Interview met Jan Gobbens over de letselschadezaak die AK voor hem behandelde
16 mrt 2023 Letselschaderecht AK Advocaten
N.b. Dit artikel is meer dan een jaar geleden voor het laatst gewijzigd. De informatie kan verouderd zijn.
In februari 2017 was Jan Gobbens als ambulancemedewerker achter in de ambulance bezig met een reanimatie, toen het voertuig op een kruising in botsing kwam met een personenauto. Jan raakte zwaargewond en belandde op de intensive care. Een lang revalidatietraject volgde. Advocaat Jolanda Broeders stond hem bij in de letselschadezaak. Hoe heeft hij deze bijstand ervaren?
Ongeval
“Als je in de ambulance iemand aan het reanimeren bent, sta je los achter in de auto. Je moet beademen, masseren en medicijnen toedienen, dan is het niet handig als je vastzit. Dus toen we op die andere auto knalden, werd ik door de cabine geslingerd. Omdat ik druk bezig was kwam de klap voor mij zo onverwacht, dat ik in eerste instantie helemaal niet in de gaten had wat er was gebeurd. Toen ik ‘bijkwam’ merkte ik dat ik mijn arm niet meer kon bewegen en dacht ik eigenlijk dat ik een beroerte had gehad. Pas toen ik om mij heen keek en de schade aan de voertuigen zag, begreep ik wat er was gebeurd.”
Na het ongeval werd Jan opgehaald door zijn collega’s en naar het ziekenhuis vervoerd. Daar bleek de schade groot. Hij had onder meer 9 ribben gebroken, waarvan sommige op meerdere plaatsen. Ook had hij een ingeklapte long, een longkneuzing, een zenuwbeschadiging aan zijn rechterarm en een gebroken schouderblad opgelopen. Na een operatie waarbij de artsen 24 schroeven en 4 platen op zijn ribben aanbrachten, kon Jan gaan starten met zijn revalidatie. In verband met pijnklachten hebben de artsen twee jaar na het ongeval geprobeerd de schroeven en platen te verwijderen. Dit lukte niet goed, waardoor Jan weer op de intensive care belandde. En begin 2021 volgde nog een operatie aan het schouderblad, wederom om pijnklachten te verhelpen.
Jan: “Met mijn arm is het helaas niet meer helemaal goedgekomen. Ook zitten er nog 7 afgebroken schroeven in mijn ribben, die ze er niet meer uitkrijgen. En het schouderblad en mijn ribben zijn niet goed aan elkaar gegroeid, waardoor ik met chronische pijn rondloop. Maar daar kunnen ze niets aan doen. Alles opnieuw breken en weer rechtzetten is te risicovol.”
Op de ambulance
Ruim een jaar na het ongeluk ging Jan weer aan het werk, maar al snel bleek dat fulltime werken er niet meer inzat. Jan: “In de vakanties was ik altijd compleet gesloopt en lag ik bijna alleen maar op bed of op de bank.” Nu werkt Jan voor 50%, waarvan een deel op de ambulance en een deel op kantoor. “Dat is oké, als het niet te druk is,” vervolgt Jan. “Als we met de ambulance heen en weer vliegen en ik veel moet sjouwen, heb ik wel een dag of 2 nodig om te herstellen.” Ook zijn hobby’s heeft hij weer geprobeerd op te pakken. “Ik reed voorheen veel motor, maar dat is nu met die arm veel moeilijker geworden. Na een minuut of 15 zit er geen gevoel meer in en weet ik niet meer of ik gas geef of rem. Dan moet ik dus even een pauze nemen.”
Al met al heeft het ongeval dus een flinke impact gehad op het dagelijks leven van Jan. De politieagent die het ongeval onderzocht raadde Jan daarom aan om een letselschadeadvocaat in de arm te nemen.
''Omdat ik druk bezig was kwam de klap voor mij zo onverwacht, dat ik in eerste instantie helemaal niet in de gaten had wat er was gebeurd.''
AK Advocaten
“Daarvoor ben ik die agent eeuwig dankbaar. Ik was nog nooit met een advocaat in aanraking gekomen, dus ik had daar nog helemaal niet aan gedacht. Toevallig zat AK bij mij in de buurt en bleken zij ook letselschade te doen, dus heb ik ze gebeld. Al snel kwam Jolanda Broeders langs en nam zij de zaak op zich.”
Op de vraag hoe hij de bijstand van AK Advocaten heeft ervaren, antwoordt Jan: “Het was super. Jolanda is streng maar rechtvaardig, als ik dat zo mag zeggen. Ze legt vanaf het begin alles heel duidelijk uit en schept heldere verwachtingen. Zo vertelde ze dat ze uiteraard haar best ging doen, maar bereidde ze mij er ook op voor dat er ook voor mij veel werk bij kwam kijken. Ik moest natuurlijk alle stukken en informatie verzamelen, maar ook veel stukken lezen. Daarnaast heeft Jolanda een tomeloze inzet, ze bijt zich echt vast in de zaak. Ze heeft er voor mijn gevoel echt continu bovenop gezeten. Maar dat geldt voor het hele kantoor. Ook de ondersteuning van de secretaresses was altijd goed en prettig. Dat geeft veel vertrouwen.”
“Ze verstaan hun vak gewoon goed,” vervolgt Jan. “Dat merk je op alle fronten. Zo schakelen ze ook de goede mensen in. Het rekenbureau dat Jolanda heeft ingeschakeld bijvoorbeeld had ook zoveel verstand van zaken, die man is echt niets vergeten.”
Positief
Inmiddels is de zaak afgerond. Jan heeft geaccepteerd dat hij niet meer de oude wordt en staat positief in het leven. “Ik kan niet meer alles doen wat ik voorheen deed en de chronische pijn is vervelend. Maar ik kan gelukkig ook nog heel veel dingen wél. En als je kijkt wat er op de wereld allemaal gebeurt, dan boffen wij hier toch maar. Trouwens, ook de afgelopen 6 jaar was niet alleen maar ellende hoor. Zo heb ik 4 jaar geleden na 36 jaar zoeken mijn vader weer gevonden. En omdat je toch een soort band opbouwt, vond ik het heel mooi om dat ook aan Jolanda te kunnen vertellen. Het leven is gelukkig ook positief.”
