Verhuizing met kinderen na scheiding
10 feb 2022 Familierecht Anoeska van Ginderen
N.b. Dit artikel is meer dan een jaar geleden voor het laatst gewijzigd. De informatie kan verouderd zijn.
In 2021 verhuisden volgens de statistieken van het CBS 1,8 miljoen mensen. Dat is bijna 1 op de 10 inwoners van Nederland! Het is niet bekend welk deel daarvan gescheiden ouders met minderjarige kinderen betreft. Een verhuizing met kinderen na scheiding stuit veelal op weerstand van de andere ouder. Het komt de laatste tijd dan ook steeds vaker voor dat ouders hierover een strijd voeren en uiteindelijk bij de rechter belanden. Ook ik krijg steeds meer vragen over voorgenomen verhuizingen en vooral: wanneer mag dit nu wel of niet?
Gezamenlijk gezag en hoofdverblijf
Na een echtscheiding blijven beide ouders gezamenlijk belast met het ouderlijk gezag over de minderjarige kinderen, hoge uitzonderingen daargelaten. Dat betekent dat de belangrijke beslissingen ten aanzien van de minderjarige kinderen door beide ouders samen genomen moeten worden. Dit geldt ook voor de beslissing over de woonplaats van het kind. De ouder die met het kind wil verhuizen, heeft dus de toestemming van de andere ouder nodig voor de verhuizing van het kind. Als die toestemming ontbreekt, mag de ouder die wil verhuizen dit niet doen, of in ieder geval niet samen met het kind.
Vervangende toestemming van rechter
Als de andere ouder de toestemming voor de verhuizing niet wil verlenen, dan kan de ouder met de verhuiswens via een procedure nog wel vervangende toestemming voor de verhuizing aan de rechter vragen. Of de rechter die toestemming verleent, hangt af van vele factoren. Zo kun je je voorstellen dat een rechter eerder toestemming zal verlenen voor een verhuizing van Etten-Leur naar Breda, dan van Etten-Leur naar Groningen of zelfs naar het buitenland. Ook de noodzaak van de verhuizing is belangrijk.
Wens om te verhuizen
Veelgehoorde argumenten voor een verhuizing zijn het verlangen om terug te keren naar de omgeving waar de roots van de verhuizende ouder liggen, het gaan samenwonen met een nieuwe partner die elders woont, of een andere baan/werkomgeving. Andere factoren die meewegen in de beslissing van de rechtbank zijn onder andere de mate waarin de verhuizing doordacht en voorbereid is, de contactregeling met de andere ouder en de consequenties van de verhuizing daarop, de leeftijd van het kind en de mate waarin het kind geworteld is aan de omgeving of juist gewend is aan verhuizingen. Van belang hierbij is dat de rechter alle belangen moet afwegen en niet alleen naar het belang van het kind zal kijken. Het kan dus voorkomen dat een ander belang zwaarder weegt dan het belang van het kind.
"Als de andere ouder de toestemming voor de verhuizing niet wil verlenen, dan kan de ouder met de verhuiswens via een procedure nog wel vervangende toestemming voor de verhuizing aan de rechter vragen."
Verhuizen zonder (vervangende) toestemming
Wat nu als de rechter de vervangende toestemming weigert? Als de rechter de vervangende toestemming weigert, houdt dit in dat het kind niet mag verhuizen. De betreffende ouder mag dan zelf wel, zij het zonder het kind, verhuizen. Als de ouder daarvoor kiest, dan heeft dit vaak tot gevolg dat het kind vervolgens zijn/haar hoofdverblijfplaats bij de achterblijvende ouder heeft.
In de praktijk komt het ook voor dat een ouder de gok waagt en verhuist zonder toestemming van de andere ouder of rechter. Dit gokje kan overigens heel nadelig uitpakken, als de andere ouder dit niet accepteert en de kwestie toch aan de rechter voorlegt. De rechter kan namelijk beslissen dat de reeds verhuisde ouder terug moet verhuizen. Dit is niet alleen heel onrustig voor het kind, maar ook een kostbare aangelegenheid voor de verhuisde ouder!
Hulp nodig bij vervangende toestemming verhuizing? AK Advocaten in Etten-Leur staat voor je klaar!
Heb je naar aanleiding van dit blog vragen over vervangende toestemming verhuizing? En lukt het jou zelf niet om goede afspraken met jouw ex-partner over een verhuizing te maken? Neem dan nu contact op met de specialisten van de sectie familierecht op. Wij staan voor je klaar en helpen je graag!
Meer blogs over familierecht
En hoe zit het als juist de ouder bij wie het kind niet woont (de vader) besluit om anderhalf uur verder op te wonen, zonder gedegen plan om de kinderen en ex hier zo min mogelijk hinder door te laten ondervinden? Kan bijvoorbeeld van hem verlangd worden dat hij de extra reistijd voor zijn rekening neemt (hij weigert dit namelijk). En hoe nu met clubjes en sporten in het weekend waar de vader nu geen toestemming meer voor geeft? Moeten de achterblijvende moeder en kinderen zich volledig schikken omdat de man weliswaar voor een nieuwe baan, is verhuisd?
Dit is inderdaad een hele lastige situatie. Beide ouders hebben niet alleen het recht op contact, maar tevens de plicht tot contact. Andere factoren spelen hierbij natuurlijk ook een rol, zoals de beslissing om een andere baan elders in het land te accepteren. Daarbij komt bij mij de vraag op, om welke reden vader die baan aanvaard heeft aanvaard. Waren er nog andere mogelijkheden of was dit de enige optie om zijn salaris op gelijk niveau te behouden (en dus ook in de kosten van de kinderen te blijven voorzien)? Het is een lastige afweging. Zonder kennis van alle feiten en omstandigheden is geen goed antwoord op uw vraag mogelijk. Ik raad u aan om contact op te nemen met een gespecialiseerd familierechtadvocaat bij u in de regio voor advies.
In onze situatie is er een rechtszaak geweest over hoofdverblijfplaats van het kind en de daarbij behorende omgangsregeling. De rechter heeft uitgesproken dat onze dochter hoofdverblijfplaats bij mij, de moeder, heeft en naar een school in de directe woonomgeving gaat. Vader ziet dochter nu eens in de 14 dagen en het merendeel van de vakanties.
Nu willen wij, moeder verhuizen van Rotterdam naar een dorp 40km verderop. Vraag is, mag dit zonder toestemming van vader? Aangezien hij nu eens in de 14 dagen zijn dochter ziet?
Ik vermoed dat hij niet zijn toestemming geeft voor verhuizen. Wij hebben gezamenlijk gezag.
Beste Nathalie,
Voor iedere verhuizing dient de andere ouder toestemming te geven, ook al is de nieuwe woning ‘slechts’ 40 km verwijderd van de huidige woning. Die verhuizing zal immers toch bepaalde consequenties voor het kind en de andere ouder met zich meebrengen. Zij zal waarschijnlijk een andere school moeten gaan bezoeken. Misschien wordt de uitoefening van een sport in de weekenden (in de toekomst) bemoeilijkt door de verhuizing. Contact tussen de weekenden door is lastiger als ouders niet dicht bij elkaar wonen, dus een eventuele aanpassing/uitbreiding van de contactregeling in de toekomst zal daardoor ook lastiger zijn. Kortom, een verhuizing heeft dus wel degelijk gevolgen voor de vader en een beslissing hiertoe kan daardoor niet eenzijdig worden genomen. Ik adviseer u om contact te zoeken met uw advocaat voor verder advies.
Met vriendelijke groet,
Sanne Odekerken
Ik heb een zoontje van 2,5 waar ik zo goed als in mijn eentje voor zorg, ook financieel gezien. Zijn vader en ik hebben wel gezamenlijk gezag, maar hij woont weer bij zijn ouders en ontvangt een bijstandsuitkering waardoor hij slechts 25 euro per maand aan alimentatie betaalt. Mijn zoontje ziet zijn vader eens per twee weken in het weekend.
Ik heb al een tijdje een nieuwe relatie, maar mijn vriend woont in Noord-Brabant en ikzelf in Drenthe. We hebben het al eens gehad over samenwonen en zien beiden dat de arbeidskansen voor ons in Noord Brabant gunstiger zijn. Wat als mijn ex mij geen toestemming zou geven om te verhuizen? Hoe groot acht u mijn kans dat de rechter dit wel toe gaat staan?
Hoi Sanne odekerken.
Wij zijn sinds vorig jaar (2015)gescheiden,mijn ex heeft een nieuwe relatie wat ik prima vind.nu is het geval dat zei zonder overleg naar België is vertrokken en daar heb ik ook weinig moeite mee want wil mijn zoontje daar niet mee dwars zitten omdat hij het daar goed naar zijn zin heeft.nu is echter wel het geval dat mijn ex vraagt om te tekenen dat hij in België staat ingeschreven bij zijn moeder,ik zie mijn zoontje 1 weekend in de 2 weken.Mijn vraag is eigenlijk omdat hij dadelijk bij zijn moeder staat ingeschreven of dit voor mij gevolgen heeft qua financieel of dat ze hem dadelijk voorgoed bij me weg kan houden????
Hoor graag uw reactie.
M.V.G. Harold
vraagje:
is er ook toestemming voor verhuizing nodig ook al staat er niets over verhuizingen in het echtscheidingsconvenant en/of ouderschapsplan?
