Dat is de gedachte achter het
wetsvoorstel Wet Werk en Zekerheid. Zal dit in de praktijk ook worden bereikt met deze wijziging van het ontslagrecht? Ik heb daar zo mijn twijfels bij.
Sneller ontslagrecht?
Sneller omdat procedures van het ontslagrecht wijzigen? Dat lijkt me niet omdat de werknemer straks bijvoorbeeld hoger beroep en cassatie kan instellen om te proberen een toegewezen ontbinding ongedaan te maken. Lange procedures liggen daarmee in het verschiet, waar nu de meeste procedures een doorlooptijd hebben van circa 2 á 3 maanden.
Sneller wordt het ook niet door de voorgestelde afkoelingsperiode van 14 dagen. Dat houdt in dat een werknemer bij een beëindiging van de arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden binnen 2 weken op gemaakte beëindigingsafspraken kan terugkomen.
Goedkoper ontslagrecht?
Goedkoper vanwege maximalisering van de ontslagvergoeding en de transitievergoeding bij ontslag? Op dit moment heeft ontslag via UWV als voordeel dat geen vergoeding aan de werknemer wordt toegekend. De kantonrechter berekent wel een vergoeding aan de hand van de kantonrechtersformule. De ontslagvergoeding wordt beperkt maar gaat ook gelden bij de UWV-ontslagroute. Daardoor wordt de bestaande ongelijkheid wel weggepoetst. In het nieuwe ontslagrecht krijgen werknemers na een arbeidsovereenkomst van ten minste 2 jaar recht op een transitievergoeding die gebruikt kan worden voor scholing en om over te stappen naar een andere baan. Door deze verandering zouden de gemiddelde kosten van ontslag voor werkgevers moeten dalen. Bij het sluiten van een beëindigingsovereenkomst bestaat geen verplichting om een transitievergoeding aan te bieden.
Voor de eerste 10 jaar bedraagt de vergoeding een derde van een maandsalaris per dienstjaar. Als de werknemer langer dan 10 jaar in dienst is, wordt het een half maandsalaris per dienstjaar. De transitievergoeding in het nieuwe ontslagrecht is maximaal € 75.000, - of een jaarsalaris.
Wellicht levert een lagere ontslagvergoeding een besparing op maar ik verwacht wel dat werknemers daardoor eerder zullen gaan procederen. Een toename van kosten dus. Daarnaast kan de kantonrechter een additionele vergoeding aan de werknemer toekennen wanneer de beëindiging van de arbeidsovereenkomst het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werkgever. De werknemer heeft geen recht op transitievergoeding als sprake is van ernstige verwijtbaarheid aan zijn kant.
Eerlijker ontslagrecht?
Eerlijker door werkgevers niet meer zelf een ontslagroute te laten kiezen? Volgens het wetsvoorstel komt er een vast voorgeschreven ontslagroute: ontslag wegens een bedrijfseconomische reden of langdurige arbeidsongeschiktheid via UWV en ontslag om persoonlijke redenen zoals disfunctioneren of een arbeidsconflict via de kantonrechter. De ongelijkheid tussen beide ontslagprocedures – bij kantonrechter wel en bij UWV geen ontslagvergoeding – verdwijnt hiermee inderdaad. Eerlijker wordt het in die zin dat een werkgever niet beslist welke rechtsgevolgen het ontslag voor een werknemer kan hebben.
Het gaat hier om een wetsvoorstel, maar het lijkt er op dat het ontslagrecht nu toch echt gaat wijzigen. De beoogde ingangsdatum is 1 juli 2015.
Lees ook de blog
'Het wetsvoorstel Werk en Zekerheid en flexibele arbeid' van mr. Maaike Blankert en de blog die ik eerder schreef over dit onderwerp:
'Meer zekerheid voor werknemers met arbeidscontracten voor bepaalde tijd'.