Letsel als gevolg van een ongeval met een vrachtwagen

Op 18 september 2024 heeft de Rechtbank Gelderland uitspraak gedaan in een langdurige zaak waarbij cliënt slachtoffer is geworden van een ongeval.

Ik wil meer weten over letselschaderecht

Wat is er gebeurd?

Op 14 mei 2018 werd een lading kozijnen bij cliënt afgeleverd. De zijwanden van de vrachtwagen bestonden uit een zeil op een frame van verticale metalen staanders, met daartussen horizontale liggers op verschillende hoogten. De goederen konden via de zijkant van de vrachtwagen worden gelost.

Cliënt bevond zich naast de oplegger toen meerdere horizontale leggers uit de vrachtwagen op zijn hoofd vielen. Dit gebeurde omdat de bestuurder of bijrijder de verticale staanders had verplaatst voordat de horizontale liggers waren verwijderd. Hierdoor verdween het steunpunt en vielen de liggers uit de vrachtwagen op het hoofd van cliënt.

Aansprakelijkheid

In deze procedure zijn diverse partijen betrokken omdat steeds niet duidelijk werd welke partijen bij het vervoer betrokken waren.

De rechtbank heeft beslist dat zowel de WAM-verzekeraar als de ‘eerst’ betrokken vervoerspartij hoofdelijk aansprakelijk zijn.

WAM-verzekeraar

Dekking

In de procedure stond de vraag centraal of er dekking was onder de WAM-verzekering. Heeft het motorvoertuig in het verkeer aanleiding gegeven tot aansprakelijkheid in de zin van art. 3 WAM? Volgens de rechtbank maakte het verplaatsen van de staander en het verwijderen van de metalen liggers het mogelijk om de goederen uit de oplegger te lossen. Hoewel het lossen nog niet was begonnen, stemt het verplaatsen van de staander en liggers overeen met de functie en het gebruik van de oplegger. Dat de oplegger al een tijd stil stond, maakt dit niet anders. De rechtbank komt tot de conclusie dat het ongeval een situatie betreft waarvoor de WAM-verzekering dekking biedt.

Verjaring

Verder heeft de WAM-verzekeraar een beroep gedaan op verjaring van de vordering. Volgens de WAM-verzekeraar is de verzekerde (een partij die niet in de procedure is betrokken) niet op tijd aansprakelijk gesteld.

De daadwerkelijke verzekerde van de WAM-verzekeraar werd pas op 9 augustus 2022 aansprakelijk gesteld, terwijl het ongeval op 14 mei 2018 plaatsvond. Cliënt werd echter pas op 11 mei 2022 op de hoogte gebracht wie de  daadwerkelijke verzekerde van de WAM-verzekeraar is, omdat toen voor het eerst de naam van de verzekerde partij/daadwerkelijke vervoerder werd genoemd. In eerdere correspondentie werd namelijk steeds naar andere partijen verwezen. De natuurlijke persoon achter beide aangesproken ondernemingen was dezelfde persoon en deze persoon was ruim voor het verstrijken van de driejaarstermijn al op de hoogte van de schadeclaim. Hij kon dus tijdig zijn positie bepalen, bewijs veiligstellen en de WAM-verzekeraar inlichten. Dat was overigens ook gebeurd, zo blijkt uit de correspondentie, want de chauffeur van de vrachtwagen was al over het voorval bevraagd.

Volgens de rechtbank is het niet redelijk en billijk om een beroep op verjaring toe te wijzen gezien het feit dat partijen cliënt de gehele verjaringstermijn in de waan hebben gelaten dat een andere partij de feitelijke vervoerder/verzekerde was.

De ‘eerst’ betrokken vervoerder

De partij die als eerst verzocht is om het vervoer uit te voeren heeft het vervoer vervolgens laten uitvoeren door een andere partij. De eerst betrokken partij stelde dat zij als expediteur heeft opgetreden en niet als vervoerder en dus ook niet aansprakelijk kan worden gehouden voor de fouten van de (daadwerkelijke) vervoerder. De rechtbank oordeelde echter dat het vervoer in deze kwestie duidelijk betrekking had op de bedrijfsactiviteiten van de eerst betrokken partij. Dat het zo lang onduidelijk bleef wie de daadwerkelijke vervoerder in deze kwestie was, onderstreept de ratio van deze aansprakelijkheidsgrond. Ook deze partij wordt dus aansprakelijk gehouden.

Vragen over dit blog? Neem contact op met mij of een van onze specialisten van de sectie Letselschaderecht.

Ik ga contact opnemen