Geachte heer, mevrouw,
Voor een verhuizing met een minderjarige is steeds toestemming nodig van de andere ouder, ook wanneer daarover niets is afgesproken in het echtscheidingsconvenant of ouderschapsplan. Het gaat namelijk om een zogenaamde gezagsbeslissing. Indien beide ouders met het gezag zijn beslist, is daarvoor toestemming van beide ouders nodig.
Met vriendelijke groet,
Renee Heerkens
Geachte,
Een jaar geleden ben ik bij mijn man weg na jaren van depressies. Inmiddels heb ik mijn geluk gevonden bij m’n vriend. Echter woont mijn vriend in Duitsland. Hij volgt nog een studie, maar als hij die heeft afgerond wil hij graag naar Nederland komen, maar we vragen ons af hoe groot de kans is dat hij hier ook daadwerkelijk aan het werk kan waarvoor hij is opgeleid.
Zijn arbeidskansen zijn beduidend beter in Duitsland. Dit hoeft niet aan de geheel andere kant te zijn, maar vlak over de grens bijvoorbeeld. Mijn expartner woont midden Nederland. Heeft het mij in de periode van de scheiding behoorlijk moeilijk gemaakt. Waarbij hij het welzijn van de kinderen totaal is voorbijgegaan. Niet reageren op brieven waardoor ik financieel benadeeld werd.
Het heeft mij ontzettend veel tijd en energie gekost om mijn hoofd koel te houden.
IK woon nog met de kinderen bij mijn ouders in, omdat ik door alle bureaucratie niet voor urgentie of woning in aanmerking kom.
Ik ben zelf laagopgeleid, maar zou wel weer graag een opleiding willen volgen.
Voor mij zou een verhuizing naar Duitsland ook financiele zekerheid geven omdat mijn vriend daar een goed betaalde baan kan vinden, een woning is makkelijker te verkrijgen en ik zou daar graag een opleiding willen volgen. Daar zijn nog voorzieningen voor hier in NL niet meer. Ook speelt mee dat zijn ouders zuid Duitsland wonen en mijn ouders in Amsterdam.
Net over de grens is dus eigenlijk een beetje het midden en kunnen we beide families blijven zien.
Ik weet echter nu al dat mijn partner geen toestemming zal geven. Hij vind het idee dat ik een vriend heb namelijk vreselijk en wil zich daar ook niet bij neerleggen. De kinderen mogen bijvoorbeeld zijn naam niet noemen in zijn huis.
Hoe groot acht u de kans dat we bij een rechter wel toestemming zouden kunnen krijgen?
Beste,
Moet ik toestemming aan mijn ex vragen om te verhuizen, als mijn kind 18jaar is? Kan mijn ex dit weigeren? Mijn kind zal bij mijn ex blijven en ik ga verder weg wonen.
Beste Wendy,
De ex-partner hoeft naar Nederlands recht enkel in te stemmen met de verhuizing van het kind (dus als u voornemens bent om met het kind te verhuizen). Indien u zonder uw zoon of dochter wilt verhuizen, dan staat u dat vrij. Overigens geldt deze instemming alleen voor minderjarigen. Indien een kind de 18-jarige leeftijd bereikt, dan staat het kind niet langer onder gezag van de ouders. Het kind mag dan zelf bepalen bij wie of waar het kind gaat wonen. Ik wil u erop wijzen dat deze regels gelden naar Nederlands recht. Uit uw e-mail maak ik op dat u woonachtig bent in België. Ik raad u daarom aan om u voor advies tot een Belgische advocaat te wenden.
Met vriendelijke groet,
Renee Heerkens
Hallo,
Ik zit met de volgende dilemma en weet er geen raad mee… Ik hoop dat iemand mij richting kan geven.
Mijn twee minderjarige dochter wonen bij mij en uiteraard moet hun vader toestemming geven voor verhuizen naar het buitenland. Na de scheiding ben ik aan het werk gegaan binnen het familibedrijf van mijn ouders. Nu diend de situatie voor dat het bedrij een dochteronderneming in Amerika wil opstarten en ik zal dit moeten gaan leiden. Uiteraard ook naar Amerika moeten verhuizen. Ik weet niet of de vader van mijn kinderen zal instemmen… Wat moet ik doen indien hij niet instemt? Ik lees dat ik niet “met de kinderen” zal mogen verhuizen… Maar wat als ik aanbied dat de kinderen dan bij hem mogen wonen? Wat voor gevolgen heeft dat? Natuurlijk wil ik mijn kinderen niet achterlaten, maar Ik weet dat hij dat ook niet de verzorgende hoofdtaak op zich zal willen nemen. Betekent dat ik geen mogeijkheid krijg om succesvol verder te gaan met mijn leven en mijn gezin goede toekomstperspectieven mag bieden?
Ik hoop dat jullie mij kunnen adviseren.
Hartelijke groet,
Xenia
Beste Anouska,
Mijn vriend en zijn ex-partner voeden hun kinderen in co-ouderschap op. De 2 kinderen de ene week bij hun moeder en de andere week bij hun vader. Mijn partner en ik willen gaan samenwonen en dus verhuizen. We houden daarmee rekening met de kinderen door te zorgen dat zij naar dezelfde school kunnen blijven gaan, dezelfde vriendjes kunnen blijven zien etc door op fietsafstand van hun moeder en de huidige woning van hun vader te gaan wonen. Dan heb ik het over max 10 km afstand. In het ouderschapsplan staat opgenomen dat er op maximaal 30 km afstand verhuisd mag worden.
Moet in dit geval de moeder toch toestemming verlenen? Zo ja, stel dat het voor de rechter komt, hoe groot schat je de kans in dat we in het gelijk gesteld worden?
Beste Ingrid,
Van belang is bij wie de kinderen zijn ingeschreven en dus formeel hun hoofdverblijf hebben. Alleen de ouder bij wie de kinderen (of een van de kinderen) zijn ingeschreven, heeft toestemming van de andere ouder nodig. Tenzij hierover in het ouderschapsplan andere afspraken zijn opgenomen.
Verder moet het dan een verhuizing naar een andere plaats betreffen. Voor een verhuizing binnen dezelfde woonplaats is geen toestemming nodig (tenzij ook hierover in het ouderschapsplan andere afspraken zijn gemaakt).
Mogelijk is er dus geen toestemming van de moeder nodig. Dat neemt niet weg dat het in het kader van de co-ouderschapsregeling wel goed en verstandig is om dit tijdig met de moeder te bespreken. Een verhuizing kan immers toch wel invloed hebben op het verloop van de co-ouderschapsregeling.
Ik kan op voorhand niet goed inschatten wat de kansen in een procedure zouden zijn. Dit is namelijk afhankelijk van veel aspecten, zoals de leeftijd van de kinderen, of zij al eerder verhuisd zijn, wat de daadwerkelijke afstand van verhuizing zal zijn, de noodzaak van de verhuizing et cetera.
Al met al is het goed om met de moeder te overleggen over de verhuizing en eventueel een advocaat in uw regio alvast te laten kijken naar de tekst in het ouderschapsplan en de situatie van de kinderen.
Ik hoop uw vraag voldoende te hebben beantwoord.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Hallo
ik zit met een groot probleem
mijn vrouw is bij mij weg gegaan met mijn zoontje , we hebben enkel whatsapp contact en ze weigert normaal met mij te praten
nou heb ik mijn zoontje van 7 opgehaald en hij vertelde mij dat mama hem op een andere school had ingeschreven
ik ben het even na gaan trekken bij instanties en kwam er ook al snel achter dat zij inmiddels een appartementje heeft op 50 km afstand van onze woning waar zij hem ook ingeschreven heeft
nou wil ik niet dat mijn minderjarig zoontje mee verhuist en naar een andere school gaat want hij heeft hier al zijn vriendjes , school en ons vertrouwde huisje waar hij zeer aan gehecht is
de school begint maandag weer
kan ik mijn zoontje gewoon hier houden en weer terug naar zijn eigen school brengen waar hij al vier jaar op zit of kom ik dan in de problemen
want zij heeft hem zonder mijn toestemming verhuisd en zonder mijn toestemming uitgeschreven terwijl wij de samen de gezamenlijke ouderlijke macht hebben ?
Beste Stan,
Wat een vervelende situatie voor u. U geeft aan dat u ook het gezag heeft over uw zoon. Het is belangrijk dat dit inderdaad zo is. Als moeder namelijk alleen het gezag heeft, dan mag zij de door haar genomen beslissingen ook daadwerkelijk alleen nemen. Indien u ook het gezag heeft, dan had zij hiervoor uw toestemming nodig.
U kunt contact opnemen met de oude en nieuwe school en uitleggen dat moeder zonder uw toestemming uw zoon heeft ingeschreven op de nieuwe school. U kunt bij de nieuwe school dan ook aangeven dat u daar geen toestemming voor geeft, zodat zij uw zoon niet mogen inschrijven. U doet er dan wel verstandig aan om eerst met de oude school te bespreken of hij daar nog steeds naartoe mag, omdat uw zoon uiteraard wel naar school moet. Verder kunt u contact opnemen met de nieuwe gemeente, waar uw zoon is ingeschreven. Daar kunt u eveneens aangeven dat u geen toestemming voor de inschrijving geeft en dat zij die ongedaan moeten maken.
