In een bestemmingsplan van Breda staat bij de woonbestemming dat deze gronden zijn bedoeld voor ‘wonen’. In het plan is echter geen definitie van wonen opgenomen, maar wel van ‘woning’. Is de definitie van woning dan van toepassing? En is kamerverhuur in dit geval toegestaan?
Woningen zijn niet bedoeld voor kamerverhuur
In het oude bestemmingsplan “Heuvel 1999” was het begrip ‘woning’ zo geformuleerd dat het slechts mocht dienen voor de huisvesting van één huishouden. Bij de meeste bestemmingsplannen geldt een soortgelijke definitie. Daarmee wil men voorkomen dat kamerverhuur mogelijk wordt. Kamerverhuur wordt volgens de rechtspraak namelijk niet gezien als één huishouden, maar als meerdere huishoudens.
Wonen was niet gedefinieerd
Wat de planwetgever echter over het hoofd had gezien, was dat in de voorschriften bij de woonbestemming geen koppeling was gelegd met de definitie van ‘woning’. Alleen het werkwoord ‘wonen’ was genoemd en dat was niet gedefinieerd. De hoogste bestuursrechter
oordeelt daarom dat in dit geval diverse woonvormen, waaronder kamerverhuur, zijn toegestaan binnen de woonbestemming. Verder gold er geen (uitdrukkelijk) verbod van kamerverhuur dus was de kamerverhuur legaal.
Kamerverhuur valt onder overgangsrecht
In het nieuwe bestemmingsplan “Heuvel” uit 2009 waren de voorschriften van de woonbestemming aangescherpt. Nu stond er niet langer dat het bedoeld was voor ‘wonen’, maar voor ‘woningen’. Dat betekent dat kamerverhuur nu niet meer mogelijk is, omdat er dan sprake is van meerdere huishoudens. Voor de kamerverhuurder in kwestie maakt dat echter niet uit. Hij verhuurde al voordat het nieuwe bestemmingsplan in werking trad. Daardoor valt hij onder het overgangsrecht.
Check de definities en denk aan overgangsrecht
De definitie van woning was in dit geval dus niet van toepassing. Ook de kamerverhuur was daardoor in alle woningen toegestaan. Als de gemeente of een derde stelt dat gebruik in strijd is met het bestemmingsplan, loont het dus de moeite om de omschrijvingen van de bestemming en de definities zorgvuldig na te gaan. Het overgangsrecht moet daarbij vooral niet worden vergeten, als het gebruik al plaatsvond voordat het nieuwe bestemmingsplan in werking trad.
