Het gebeurt zelden, maar in een recente
zaak kreeg de rechtbank te Breda het verzoek voorgelegd om een alimentatie uitspraak ten uitvoer te leggen door middel van lijfsdwang. Wat was het geval?
Een man en een vrouw zijn met elkaar gehuwd geweest. In het zicht van de echtscheiding heeft de rechtbank in een voorlopige voorzieningenprocedure bepaald dat de man aan de vrouw een
partneralimentatie van € 500,00 per maand moet betalen, dit voor de duur van de echtscheidingsprocedure. Later is door de rechtbank bepaald dat de man ook na de echtscheidingsprocedure een bedrag van € 500,00 per maand aan de vrouw moet voldoen. De man gaat van deze uitspraak in hoger beroep, maar het gerechtshof oordeelt dat de uitspraak van de rechtbank in stand blijft. De man betaalt echter geen alimentatie aan de vrouw.
Verzoek tot toepassen lijfsdwang
De vrouw heeft geprobeerd om de alimentatietermijnen te incasseren door beslag te laten leggen op de bankrekening van de man. Dit mocht kennelijk niet baten. Er zijn haar geen andere vermogensbestanddelen bekend waarop zij zich zou kunnen verhalen. Dat is de reden dat zij zich tot de rechter in kort geding wendt met het verzoek lijfsdwang toe te passen. Lijfsdwang oftewel civiele gijzeling is bedoeld om druk uit te oefenen op de alimentatieplichtige. De alimentatieplichtige wordt dan voor een bepaalde periode in een huis van bewaring opgesloten totdat aan de onderhoudsverplichting wordt voldaan.
In deze zaak stelde de man dat hij niet bij machte was om te betalen. In zijn onderneming zou hij vanwege de recessie te weinig omzet hebben behaald en hij zou schulden moeten aflossen. De rechtbank oordeelt echter dat de man onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat hij geen financiële ruimte heeft om de aan hem opgelegde alimentatiebijdrage te voldoen. Bovendien is deze procedure al de vierde procedure waarin hij in de gelegenheid is gesteld om zijn standpunt met stukken te onderbouwen en slaagt hij daar niet in.
Dat is voor de rechtbank voldoende reden om het verzoek van de vrouw toe te wijzen en dus te bepalen dat zij de alimentatieuitspraken van de rechtbank ten uitvoer kan laten leggen door middel van lijfsdwang voor de duur van 30 dagen. Wel wordt hier één voorwaarde aan verbonden. Indien de man binnen een termijn van twee maanden na het vonnis in de kort geding een procedure tot wijziging van partneralimentatie start, dan is lijfsdwang niet toegestaan.
'Recessie' als argument alleen is onvoldoende
In deze tijden van crisis is discussie over de hoogte van alimentatie aan de orde van de dag. Zeker voor de ondernemer. Als advocaat merk ik dat de ondernemer zich makkelijk beroept op het argument “recessie”. Dat kan terecht zijn, maar het is belangrijk dat argument goed te onderbouwen. In deze zaak waarin de ondernemer al in vier rechtszaken in de gelegenheid was gesteld om zijn stellingen te onderbouwen en hij dat onvoldoende had gedaan, lijkt het wel terecht dat er naar een zwaar middel als lijfsdwang moet worden gegrepen om hem te dwingen zijn alimentatieverplichtingen na te komen.