Een andere optie is dat u een procedure bij de rechtbank start en in die procedure aan de rechtbank verzoekt om te bepalen dat de moeder niet met uw zoon mag verhuizen en dus weer terug moet keren naar de oude woonplaats. Indien u hiervoor voelt, dan adviseer ik u om contact met een advocaat in uw regio op te nemen.
Verder begrijp ik uit uw mail dat uw ex-partner pas onlangs bij u is weggegaan en dat er nog geen afspraken zijn gemaakt over het hoofdverblijf van uw zoon en een contactregeling? Zo ja (en mits u het gezag over uw zoon heeft), dan mag u uw zoon bij u houden. Indien er wel afspraken zijn gemaakt over het hoofdverblijf en/of een contactregeling, dan moet u die afspraken naleven. Indien u uw zoon bij u houdt in strijd met die afspraken, dan is er sprake van onttrekking aan het gezag en dit is een strafbaar feit (hoewel justitie niet altijd tot vervolging overgaat). Overigens moet u steeds wel bedenken welke invloed het op uw zoon heeft indien u hem bij u houdt, terwijl hij mogelijk verwachtte dat hij weer naar zijn moeder zou gaan. Uiteraard kan ik dit zonder kennis van de situatie verder niet beoordelen.
Ik hoop u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Anoeska
Bedankt voor je reactie
wij hebben zeker samen het ouderlijk gezag dus daar is geen twijfel over mogelijk
maar ik weer niet welke school hij is ingeschreven want ze geeft me geen enkele informatie daar over
het is inderdaad wel een idee om de gemeente te informeren over het inschrijven zonder mijn toestemming en zal ik ook direct gaan doen
mijn zoontje geeft zelf aan dat hij niet naar een andere school wilt gaan ik heb mijn ex daar over een bericht gestuurd en ze antwoord als volgt : dat de school heeft aangegeven dat kinderen van zijn leeftijd flexibel zijn en hij beter meteen in een nieuwe klas kan beginnen inplaats van eerst weer naar zijn oude klas gaan en daarna over geplaatst moet worden
ik ben het daar niet mee eens en zal hem dus ook gewoon maandag naar zijn school brengen .
verdere informatie over het verloop volgt
mvg stan
Hallo
Ik heb een vraagje
Ik ben al een jaar uit elkaar met mijn ex partner.
Wij hebben samen 2 kindjes
1 van 2 en 1 vAn y.
Heb sinds 7 mnd een nieuwe relatie.
Om het weekend logeren wij bij min vriend in denhaag
Wij willen graag gaan samen wonen over 1 jaar.
Mijn ex man wilt niet dat ik ga verhuizen omdat hij geen genoegrn heeft met een regeling van om het weekend. Wij hebben een chAotisch rooster.
Ik werk in de Zorg dus heb onregelmatige diensten
Mijn ean werkt heel veel . Heeft eigen bedrijf. Dus Zijn de kids bij mij hun vader oma bso en kinderopvang.
Ik wil ook graag een andere baan zoeken . Waardoor ik geen onregelmatige diensten meer heb. Ik heb geen familie hier im nederland helemaal niand. Heb al mijn familie achter gelaten 15 geleden om naar nederland te verhuizen. Toen het uit ging zij mijn ex man waarom ga je anders niet een half jaar terug naar curacao. Ik zei dat wil ik niet. Wil in nederland blijven.
Mijn vriend is suepr met mijn kids. Hij houd ontzettend veel vAn ze en zijn kids kunnen heel goed op schieten met elkaar. Noemen elkaar als zusjes.
Ik ben bang dat de rechter mij geen toestemming zAl geven. Ik ben ten einde raad. Heb hier echt slapelioze nachten. Mijn ex gaat trouwen gaat nieuwe huis kopen . Fresh nieuwe start .en hij wilt mij niet gelukkig zien. Heeft u raad voor mij Aub. Ik ben degene die alles regels voor de mkids arts tandarts kapper speelafspraken alles.mijn ex dn zijn vriendin zijn carriere mensen. Ze hebben zelfs een schoonmaakster omdat ze teveel werken en nooit thuis zijn. En dan zegt hij Dat de kids ander bij hem kan gaan wonen. Dat kan niet want hij werkt tot 6 uur halt hij ze om 18:30 op en gaan ze om 19:00 slapen . En ze Zouden ook naar de bao moeten maar daar is hij tw gierig om voor te betalen en wilt hij zijn moeder dan inschakelen om voor hem op te passen heel de week maar dat wil ik niet.
Mvg
Claudine
Ik zit in een lastige situatie. Mijn ex en ik hebben beide het gezag over onze dochter, ex is al 4 jaar geleden verhuisd van sneek naar Arnhem zonder toestemming en omgang blijft bij 2 a 3 weekenden in het jaar, hij betaald geen alimentatie en toont geen enkel verantwoording voor zijn dochter. Nu ben ik pas geleden verhuisd met mijn dochter van heerenveen naar een andere plaats 90km verder, ze gaat hier al naar een nieuwe school en zit op een sport hier. hiervoor heb ik geen toestemming gevraagt omdat hij nog nooit iets voor zijn dochter heeft gedaan op die paar weekenden na. Wat kunnen hier de consequentie’s van zijn?
Geachte mevrouw Stenker,
Bedankt voor uw vraag. Wellicht goed om allereerst op te merken dat uw ex-partner geen toestemming voor de verhuizing nodig had (niet op grond van de wet). De toestemming is immers vereist indien de woonplaats van uw dochter verandert en dat is bij een verhuizing van uw ex-partner niet het geval.
In principe had u wel toestemming van uw ex-partner nodig voor de verhuizing van uw dochter. Uw ex-partner kan alsnog bezwaar maken tegen de verhuizing. Hij zal dan een procedure bij de rechtbank moeten starten, waarin hij de rechter verzoekt om u te veroordelen om terug te verhuizen naar Heerenveen. Er bestaat een risico dat de rechter uw ex-partner in het gelijk stelt. In dat geval zult u terug naar Heerenveen moeten verhuizen. Eventueel kan een rechter daarbij een dwangsom opleggen. Dit is een soort boete die u verbeurt, voor iedere dag dat u niet voldoet aan de uitspraak van de rechter.
Of de rechter inderdaad zal besluiten dat u terug moet verhuizen naar Heerenveen, hangt van vele factoren af. Een daarvan is de duur van de periode dat u inmiddels in uw nieuwe woonplaats woont en de mate van gewenning van uw dochter daar. Hoe langer u daar woont, hoe meer uw dochter gewend is en hoe bezwaarlijker een verhuizing terug naar Heerenveen ook voor uw dochter zal zijn.
Echter, ook allerlei andere omstandigheden spelen een rol bij de beoordeling door de rechtbank. Ik adviseer u dan ook om advies in te winnen bij een advocaat in uw regio, zodra u ex-partner alsnog bezwaar maakt tegen de verhuizing.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste anoeska,
Kunt u duidelijkheid verschaffen omtrent het volgende :
Mijn ex en ik hebben 50/50 gezag en omgang. In april heeft hij zomaar mijn kinderen weggehaald en is elders tijdelijk gaan wonen. Ons huis stond te koop en ik kreeg een appartementje en mijn ex sinds kort een huis waar Hij met de kinderen ” officieus” is ingetrokken. Formeel staan de kinderen nog bij mij in de oude verkochte woning ingeschreven. We staan onder toezicht van jeugdzorg en die pushen mij dat ik dan toestemming moet geven om mijn kinderen officieel bij vader in te Laten schrijven.
Zolang er geen duidelijkheid is, kan ik geen akkoord geven. Mijn ex heeft mijn kinderen zomaar uit nijd weggehaald en Doet alsof mijn kids mij haten en speld dat jeugdzorg op de mouw. Het is hem alleen te doen om de toeslagen en kinderbijslag.
Mijn advocaat is nu met een bodemprocedure bezig om hoofd adres bij mij te hebben. Kan deze zaak sterker worden gemaakt met bepaalde argumenten ?
Door zijn handelen heeft hij ons hele leven op z’n kop gezet
Geachte mevrouw SanniK,
Wat een vervelende situatie voor u. Ik begrijp dat uw advocaat al bezig is met een procedure. Uw advocaat kent uw situatie volledig en daarmee het beste, zodat die ook alle benodigde argumenten in de procedure kan opvoeren. Ik ken uw situatie niet en kan uw vraag dan ook niet goed beantwoorden. De beoordeling van de rechter van dergelijke zaken hangt namelijk vooral af van de feitelijke omstandigheden (hoe oud zijn de kinderen, hoe lang bent u al uit elkaar, welke woonplaats zijn de kinderen gewend et cetera).
Rest mij om u veel succes in de procedure toe te wensen!
