Geert Wilders: misbruik van recht of gewoon laf?

25 nov 2016 Algemeen AK Advocaten

N.b. Dit artikel is meer dan een jaar geleden voor het laatst gewijzigd. De informatie kan verouderd zijn.
In het civiele recht kennen wij een bepaling die misbruik van recht tegengaat. Artikel 3:13 BW van het Burgerlijk Wetboek bepaalt: “Degene aan wie een bevoegdheid toekomt, kan haar niet inroepen, voor zover hij haar misbruikt”. Het tweede lid van dit artikel bepaalt: “Een bevoegdheid kan onder meer worden misbruikt door haar uit te oefenen met geen ander doel dan een ander te schaden of met een ander doel dan waarvoor zij is verleend of …...”.

Recht op laatste woord

Je zou kunnen concluderen, dat in civielrechtelijke zin door Wilders ‘misbruik van recht’ is gemaakt doordat hij deze week gebruik heeft gemaakt van zijn recht op een laatste woord in zijn strafrechtzaak. Wilders heeft zich immers geheel aan het proces onttrokken: hij heeft niet één vraag van een rechter of van één van de officieren van justitie beantwoord. Wilders verdedigde zijn afwezigheid in de zittingszaal met de stelling, dat het gaat om de vrijheid van meningsuiting en dat die discussie volgens hem zou moeten worden gevoerd in het parlement en niet in de rechtszaal.

Dubbele moraal

Daar wringt hem de schoen: Wilders komt niet omdat hij vindt dat in het parlement gesproken moet worden over de vrijheid van meningsuiting, maar op het moment dat hij de kans krijgt om een politiek betoog te houden ( dat volgens hem thuis hoort in de Tweede Kamer) duikt hij plotseling wel in diezelfde rechtszaal op! Want laten we wel wezen, zijn slotwoord kan louter worden gekwalificeerd als een ‘politiek betoog’. Een volstrekte dubbele moraal: naar zijn eigen mening zou hij dat betoog in de Tweede Kamer moeten houden en niet in de rechtszaal.

Nietig

Natuurlijk mogen de hiervoor genoemde artikelen in het Burgerlijk Wetboek staan, het recht van een verdachte op het laatste woord is ‘absoluut’. Artikel 311 lid 4 van het Wetboek van Strafvordering bepaalt: “Aan de verdachte wordt op straffe van nietigheid het recht gelaten om het laatste woord te spreken”. Dat hij daar dus als laatste het woord kon voeren staat buiten kijf.

Laf

Dat hij dat betoog daar pas op dat laatste moment houdt is naar mijn mening laf: hij weet dat in het kader van het laatste woord in een strafproces niet één rechter of officier hem kan onderbreken of ter zake zijn betoog een vraag kan stellen, laat staan dat betoog van een kritische noot kan voorzien. Iedere dialoog over mogelijke begrenzing van de vrijheid van meningsuiting gaat hij daarmee uit de weg. Ongehinderd kon hij Officieren van Justitie uitmaken voor vazallen van het Kabinet: “hoort zo’n opmerking niet thuis in een debat in de Tweede Kamer met de Minister van Justitie, mijnheer Wilders?”…nee, op een moment dat geen enkel weerwoord mogelijk is je politieke standpunten uiten is naar mijn mening dus ronduit laf…en dat mag ik zeggen, want ik heb een vrijheid van meningsuiting.  

Over de blogger
AK Advocaten

AK Advocaten is één van de grotere advocatenkantoren in West-Brabant. Een sterk kantoor wordt gedragen door een team van sterke individuen.

Meer artikelen van AK Advocaten

2 reacties op “Geert Wilders: misbruik van recht of gewoon laf?”

  1. Beste Hans,

    dank voor de link naar de Wilders Blog, in het kader van actie is reactie bijgaand mijn reactie op dit stuk.

    Je hebt dit stuk duidelijk geschreven vanuit je achtergrond als advocaat, dat is begrijpelijk en te verwachten, echter het voorliggende probleem (Wilders die “gebruik maakt van”) vraagt toch ook een beetje afstand in de beschouwingen. Natuurlijk is het laf om een podium te misbruiken voor politiek gewin, dat is echter een conclusie in de categorie dat water nat is, de zon warm en mijn vrouw lief.

    Vanuit de optiek van Wilders is het hele proces wat tegen hem opgetuigd is een cadeautje, immers alle publiciteit is goed, ook negatieve publiciteit. Het effect van zijn betoog is inmiddels duidelijk, Maurice de Hondt meldt dat er na maanden van (gepeilde) zetel verlies er nu een kentering is, een verwachte groei naar 33 zetels. Niks te klagen voor Wilders, winst is winst, op welke manier ook tot stand gekomen. Is het moreel juist? Misschien niet, die vraag wordt door hem en zijn inmiddels honderdduizenden volgers niet gesteld.

    Vanuit de optiek van de rechtbank gezien had men kunnen verwachten wat de Wilders acties zouden kunnen zijn, immers dit is niet de eerste keer dat hij voor het schavotje staat. In het licht van zijn recht zoals omschreven in art 11 lid 4 (dicit HVO) is het lastig om aan een Wilders type “spelregels” op te leggen, ik kan mij echter wel voorstellen dat de persvoorlichter en of openbaar ministerie achteraf kanttekeningen plaatst bij hetgeen de argeloze kijker op de TV heeft gezien en gehoord. Ik begrijp dat vrouwe Justitia zich onder alle omstandigheden neutraal dient op te stellen, de andere kant is echter dat men zich laat gebruiken / misbruiken op de manier die Wilders gedaan heeft. Daar moet toch iets mee te doen zijn.

    Tot slot wat is dan de insteek van de Wilders stemmers? Zoals Louis van Gaal zegt: zijn jullie allemaal zo dom of ben ik zo slim? Veelvuldig worden Wilders volgelingen gekwalificeerd als populisten, of dergelijke politieke stromingen als populisme, doorgaans hebben dit soort kwalificaties een negatieve klank. Zijn al die Wilders (en gelijksoortige) volgelingen dan simpel, “de onderlaag” , of recalcitrant? De definitie van populisme loopt uiteen tussen: “afzetten tegen de gevestigde orde” en “het uitdrukking geven aan de kloof tussen de bevolking en de politieke elites”. Ik heb niet de indruk dat de Wilders stemmers allemaal “simpel” zijn, wel de indruk dat het fenomeen populisme in de politieke stromingen onvoldoende of niet beantwoord blijft, op gemeentelijke, landelijk en Europees niveau (Brexit)

    Mijn conclusie naar aanleiding van het Wilders proces is dat het de hoogste tijd is voor bestuurlijke vernieuwing, het is overduidelijk dat veel mensen zich niet meer aangesloten voelen bij de politieke keuzes die gemaakt worden. De energie die velen (waaronder ook ik) steken in het bediscussiëren van het fenomeen Wilders kan veel beter gestoken worden in het vinden van nieuwe wegen. Mijn uitgangspunten hierbij zijn : meer zeggenschap voor jongeren (die zitten niet zo vastgeroest), bij verkiezingen ook de ambtenaren top vervangen , een beperkt aantal (dwingende) referenda per jaar, inzet nieuwe media om “gevoelens” te peilen en te vertalen naar beleid, etc

    Dat is mijn (mini) bijdrage aan het maatschappelijk debat hierover, een lang betoog om te melden dat ik het, onder voorwaarden, met jouw betoog eens ben.

    Met groeten

    Hans van Alem

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.