Interview met Monique Martin over de letselschadezaak die AK voor haar behandelde

In december 2011 werd Monique Martin tijdens het uitlaten van haar hond aangereden door een scooter. Hoewel de gevolgen in eerste instantie leken mee te vallen, heeft zij tot op de dag van vandaag last van ernstige (pijn)klachten. Ook de letselschadezaak sleepte jaren voort. Eind 2020 wist Monique die zaak, samen met AK advocaat Jolanda Broeders, tot een goed einde te brengen. Hoe hebben Monique en haar partner Tjalling Braaksma de bijstand van Jolanda ervaren?

Ongeval

Monique: “Na de aanrijding stond de afdruk van het stuur van de scooter in mijn rug, gelukkig was dit alleen een blauwe plek. Maar mijn linkervoet raakte ook beschadigd. Mijn grote teen stond flink uit het lood. Na een aantal weken gips was de verwachting dat het met oefeningen wel weer helemaal goed zou komen. Maar dat was niet het geval. Een lange weg langs verschillende artsen volgde, waarbij ik meerdere operaties aan mijn voet moest ondergaan. Zo werden er schroeven en plaatjes in mijn voet gezet, en moest ik orthopedische schoenen gaan gebruiken. Op dit moment wacht ik weer op een nieuwe operatie.”

“Ook werd vastgesteld dat ik aan zenuwpijn leed”, vervolgt Monique. “Ik had echt altijd heel veel pijn aan mijn voet, die in eerste instantie niet kon worden verklaard. Als er bij wijze van spreken een laken op mijn teen kwam, zat ik al tegen het plafond. Daarvoor kwam ik uiteindelijk terecht bij de neuroloog. In eerste instantie moest ik zware medicatie slikken, maar daardoor werd mijn concentratievermogen erg aangetast. Uiteindelijk is er in 2015 een neurostimulator in mijn rug geïmplanteerd, waarna een lang revalidatietraject volgde om onder meer te leren omgaan met de beperkingen die daar helaas ook aan vasthangen. Die neurostimulator geeft prikkels tegen de pijn in, waardoor de pijn iets draaglijker is geworden en de medicatie kon worden verminderd. Maar helaas zal de pijn nooit meer helemaal weggaan.”

En of dat nog niet genoeg was, ontwikkelde Monique ook een vorm van PTSS, waarvoor zij behandeld moest worden. “Als ik buiten was en er een auto of scooter dicht langs mij reed, raakte ik in paniek.”

Het leven van Monique en Tjalling stond na het ongeval dus behoorlijk op zijn kop. Monique: “Eigenlijk ben ik in eerste instantie doorgegaan met mijn leven, op wilskracht en tegen beter weten in. Ik werkte op het moment van het ongeluk als voorlichter en volgde een deeltijd hbo-opleiding. Daar ben ik mee doorgegaan, maar dat vergde heel veel. Vaak kon ik dan ’s avonds niet meer lopen en had ik geen energie meer. Privé moest ik die periode heel veel overslaan. Uiteindelijk ben ik wel minder gaan werken en heb ik ook mijn studie twee jaar stilgelegd. In juni 2017 ben ik alsnog afgestudeerd, maar ook nu werk ik nog steeds minder uren. Tjalling: “Wij zagen Monique in die periode echt veranderen. Ze zag altijd overal de positieve kanten van in, maar nu kreeg ze echt een knauw. Dat was ook voor mijzelf en onze vijf pubers niet altijd even makkelijk.”

Letselschadezaak

Tjalling werkt als assurantieadviseur. Hoewel een collega hem al direct na het ongeval aanraadde een letselschadebureau in te schakelen, besloten Monique en Tjalling dat niet te doen. Tjalling: “We dachten dat het allemaal wel met een sisser zou aflopen, het leek ons wat overdreven om een letselschadebureau in de arm te nemen. Dat zie je toch alleen in series.” Maar toen de gevolgen ernstiger bleken te zijn, hebben ze toch een letselschadebureau ingeschakeld. De eerste jaren werd de zaak goed en voortvarend aangepakt, maar toen Monique’s situatie complexer werd, werd dat minder. Tjalling: ”Het duurde natuurlijk een aantal jaar voor we zicht kregen op de eindstatus van Monique, maar het leek ze ook boven de pet te gaan, te complex te worden.” 

Na een medische keuring, waarbij alleen naar Monique’s voet gekeken werd, volgde een zeer teleurstellend voorstel van de verzekeraar. Toen het letselschadebureau hier weer niet actief op reageerde, besloten Monique en Tjalling in 2018 over te stappen naar Jolanda Broeders. Helaas bleek het dossier van het letselschadebureau verre van compleet. Samen met Jolanda stopte Monique er veel werk in om de stukken weer compleet te maken. Monique: “Tijdens dat proces was Jolanda realistisch. Ze vertelde ons heel eerlijk dat ze, gelet op de voorgeschiedenis van de zaak, niet wist of ze de zaak nog op gang kon krijgen. Dat was natuurlijk geen fijne boodschap, maar het zorgde er ook voor dat we geen valse verwachtingen hadden.”

Tjalling vervolgt: ”Maar Jolanda ging ook heel voortvarend aan de slag met het berekenen van de schade. Daarbij nam ze ons bij de hand en vertelde ze ons zaken die ons nog nooit waren verteld. Zo bleek het bijvoorbeeld mogelijk om, naast het extra collegegeld, ook de andere schade die voortvloeide uit Monique’s studievertraging mee te nemen in de berekening. Doordat ze twee jaar later afstudeerde, kon Monique ook pas twee jaar later haar droom om in het HR-vak te werken waarmaken en promotie maken. Wat ik ook erg positief vond, was dat Monique een kopie kreeg van alle correspondentie die Jolanda met de verschillende partijen voerde. Daardoor wisten we steeds precies wat er speelde. Ook dat waren we bij het letselschadebureau niet gewend.”

Schikking

Uiteindelijk wist Jolanda eind 2020 toch tot een mooie schikking met de verzekeraar te komen. “Ik ben heel blij dat Jolanda mij zo goed geholpen heeft en de zaak nu is afgerond. Soms had ik ook net haar stimulans even nodig om dagenlang alles uit te pluizen en aan te leveren. Langzaamaan heb ik het gevoel dat ik dit deel achter me kan laten. Natuurlijk moet ik nog de rest van mijn leven dealen met de gevolgen van het ongeluk, ik zal er nooit helemaal vanaf komen. Maar er is nu wel recht gedaan aan mijn schade.”

Ook Tjalling is blij dat het is afgerond. “De beperkingen waar Monique de rest van haar leven mee moet zien om te gaan, kan je natuurlijk met geld niet goedmaken. Het liefst had ik dat geld niet gekregen en nog gewoon de oude Monique om ons heen gehad. Helaas is dat niet mogelijk, maar het letselschadedeel kan Monique nu wel afsluiten. En we zijn echt heel blij dat we naar Jolanda zijn overgestapt. Ik adviseer nu iedereen, ook mijn eigen klanten, om direct in zee te gaan met een gespecialiseerde letselschadeadvocaat zoals Jolanda. Daar zit zo veel kennis en kunde.”