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
hallo
ik ben afgelopen vrijdag voor de rechter geweest
de raad van kinderbescherming was er ook bij en hebben hun woordje gedaan
ze vinden het heel belangrijk dat mijn zoontje in zijn vertrouwde omgeving zou blijven en stonden er voor dat het kind zo weinig mogelijk veranderingen zou moeten ondergaan
maar ze vonden het ook belangrijk dat zijn broer en zusje contact met hem zoude. houden
maar broer en zusje wonen bij moeder
nou krijg ik pas over twee weken de uitslag maar ben benieuwd of hij nou toegewezen word aan mij zodat er bijna geen veranderingen voor mijn zoontje zijn of dat ze alsnog kiezen voor mijn zoontje bij zijn moeder omdat hij dan contact met zijn broer en zusje blijft houden
over twee weken weet ik het
ik laat het dan wel weer weten
gr stan
Geachte Stan,
Helaas kunnen wij niet vooruitlopen op het oordeel van de rechter in uw zaak. De uitkomst zal afhankelijk zijn van de feitelijke omstandigheden van het geval, waarbij de rechtbank de belangen van de diverse betrokkenen zal laten meewegen. Het is daarom voor mij niet mogelijk om uw vraag te beantwoorden. Ik wens u veel succes in deze kwestie.
Met vriendelijke groet,
Renee Heerkens
Hallo,
Mijn ex en ik zijn nu 5 jaar uit elkaar. Waarvan ik 4 x ben verhuisd met de kinderen. Hij vond dit geen probleem. Nu heb ik al 3,5 jaar een nieuwe relatie. Hij is bijna klaar met de bouw van zijn nieuwe woning waar wij graag willen gaan samen wonen. Deze woning ligt 11 km van mijn woonplaats vandaan.
Nu ben ik zwanger van mijn vriend maar mijn ex wilt ons nu zo dwars zitten en gaat niet akkoord met een evt verhuizing. Van de 2 kinderen zal de jongste naar een nieuwe school gaan waarvan ik zou denken hier kan hij nieuwe vriendjes maken. Mijn woning wat koop is is te klein en kunnen wij niet samen een nieuw leven starten met zijn 5 en. Plus dat hij Zelf altijd met de kinderen logeert bij zijn vriendin in huis die ook hier woont maar hij nog ingeschreven staat in zijn ouwe woonplaats waar hij nooit is. Hij is iemand die nooit naar de kinderen om kijkt/ wel om de 14 dagen de kinderen ophaald waarvan de jongste vaak niet eens wilt gaan . Wat zal een rechter hier in aangeven? Kan hij onze verhuizing tegen houden?
Terwijl er een huis in aanbouw is waar al 5 jaar aan gewerkt word?
Beste Ikke,
Bedankt voor vraag. Ik begrijp dat u goede redenen hebt om te verhuizen. Echter, de rechter is over het algemeen erg terughoudend met het verlenen van vervangende toestemming en kan dus de verhuizing tegenhouden door geen vervangende toestemming te verlenen. De rechter weegt daarbij alle omstandigheden af, bijvoorbeeld ook de leeftijd van de kinderen, de omstandigheden van de eerdere verhuizingen en de argumenten van uw ex-partner om geen toestemming te geven.
Ik adviseer u dan ook om uw situatie voor te leggen aan een advocaat in uw omgeving, die dit uitgebreider met u kan bespreken. Eventueel kan die advocaat ook in overleg treden met uw ex-partner, wellicht dat dit alsnog wel tot overeenstemming leidt.
Ik wens u veel succes toe en hoop van harte dat deze kwestie voor u snel opgelost kan worden.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Anoeska en Renee,
Mijn ex wil naar een dorp 50 kilimeter verderop verhuizen met ons kind. Wij hebben een co-ouderschap. Mijn ex wil de om-en-om dagen ongewijzigd laten en ik vind dat te veel reistijd.
Ons kind staat bij mij ingeschreven en wij hebben beiden het gezag.
Nu geeft Renee in een post op 15 juni aan dat er steeds toestemming nodig is als je beiden gezag hebt, maar Anoeska geeft in een post op 22 augustus aan dat het juist van belang is dat de ouder waar het kind staat ingeschreven toestemming vraagt.
Deze (misschien voor mij) tegenstrijdige berichten roepen vragen bij mij op. Wat is mijn recht als niet verhuizende ouder, waar het kind staat ingeschreven. Wat kan ik doen als ik het er niet mee eens ben dat mijn kind onder de huidige regeling in een 50 kilometer brede spagaat wordt getrokken?
Beste Anoniem,
Het is zo dat er alleen toestemming nodig is als de ouder bij wie het kind is ingeschreven met het kind wenst te verhuizen (en in dat geval dienen beide ouders met gezag toestemming te geven). Formeel heeft uw ex-partner dus geen toestemming van u nodig. Ik snap wel goed dat u niet kunt instemmen met een co-ouderschap als uw ex-partner 50 km verderop gaat wonen. U kunt de verhuizing zelf echter niet tegenhouden. Wel kunt u een wijziging van de co-ouderschapsregeling verzoeken bij de rechtbank, indien uw ex-partner de verhuizing wel doorzet. Ook de rechter zal meestal de afstand van 50 km teveel vinden voor een co-ouderschapsregeling. Dit is echter ook afhankelijk van de leeftijd van uw kind en overige omstandigheden. U moet er daarbij wel rekening mee houden dat uw kind dan meer tijd bij u zal zijn. Uiteraard zal dit voor u wel mogelijk moeten zijn.
Eventueel kunt u uw ex-partner duidelijk maken dat de co-ouderschapsregeling niet meer werkt als hij/zij verhuist en dat u dan een wijziging zult vragen bij de rechtbank. Mogelijk dat uw ex-partner dan uiteindelijk afziet van de verhuizing.
Ik hoop uw vraag hiermee voldoende te hebben beantwoord.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Hallo,
Ik heb toestemming va de rechter gekregen om te verhuizen naar Utrecht (40km). Vader komt nooit in Utrecht en wij rijden heen en weer. Nu gaanog we binnen Utrecht (zelfde woonplaats) verhuizen en nu dreigt hij weer om geen toestemming te verlenen. Kan dat?
Kinderen blijven op dezelfde school.
Beste Marijke,
Volgens de wet is er steeds toestemming nodig als er sprake is van een wijziging van het hoofdverblijf. Dit is ook het geval bij een verhuizing binnen dezelfde gemeente. Anderzijds valt niet goed voor te stellen om welke redenen de rechter de verhuizing niet zou toestaan, als de kinderen in dezelfde omgeving blijven wonen en naar dezelfde school blijven gaan. Ik ken ook overigens geen uitspraken van rechters hierover, wellicht omdat er zelden over zo’n situatie geprocedeerd wordt. Ik ken uw situatie niet goed. Ik adviseer u dan ook om contact op te nemen met de advocaat die u in de eerdere zaak heeft bijgestaan. Die is op de hoogte van de situatie en die kan u beter adviseren omtrent uw mogelijkheden.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Hallo,
Ook ik heb een vraagje.
Mijn partner heeft co-ouderschap voor zijn 2 grote jongens (15 en 16 jaar). Omdat het er bij de mama losser aan toe gaat, willen zij nu definitief bij de mama verblijven.
Is mijn partner dan verplicht om alimentatie te betalen, want hier stuurt zij wel op aan. En kan mijn partner zijn jongens verplichten om langs te komen, als hij geen alimentatie wilt betalen?
Met vriendelijke groeten,
Liesbeth
Beste Liesbeth,
Uw partner kan inderdaad wel verplicht worden om kinderalimentatie voor de kinderen te betalen. Daarbij is niet relevant om welke reden de huidige situatie wijzigt en wat de reden van zijn zonen is om liever bij hun moeder te willen verblijven. De kinderen blijven immers kosten houden, zoals eten en drinken, gas, water en licht en kleding et cetera. Het is aan beide ouders om deze kosten te dragen, eventueel via de weg van kinderalimentatie.
Verder staat het recht op contact met de kinderen los van de verplichting om kinderalimentatie te betalen. De kinderalimentatie is verschuldigd, ook als de kinderen wel of geen contact met uw partner willen.
Ik hoop uw vragen hiermee voldoende beantwoord te hebben.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Goedemiddag,
Ook ik heb 1 vraagje:)
Situatie:
Kinderen (7 en 11 jaar) wonen bij hun moeder.
Zij is 4 jaar geleden zonder toestemming vertrokken van Delft naar Vlaardingen.
Mijn vriend, wonende te delft, en ik willen graag graag samenwonen bij mij in Gouda.
Het contact is erg slecht tussen ouders en moeder houdt zich ook niet aan gemaakte afspraken.
Wij weten dat zij geen toestemming zal geven voor zijn verhuizing.
Zij brengt namelijk de kinderen en hij brengt ze weer thuis.
Zij zal de kinderen niet willen afzetten in gouda.
Moet dit echt via de rechter?
We weten niet goed wat we aanmoeten met deze situatie.
Met vriendelijke groeten
Lotus
Goedenavond.
Ik heb een vraag.
Mijn man en ik zijn van plan om naar België te verhuizen. Alleen heeft hij twee kinderen ( 10 en 1een jaar )met zijn ex gehad.
De vraag is, is er ook een toestemming nodig voor mijn man om weg van zijn kinderen te gaan. Ze zullen wel zo veel mogelijk blijven komen ( weekend/ vakanties). Maar is mijn man dan strafbaar voor het achter verlaten van zijn kinderen?
Ik moet nog doorgeven dat zijn dochter is echt gek op hem.
Met vriendelijke groeten.
Mary.
Oh ik bedoelde 10 en 13 jaar.
Jongen van 10 en meisje van 13.
