advocaat kan deze berekening voor u maken.

3. Oplossing voor uitzonderlijke gevallen

De zogenaamde hardheidsclausule die we nu ook al kennen, wordt gehandhaafd. Dat betekent dat het mogelijk blijft om in uitzonderlijke gevallen te verzoeken om verlenging van de partneralimentatie. Dit verzoek moet uiterlijk 3 maanden voor het eindigen van de partneralimentatie worden ingediend. De rechter bepaalt of verlenging noodzakelijk en mogelijk is.

4. Wettelijke indexering

De wettelijke indexering wordt toch niet uitgesloten. Dat betekent dat de partneralimentatie (vastgesteld door de rechter of overeengekomen tussen partijen) jaarlijks wordt geïndexeerd met een bepaald percentage. De verplichting tot indexering ligt vast in de wet. De alimentatieplichtige moet er daarom zelf voor zorgdragen dat hij de alimentatie tijdig (voor het eerst per 1 januari) verhoogt.

5. Afspraken op voorhand niet toegestaan

Het wordt niet mogelijk om al op voorhand in de huwelijkse voorwaarden afspraken te maken over de partneralimentatie. Indien partijen toch in de huwelijkse voorwaarden zouden afspreken dat er geen alimentatie verschuldigd is, dan zijn die afspraken nietig. Deze gelden dan dus niet.

6. Geen recht op partneralimentatie voor samenlevers

De wetgeving met betrekking tot de partneralimentatie geldt alleen voor ex-echtgenoten en ex-geregistreerde partners. De regels zijn dus niet van toepassing op ex-samenwoners. Indien samenlevers uit elkaar gaan, hebben zij over en weer dus geen recht op partneralimentatie. Willen zij dat toch, dan moeten zij daarover zelf afspraken maken in een samenlevingsovereenkomst.

7. Wet niet van toepassing op huidige alimentatiekwesties

Als de wet wordt gewijzigd, dan heeft dat alleen gevolgen voor partners die na de inwerkingtreding een beroep doen op alimentatie. De wet geldt dus uitdrukkelijk niet voor ‘oude/lopende gevallen’. Betaalt of ontvangt u op dit moment al partneralimentatie? Dan blijft daarvoor de maximale termijn van 12 jaar gelden. De nieuwe wet heeft dus geen invloed op uw situatie.

Tot slot

De wet is voorlopig nog niet van kracht. De wet zal eerst moet worden goedgekeurd door de Tweede en Eerste Kamer. Gelet op het feit dat eerdere voorstellen het niet hebben gehaald, zullen we moeten afwachten hoe dit vereenvoudigde wetsvoorstel wordt ontvangen. Ik ben van mening dat het voorstel goed aansluit bij de huidige maatschappelijke opvatting dat van beide partners mag worden verlangd dat zij een eigen inkomen verwerven. Met de hardheidsclausule bieden de initiatiefnemers een oplossing voor de uitzonderlijke gevallen waarin dat niet lukt. Hoe rechters daarmee omgaan in de praktijk, zal de tijd moeten uitwijzen. Voor nu hoop ik dat er op korte termijn uitsluitsel komt over een nieuwe regeling. Uiteraard houd ik u hiervan op de hoogte.

Fotocredits: Fotolia / highwaystarz