Beste Anoeska,
Mijn (aanstaande ex-)vrouw en ik kunnen het (nog?) niet eens worden over de straal waarbinnen er zonder toestemming verhuisd mag worden. Ik wil een straal van 10 km en zij 2 km. Wel zijn we het eens over co-ouderschap van 50%/50%. Als we dit voorleggen aan de rechter, wat zijn mijn kansen dan? Welke straal is nog redelijk?
Vriendelijke groet,
Jeroen
Geachte allemaal
Wie kan mij helpen met het volgende probleem.
Ik lig al meer dan een jaar in scheiding de rechter heeft de scheiding al wel uit gesproken maar mijn ex partner werkt mij in alles tegen en rent zich te pletter naar zijn advocaat.
Ik kom van oorsprong uit Hattem en ben destijds voor hem naar Gouda verhuist we hebben in middels 2 gezonde jongens 1 van 9 jaar en 1 van 4 jaar
Ik woon nu inmiddels in een vrouwen op vang met mijn 2 zoons omdat mijn ex partner meerdere malen geweld tegen mij heeft toegepast.
Nu wil ik graag terug naar mijn oude woonplaats Hattem met mijn twee zoons.
ook daar wonen mijn familie en vrienden.
in Gouda heb ik totaal niets en niemand ‘recentelijk heb ik een zware nierbekkenontsteking gehad en moest dood ziek en met heel veel pijn op de fiets mijn kinderen naar school brengen als ik in Hattem had gewoond hadden mijn ouders de kinderen naar school kunnen brengen.
Maar mijn ex partner wil niet hebben dat ik naar Hattem ga verhuizen
Het kan toch niet zo zijn dat ik gevangen moet blijven aan Gouda en dat ik niet eens een nieuw leven op kan bouwen
Weet iemand wat ik hier tegen kan doen
Goedemiddag,
Ik wil graag weten hoe het zit in de volgende situatie:
Mijn (ex) partner wonen samen in ons koop huis met onze 2 kinderen.
1 van 3 jaar en 1 van 1 jaar.
2 jaar geleden zijn we hierheen verhuisd vanwege het werk van mijn man en zijn familie woont hier ook.
Wij hebben beide het gezag over onze kinderen. Het huis gaat verkocht worden, we gaan uit elkaar.
Ik wil terug naar zuid holland waar ik altijd hebt gewoond en waar mijn familie woont.
Mijn man geeft ons geen toestemming om te verhuizen. Het is een dik uur verderop ( 110 km)
Ik zou daar met de kinderen een woning kunnen huren . Uiteraard mag mijn ex partner tenalle tijden naar zijn kinderen komen en is ook welkom in mijn huis.
Ook zullen de kinderen zeker 2 weekenden per maand bij hun vader zijn ( ik breng ze )
Wat kan ik doen en wat zijn mijn rechten als mijn ex partner niet wil dat zijn kinderen zo ver weg verhuizen.
Dank alvast voor het antwoord.
Hoi
Ik ga verhuizen 25 km van de school van de kinderen van 5 en 11 jaar. Kinderen staan bij mij ingeschreven en oudste wil heel graag in de nieuwe woonplaats naar school. Kinderen zijn 11 dagen bij mij en dan drie dagen bij mijn ex, die een anti kraak woning heeft, mag hij weigeren dat de kinderen naar een andere school gaan?
Dag,
Overal zie ik stellingen staan waarbij één van de twee ouders verder weg verhuisd. Stel nou dat je nu 80km van elkaar verwijderd woont en het wordt bijvoorbeeld 50km. Voor de rest blijven de omstandigheden voor het kind exact hetzelfde (regeling van 1x 14dagen een weekend.
Heb je hier toestemming voor nodig en als deze geweigerd word, hoe groot is de kans dat een rechter dit weigert?
Ik kan hier nergens iets over vinden
Alvast bedankt voor het antwoord
Beste,
Mij ex en ik zijn al 9 jaar uit elkaar. Ik heb sinds 4 jaar een lat relatie en zou graag willen samen wonen. Ivm zijn werk bij defensie kan hij niet naar mijn woonplaats komen /- 2 uur rijden.
Nu zou ik graag met me kinderen van 10 en 11 jaar naar daar toe willen. Mijn ex man is zelf ook verhuist 2 jaar terug en is opnieuw getrouwd en heeft 2 kinderen bij zijn huidige vrouw.
Op moment haalt en brengt hij de kids in zijn weekenden.
Heb al voorgesteld om dat straks te veranderen naar bv ieder de helft te doen daar ik ook nog op bezoek ga bij vrienden in huidige woonplaats. Waarom is het in Nederland zo geregeld dat de vader wel verder mag met zijn leven trouwen verhuizen en de moeder haar leven stil moet leggen ivm toestemming.
ik kan nu niet samenwonen omdat hij geen toestemming geeft. Hij is wel verder gegaan met zijn leven en de mijne kan niet verder. Ook de kinderen willen verhuizen. Wat kan ik nu nog doen. Is het niet zo dat ze met 12 jaar zelf mogen beslissen?
Beste Anoeska,
Mijn nieuwe partner is net als ik gescheiden. Komende zomer komt zij met haar kinderen bij mij wonen na ruim 2,5 jaar latten, op zo’n 55 kilometer van haar huidige woonplaats. In het convenant heeft haar ex partner destijds toestemming gegeven nieuw geluk niet in de weg te staan. Dat is fijn.
De verstandshouding tussen beiden is echter op een dieptepunt beland. Vader ziet zijn kinderen eens in de twee weken een weekend en de vakanties zijn bij helfte verdeeld. Door de aanstaande verhuizing zal vader zijn kinderen doordeweeks minder zien, die dagen moeten feitelijk gezien gecompenseerd worden. Ga maar na, van zondag op maandag vervalt omdat we ook wel begrepen dat vader maandagochtend vroeg zijn kinderen niet naar school kan of wil brengen. Hij heeft inmiddels ook al weer een nieuw gezin, dus dat begrijpt mijn partner. Ook vervallen de donderdagen, eens per maand kwam hij de kinderen al donderdag halen. Ook dit dient gecompenseerd te worden.
Mijn partner is haar ex erg tegemoet gekomen en laat na hiervoor een financiële vergoeding aan te vragen. De kinderen zijn immers vaker bij haar nu. Mits vader zich houdt aan de regeling dat de vakanties bij helfte zijn. Mijn partner wil echter wel de allimentatie indexering toepassen, omdat ze daar wettelijk gezien gewoon recht op heeft. Vader flipt hier op, want zoals hij zegt ‘jij gaat toch weg’. En dan moet ik ook nog meer betalen. Ik begrijp hem deels en heb m’n partner ook al gezegd die indexering te laten voor wat het is, ondanks dat ze er recht op heeft. Maar na jaren strijd is ze gewoon klaar met zijn gedrag, wat ik ook weer volledig begrijp. Want hij verliet haar destijds met een pasgeborene voor zijn huidige vrouw. Ik ben overigens blij dat ik alles goed geregeld heb met mijn ex, want dit geeft echt onnodig veel gedoe en komt haar kinderen en haarzelf niet ten goede.
Mijn vraag is nu wat u adviseert in deze? Indexering los late voor de lieve vrede of toch opeisen? Laat ik voorop stellen dat ik mijn partner volledig begrijp na jarenlang alleen maar geven. Haar ex heeft vliegensvlug weer een nieuw gezin gesticht, een duur huis gekocht, getrouwd en noem maar op. Buiten dat komt in dit geval tweede leg absoluut voor eerste leg, wat ook niet goed voelt.
Met halen en brengen komen we er wel uit, dat wordt 50/50. En dat hij zijn kinderen in de weekenden bij zich houdt, gaan we al vanuit. Dis in die weekenden geen sport voor ze, wat we overigens wel zullen betreuren en we verwachten ook dat de kinderen zelf dat ook niet leuk vinden.
Ik woon zelf in nederland en mijn man in duitsland net over de grens.
Na de geboorte van mijn kind heb ik hem bij zijn vader in duitsland ingeschreven omdat hij niet werkt zodat hij kan opassen voor hem.
Nu wil ik scheiden maar hij zegt dat ik geen recht meer heb op mijn kind. Is dat zo?
Goedemorgen. Nu na mijn scheiding (in/via belgië geregeld/uitgesproken) ben ik voornemens om van belgië terug naar nederland te verhuizen. Mijn kinderen wonen bij mijn ex vrouw en hebben ook de nederlandse nationaliteit (net als mij en ook ex vrouw) en blijven in belgië wonen. Mijn ex confronteerde mij met het feit dat schijnbaar dan de kinderalimentatie wordt aangepast dan naar nederlandse maatstaven. Is dat zo? Er zijn toch afspraken over gemaakt in de echtscheidingsovereenkomst over de hoogte van de alimentatie? Alvast bedankt voor uw reactie. Met de meeste hoogachting,
Ik vraag mij af hoe het zit met de kosten die er ontstaan wanneer een van de ouders verhuisd naar een plek ver weg. Kan ik weigeren om de extra kosten te delen als ouder die niet verhuisd en daardoor de volledige zorg over de kinderen heb gekregen ipv co ouderschap?
Beste,
Ex is verhuist naar andere gemeente met een van onze kinderen. De andere kinderen wonen bij mij, hij heeft hier echter nooit toestemming voor gevraagd. Ik vind het ook vreemd dat dit zomaar kon. De situatie is nu enorm aan het escaleren, waarbij alles aangrijpt om dwars te zitten of te treiteren. Ook diverse instanties die hier al in betrokken zijn valt dit gedrag op, niks in het belang van de kinderen! Het is nu al zover dat we niet naar dierentuin of pretpark in belgie kunnen omdat hij geen toestemming geeft. Ook wij hebben in onze nieuwe gezinssituatie de wens om nog te verhuizen. Maar ongetwijfeld gaat hij daar dan geen toestemming voor geven.
Wat is nu verstandig om te doen? We kunnen ons leven niet nog jaren laten beheersen door hem, het liefst willen we rust en dat beide gezinnen gelukkig zijn en elkaar wat gunnen maar dit zou eenzijdig zijn.
Beste,
Vervelende situatie voor u! Echter, als u wenst te verhuizen met de kinderen, dan zult u zijn toestemming of vervangende toestemming van de rechtbank moeten krijgen. Tegenwoordig (meer dan voorheen) letten gemeenten wel goed op of beide ouders toestemming voor de verhuizing van de kinderen hebben verleend. Dit geldt echter wel alleen als uw ex ook belast is met het gezag over de kinderen. Bent u alleen belast met het gezag, dan kunt u zonder zijn toestemming verhuizen.
Het is overigens wel bijzonder dat u met de kinderen niet meer naar België kunt voor een dagje uit. Als er meer conflicten zijn over de uitoefening van het gezag, of het gezag ten onrechte wordt misbruikt, dan kunt u uiteindelijk ook aan de rechtbank verzoeken om het gezag te wijzigen en u alleen te belasten met het gezag over de kinderen. Dit zijn echter wel hele lastige procedures, die alleen kans van slagen hebben als u echt kunt bewijzen dat het gezag wordt misbruikt voor andere doeleinden en niet in het belang van de kinderen.
U vraagt mij wat u kunt doen. Die vraag kan ik niet beantwoorden. Daarvoor weet ik te weinig van uw situatie af. Ik begrijp wel dat er andere instanties betrokken zijn, mogelijk kunnen zij u hierover adviseren. Zo niet, dan raad ik u aan om een advocaat in uw regio te benaderen voor een uitgebreider advies.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Hallo,
Mijn ex en ik liggen nog in scheiding. We hebben beide ouderlijk gezag. Ik ben met de kinderen in het ouderlijk huis blijven wonen, mijn ex is 10 km verderop binnen dezelfde gemeente gaan wonen.
We hebben net een rechtzaak gehad betreft de kinderen, waarbij ik ook aangekaart had dat ik nu volledig voor de kosten opdraai betreft de bezoekersregeling. Gezien het feit dat mijn ex geen rijbewijs heeft en mijn oudste zoon door zijn specifieke omstandigheden niet met het OV kan reizen, ben ik verplicht ze wekelijks te halen en te brengen. Dit komt voor mij neer op ruim 160 km per maand. Mijn ex levert hier geen bijdrage aan.
In bovengenoemde rechtzaak zijn mijn andere verzoeken afgewezen, en deze hierbij ook. Kan dit zomaar? Mijn ex heeft een ww-uitkering en woont bij zijn ouders in, ik heb nu een bijstand (dus we komen uit op hetzelfde inkomen). Van de 50 euro alimentatie red ik de reiskosten niet eens. Daarbij komt ook dat mijn ex zich verder niet bemoeid met de kinderen, de volledige zorg is voor mij. Eigenlijk bemoeit hij zich nergens mee, want alle gezamenlijke schulden en spullen die hij in zijn woede heeft kapot gemaakt zijn ook voor mijn rekening. Ik hoop dit in een latere rechtzaak recht te kunnen trekken. Maar mijn vraag is dus: kan ik het nogmaals aanvechten om de reiskosten te kunnen splitten?
Beste Monique,
Bedankt voor uw vraag, ik begrijp uw probleem met de reiskosten. Echter, in de regel neemt de rechter geen beslissingen over de verdeling van de reiskosten, alleen over de kinderalimentatie zelf. De rechtbank kan wel bepalen dat beide ouders het halen en brengen moeten verdelen, maar dat is in uw situatie lastiger als uw ex geen auto heeft en uw zoon niet met het openbaar vervoer kan reizen.
Ik begrijp dat u zojuist een procedure achter de rug heeft. Ik adviseer u om uw vraag ook nog eens voor te leggen aan de advocaat die u in die procedure heeft bijgestaan. Hij/zij kent alle ins en outs van uw zaak en de beslissingen van de rechtbank en kan uw vraag het beste beantwoorden.
Ik wens u veel succes toe!
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Goedendag
Mijn dochter is verleden jaar mei gescheiden van haar vriendin samen hebben zei 1 kindje van nu net twee jaar , mijn dochter is de biologische moeder, maar haar vrouw heeft het kind wel erkend en heeft ook de achternaam van de ex van mijn dochter, na de scheding is mijn dochter verhuisd 150 km verder dan de plats waar haar ex woont, nu wil het geval dat mijn ex schoondochter opeens wil dat mijn dochter dichter in de buurt komt wonen, en verhaald zicht op de 60 km clausule in het convanace . wij wonen nu allemaal in de buurt van mijn dochter en kelinzoon en het lijkt mij dat haar ex niet kan verwachten dat zei weer die kant op komt na een jaar, mijn dochter heeft hier dr werk en sociale leven. ook heeft ze niet de financiële middelen niet om te gaan verhuizen. wat kunnen wij doen mijnj dochter zit helemaal in de stress en wil daar echt niet naar toe verhuizen
Beste Tanja,
Vervelende situatie. Indien de ex van uw dochter echt wilt dat uw dochter weer terug verhuisd, dan zal zij dit bij de rechtbank moeten verzoeken en daarvoor een procedure moeten starten. Uw dochter doet er dan verstandig aan om een advocaat in te schakelen.
Of de rechtbank inderdaad zal oordelen dat uw dochter terug moet verhuizen hangt van vele omstandigheden af. Heeft de ex ook gezag over uw kleinzoon? Welke afspraak is precies in het convenant opgenomen? Hoe is de verhuizing destijds gegaan en besproken? Hoe vaak ziet de ex het kindje? Gaat het kindje hier naar de opvang? Dit zijn allemaal omstandigheden die van belang kunnen zijn bij de beoordeling door de rechtbank. Om die reden kan ik dus ook niet aangeven wat de kansen van uw dochter zijn. Ik adviseer haar om dit nu al te bespreken met een advocaat in haar omgeving, die haar nu al kan adviseren en haar ook kan bijstaan als er inderdaad een procedure wordt gestart.
Ik wens uw dochter veel succes toe!
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
beste anoeska
ten eerste heel erg bedankt voor je snelle antwoord . Mijn dochter heeft gelijk een mail gestuurd naar de persoon die erbij was toen het convenant gemaakt en getekend is, Dit had mijn ex schoondochter niet verwacht. ze kregen beiden namelijk een mail terug om daar te komen praten, ze belde mijn dochter op en zei heb jij ook een mail gestuurd??? natuurlijk zegt mijn dochter ik wil ook weten waar ik sta. Dit had ze niet verwacht, ze weet hoe mijn dochter is heel meegaand en wil geen ruzie vanwege dr zoon, mijn exschoondochter speelt echt op het gevoel van mijn dochter, heb ook met mijn dochter gesproken en gezegd dat ze nu sterk moet zijn en haar standpunt ook duidelijk moet maken. ze gaan morgen eerst samen praten, Heb gezegd dat ze moet vermelden tegen dr ex dat niemand dus ook zei niet zomaar een huis krijgt in een andere stad of dorp en dat de wachtlijst min 7 jaar is, ze is financieel niet in staat om vrije sector te gaan huren ofzo, en lichamelijk is ze niet in staat om 40 uur te gaan werken vanwege erkende fybromialgy , dus mijn gevoel zegt nu dat het wel met een sisser af zal lopen.,
Goedenmiddag, graag zou ik ook mijn situatie willen voorleggen. Mijn ex en ik zijn in 2012 in goed overleg gescheiden. We zijn co-ouderschap overeengekomen voor onze dochter op basis van week op – week af. Als hoofdverblijfplaats is Hengelo ov benoemd, waar wij beide woonachtig waren. Met zijn nieuwe vriendin en kinderen is mijn ex afgelopen week naar Enschede verhuisd, zonder toestemming aan mij te vragen. Toen ik hem daar bij het horen van zijn plannen op wees reageerde hij fel dat het toch niet de andere kant van het land is. Onze dochter moet straks een kleine 9 km (enkele reis) naar school fietsen (ipv 3 voorheen) en tussen onze huizen zit 11 km (ipv 2). Onze dochter rijdt met onze eigen pony en heeft straks in de week bij haar vader vrijwel geen kans om door de week te rijden, gezien het vele heen-en-weer gefiets. Hoewel ze erg opziet tegen de grote afstand worstelt ze met haar loyaliteit en wil het voorlopig aankijken. Mijn vraag aan u is wat mijn rechtspositie is, gezien de beschreven hoofdverblijfplaats in het ouderschapsplan/convenant. Op het moment dat ik merk dat onze dochter er onder te lijden krijgt wil ik, indien mogelijk, stappen kunnen ondernemen. Onze mediator kan en wil hier geen toelichting op geven, gezien zijn neutrale positie naar beide ouders.
Bij voorbaat hartelijk dank voor uw reactie!
Beste Kate,
Vervelend, vooral voor uw dochter!
Staat uw dochter bij uw ex-partner ingeschreven? Dan is hij met uw dochter verhuisd zonder uw toestemming. U zou dan bij de rechtbank kunnen verzoeken om uw ex-partner te veroordelen om terug naar Hengelo te verhuizen. Dit zult u dan wel op korte termijn moeten doen.
Een andere optie is de volgende (die is ook van toepassing als uw dochter bij u staat ingeschreven):
Indien door de verhuizing van uw ex-partner de co-ouderschapsregeling niet meer goed voor uw dochter werkt en zij daar last van heeft, dan kunt u bij de rechtbank verzoeken om wijziging van die regeling, zodat uw dochter minder vaak bij uw ex-partner verblijft. Mij is niet bekend hoe oud uw dochter is, maar als zij 12 jaar of ouder is, dan krijgt zij van de rechtbank de gelegenheid om ook haar mening naar voren te brengen.
Voor beide procedures heeft u een advocaat nodig. Ik adviseer u dan ook om contact op te nemen met een advocaat in uw regio, die uw situatie uitgebreider met u kan bespreken en u beter van advies kan voorzien.
Tot slot kunt u aan uw ex-partner natuurlijk ook altijd voorstellen om opnieuw met elkaar in gesprek te gaan bij de mediator. Wellicht dat via die weg er nieuwe afspraken gemaakt kunnen worden over (aanpassing van) de co-ouderschapspregeling.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Mevr van Ginderen,
Is er ook toestemming nodig van de andere ouder voor een verhuizing met kinderen binnen de zelfde woonplaats? ( afstand 2km) ? Of is een overleg, gesprek, em-ail voldoende? Dit ivm het samenwonen met nieuwe partner.
Wij zijn beiden belast met ouderlijk gezag. Omgangsregeling om de 14 dagen weekend (vr tm ma) en iedere week 2 avonden. Mbt de omgangsregeling, sport, school etc zou niks wijzigigen om zoveel mogelijk hetzelfde te houden voor de kinderen.
Alvast bedankt!
Beste mevrouw van Ginderen,
Mijn partner en ik zijn recent uit elkaar gegaan en we hebben een dochtertje van 2.
Het heeft betekent dat ik een nieuwe woning moest zoeken. Nu heb ik een (tijdelijke)ruimte gevonden waar mijn dochtertje en ik kunnen wonen, en kan vanuit daar opzoek naar woonruimte voor de langere duur. Helaas kan ik ons daar niet inschrijven op dat adres en dus ook niet in die gemeente. We verhuizen namelijk van de grote stad naar iets verderop, zo’n 20km weg van ons vorige huis waar vader(voorlopig) blijft wonen. Wel werkt vader vlakbij onze nieuwe huisje. Het gezag heb ik nu alleen nog. Wel denk ik dat hij het gezag ook wil gaan hebben. In hoeverre kan hij straks als hij het gezag mogelijk ook heeft nog eissen dat wij terug naar de stad verhuizen? Is zo’n inschrijving in die gemeente nu echt noodzakelijk om nu geregeld te hebben? Dit omdat ik lees dat de andere ouder(wanneer het gezag heeft) toestemming moet geven om in te schrijven in een andere gemeente. Zou dit beteken dat hij daar alsnog, zodra hij mogelijk het gezag heeft, de mogelijkheid heeft om ons terug te laten verhuizen? Het is bijna onmogelijk en onbetaalbaar om woonruimte te vinden in die stad en m’n werk en m’n sociale netwerk zit vlakbij waar mijn dochtertje en ik nu wonen. Wel wil ik haar besparen dat ze straks weer moet veranderen van omgeving. Mijn vraag is dus eigenlijk, is die inschrijving in de nieuwe gemeente nu noodzakelijk of volstaat het ook met ‘bewijs’ dat we daar al enige tijd wonen? En zo dus daar in die gemeente in kunnen schrijven zodra ik een woning heb gevonden voor de lange termijn. Vind het een lastige situatie, wil m’n dochtertje veel veranderingen besparen, en tegelijkertijd mezelf/ons de kans geven om een fijn nieuw huisje voor ons te vinden.
Hoop dat u hier iets over kunt zeggen, hoor heel graag uw reactie. Alvast bedankt.
Goedenavond Anoeska,
Dit is de situatie;
Mijn vriendin is 3 jaar geleden uit elkaar gegaan met haar ex.
2 kinderen van (nu) 4 en 6.
Er is sprake van co-ouderschap.
Kinderen zijn van zondag tot medio woensdag bij moeder (daar ingeschreven), donderdag tm, ene week medio zaterdag, andere week medio zondag, bij vader.
In het ouderschapsconvenant is vastgelegd dat, tot de kinderen allebei naar de middelbare school gaan, de woonafstand van de vader op max 15 km of 20 min reisafstand van het ouderlijk huis van de kinderen is.
Dit conevant kan evt gewijzigd worden in wederzijds overleg.
Nu wilt vader gaan samenwonen met zijn nieuwe vriendin. De woonplaats is buiten deze km straal of de reistijd. Hij geeft daarbij aan dan niet meer te kunnen leven met de huidige ongangsregeling (50/50), en doet een nieuw voorstel, nl; kinderen elk weekend zien, 1 weekend in de 2 weken zien, of kinderen doordeweeks bij hem en moeder in het weekend zien.
Mijn vriendin is het hier niet mee eens en is van mening dat de situatie voor de kinderen ongewijzigd moet blijven. Zij zou evt af kunnen zien van de woonstraal van 15 km, maar vind dat haar ex partner er wel voor moet blijven zorgen dat de kinderen op tijd naar en van school worden gehaald/gebracht.
De vader dreigt nu met een gang naar de rechter om dus verder weg te gaan wonen en dus ook zijn kinderen minder te gaan zien.
Hoe gaat een Rechter hier over oordelen denkt u?
Mvg JD
Wat ik veel door alle regels lees; je zit als expartners in een wurggreep. Je leven lang ben en blijf je afhankelijk van je expartner!
Al ga ik 2 huizen verderop verhuizen, de expartner kan hiervoor geen toestemming geven. En de verhuizende mag dan weer een zaak beginnen!
Ik heb het geld daar niet voor! (val precies tussen wal en schip; verdien net teveel om toevoeging te krijgen, maar heb geen extra’s om een procedure te willen, ga liever met de kindjes op vakantie)
In mijn geval hebben we co-ouderschap, echter de communicatie is nihil op gebied van alles (ook het welzijn van de kinderen), ouderschapsplan is na 3 jaar nog niet gemaakt. Mediation heeft niet gewerkt, nu met procedure bezig via de rechter.
Mijn ex houdt alles tegen! Ik sta met mijn rug tegen de muur en voel constant een strop om mijn nek.
Beste Johan,
Aangezien de kinderen niet bij vader ingeschreven staan, is er in de situatie van uw vriendin geen sprake van een verhuizing van de kinderen. De vader heeft dus niet de toestemming van uw vriendin nodig, hij mag gewoon verhuizen.
Vanwege de verhuizing wenst de vader de co-ouderschapsregeling aan te passen. Wat het oordeel van de rechtbank hierover zal zijn, kan ik niet goed inschatten. Dit hangt vooral ook af van de vraag wat de afstand zal zijn tussen de nieuwe woonplaats van vader en de huidige woonplaats van uw vriendin en de kinderen. Indien die afstand te ver is, dan is het niet in het belang van de kinderen dat de co-ouderschapsregeling zal worden gehandhaafd. Het is immers voor de kinderen niet fijn als zij ’s ochtends voor school lang in de auto moeten zitten.
Het oordeel hangt ook af van andere omstandigheden, zoals bijvoorbeeld de weekindeling van de kinderen, het werk van de vader en uw vriendin et cetera. De rechter zal steeds beoordelen welke regeling het meest in het belang van de kinderen is.
Ik adviseer u om een afspraak met een advocaat in uw buurt te maken, die de situatie uitgebreider met u(w vriendin) kan bespreken en aan de hand daarvan een advies kan geven.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste,
Drie jaar geleden ben ik gescheiden en mijn ex man heeft nog nooit een cent Alimentatie betaald dit mede door een restschuld na het verkopen van onze woning.
Onze schulden zijn even groot en hij heeft een betaalde baan en ik ben afhankelijk van de bijstand.
Ik betaal alles alleen voor de kinderen.
Nu gaan wij verhuizen naar een dorp 70km verderop en hij heeft toestemming gegeven.
Maar nu het bijna zover is dat we gaan verhuizen komt hij ermee dat hij de kinderen niet wil komen halen of thuis wil brengen en eist van mij dat ik beide doe 1x in de 2 week. Omdat hij geen mogelijkheden heeftnondat te betalen.
Ik snap dat ik degene ben die gaat verhuizen wil ik hem hierin tegemoet komen door ze op de vrijdag te brengen en de zo dag halverwege af te spreken zodat hij minder kosten heeft.
Hij staat hier niet voor open.
Kan ik dit aanvechten of heeft dat geen enkele nut?
Beste Leonie,
Vervelend voor u. U kunt inderdaad een procedure starten en aan de rechtbank verzoeken om te bepalen wie de kinderen moet halen en brengen. De rechtbank zal daarbij enerzijds afwegen dat u degene bent die verhuist, maar anderzijds ook zeker rekening houden met het feit dat u ook alle kosten van de kinderen al alleen draagt. Verder is de rechter vaak wel gecharmeerd van het feit dat u wel bereid bent om uw ex-partner vrij ruim tegemoet te komen (door op vrijdag te brengen en zondag halverwege te rijden). Daarnaast houdt een rechter rekening met het feit dat het richting de kinderen een goed signaal is als beide ouders een aandeel nemen in het halen en brengen bij de contactregeling. Er is in mijn ogen (en gebaseerd op uw verhaal) dus best een kans dat de rechtbank zal oordelen dat ook uw ex-partner een deel van het halen/brengen op zich moet nemen.
Overigens kan het starten van een procedure voor uw ex-partner ook voldoende reden zijn om toch in te stemmen met uw voorstel. Mogelijk dat hij vanwege zijn inkomen niet in aanmerking komt voor gefinancierde rechtsbijstand vanuit de overheid en een procedure dus veel kosten met zich mee brengt.
Ik hoop uw vraag voldoende te hebben beantwoord.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Anoeksa,
Als eerst dank dat we hier de vragen kunnen stellen en dat u de tijd neemt hierop te reageren.
Onze situatie is als volgt.
Een kapot gelopen relatie met 2 kinderen in het spel.
Vader heeft moeder en nieuwe partner meerdere malen bedreigt en aangevallen voor de ogen van deze lieve koters. Gezien het feit dat vader, moeder en beide nieuwe partners op steenworp afstand wonen is de situatie niet meer te houden. Meerdere malen zijn auto’s bekrast, bewerkt met schuurpapier, deuken aangebracht en banden lek gestoken. We hebben er voor gekozen te verhuizen voor de rust van de kinderen en ons. De nieuwe woonplaats is aan de rand van een aanliggende gemeente, de reisafstand zal 12 km zijn. De ex partner zal uiteraard geen toestemming verlenen. Wat zijn onze mogelijkheden? En hoe groot is de kans om te kunnen vertrekken.
Beste Jeff,
Er zijn twee opties:
– ofwel moeder verhuist toch zonder toestemming. Vader kan dan een procedure starten en de rechtbank kan moeder gebieden om terug te verhuizen. Er wordt echter zeker niet in alle gevallen een procedure gestart door vader en dan blijft de verhuizing zonder toestemming ‘onbestraft’;
– ofwel moeder start zelf een procedure, waarin zij aan de rechtbank verzoekt om vervangende toestemming tot verhuizing. De rechtbank zal dan alle belangen afwegen, waaronder de impact van de verhuizing op de kinderen. De rechtbank zal natuurlijk ook rekening houden met de reden van de verhuizing en hetgeen allemaal gebeurd is. Echter, vaak worden bedreigingen etc wel ontkend door de dader. Het is dan de vraag of moeder dit kan bewijzen. Zo nee, dan kan de rechtbank ook voorbij gaan aan die argumenten van moeder.
Ik adviseer jullie om een afspraak te maken bij een advocaat in haar regio, zodat zij daar een uitgebreidere toelichting kan geven en de advocaat ook beter kan inschatten wat de kansen (en risico’s en kosten) in een procedure zijn. Op basis van de vraag kan ik namelijk geen goede inschatting geven. Zo zijn nog allerlei andere zaken relevant, bijvoorbeeld de leeftijd van de kinderen en hoe vaak zij de vader wel/niet zien etc.
Veel succes in ieder geval!
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Mariska,
Dat is natuurlijk een hele vervelende situatie voor u. En helaas komt dit vaker voor. Ik begrijp dan ook goed dat u het goed zou vinden als de wetgever meer vrijheid zou toekennen aan de verzorgende ouder. Aan de andere kant begrijp ik ook dat de wetgever het belangrijk vindt dat beide ouders betrokken worden in de belangrijke beslissingen over de kinderen en een verhuizing valt daar wel onder. Hoe dan ook verander ik de wetgeving helaas niet, ik kan alleen maar aangeven hoe de wet eruit ziet en wat de (on)mogelijkheden zijn.
Ik wens u toch veel succes toe in de procedure.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Anoeska,
Ik ben sinds 30 juni 2017 officieel gescheiden en heb een dochter van 12 jr uit mijn eerste huwelijk( in 2010 gescheiden na 7 jaar lichaamelijk en geestelijk geweld). Wegens dat ik geen werk heb en dat ons huis een vrij sector huis is, moest ik van de rechter het huis verlaten. Ik moest me aanmelden bij de ggd om een plek te kunnen krijgen in een opvang. Ggd heeft de vader van mijn dochter gevraagd of hij bereid is haar op te vangen. Hij zei tegen hun van ja; ze kan bij mij ..Ze heeft haar eigen kamer terwijl dat dat niet klopt( hij brengt haar naar zijn moeder en daar slaapt ze ook twee dagen in de 14 dagen). Hij liegt en neemt wraak dat ik van hem ging scheiden en gebruikt het gezag om mijn leven te belasten. Daarna zei de ggd dat mijn dochter naar haar vader gaat en dat ik onder een brug kan slapen omdat ze overvol zijn. Mijn dochter wil niet bij hem gaan wonen, ik kan ook niet weg van haar. Ik heb contact opgenomen met veiligthuis ze zeiden dat ze geen plek voor ons kunnen regelen dat moet de ggd doen. Op het laatste moment kon ik bij een kennis mij laten inschrijven en bij haar een paar dagen slapen…twee dagen hier …drie dagen daar…Omdat ik hier geen familie heb.
Ik kon geen urgentie voor een woning in Amsterdam krijgen want de medewerkster bij de gemeente die zei: ja je hebt onderdakken en je dochter mag naar haar vader.
Nu heb ik een beslissing van de rechter dat mijn ex vanaf 30 juni€1354,- bruto maandelijks aan mij moet betalen. Ik heb alleenmaar €800,- bruto van hem ontvangen. Ik heb LBIO gevraagd om het blijvende bedrag van hem te incasseeren. Ze zeggen dat ik een maand moet wachten en daarna nog twee of drie weken. Als ik op woningen reageer in Limburg of Noord-Brabant kom ik nooit in aanmerking voor een bezichtiging omdat mijn inkomen heel laag is. De gemeente zegt dat ik geen recht heb op aanvullende bijstand omdat ik geen huurcontract heb. En ik moet alles regelen in de zomervakantie dat mijn dochter ook een plek krijgt in een middelbareschool in de stad waar we in gaan wonen. En ik weet zeker dat haar vader geen toesteming gaat geven dat we gaan verhuizen. Maar ik kan hier geen woning vinden.
Ik sta al ingeschreven bij woningnet maar ik kom nooit in aanmerking voor een huis.
Denkt u dat ik in mijn situatie die toestemming van de rechter kan krijgen?
En als u ook andere oplossingen voor ons weet, hoor ik het graag van u. Ik zit echt geblokkeerd door alle kanten
Beste Vrede,
Ik begrijp uw vraag, maar ik kan voor u niet beoordelen of de rechter in uw situatie toestemming zal geven voor een verhuizing. Dit hangt van vele factoren af, zoals de standpunten van vader, de frequentie van het contact tussen vader en dochter in het verleden etc. Verder zal uw dochter door de rechtbank naar haar mening worden gevraagd en ook dit weegt mee bij het oordeel van de rechtbank.
Ik raad u aan om een advocaat in uw regio te raadplegen en daarmee een afspraak te maken, zodat die uw situatie uitgebreider met u kan bespreken en u goed kan adviseren. Mogelijk dat die u ook tips kan geven over het vinden van woonruimte in Amsterdam, ik ben daar niet mee bekend.
Tot slot begrijp ik dat uw ex-partner te weinig alimentatie heeft voldaan en dat u het geld hard nodig heeft. Het LBIO werkt inderdaad meestal traag, maar is wel kosteloos. U kunt ook een deurwaarder inschakelen. Die werken veel sneller, maar zijn vaak ook veel duurder. U doet er dan dus wel verstandig aan om een goede en duidelijke afspraak te maken over de kosten die voor uw rekening komen.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste.
Mijn zoon is 15 en wil niet meer bij zijn moeder wonen.
Hij voelt hem daar dood ongelukkig en kan ook niet met zijn stiefvader opschieten.
Nu heeft hij een gesprek gehad met zijn moeder.
En die zij als jij bij je vader wil wonen kun je nu vertrekken en hoef ik jou niet meer te zien.
Ik vind dit nier normaal maar mijn zoon wil niet terug.
Wij hebben samen het gezag kan ik hem dan zo inschrijven bij de gemeente en wat moet ik meer doen.
Ja kinderbijslag hoe zit dat.
Hij gaat nu dus bij mij naar school.
Mvg Theun
Even een vraag.
Ik ben 6 jaar geleden met de kids verhuisd van bergen op zoom naar Oudenbosch. Ex deed moeilijk, want dan moest hij helemaal naar Oudenbosch rijden terwijl ik daar een woning toegewezen kreeg en werk had. De rechter stelde mij in het gelijk. Hij haalde de kids op van school op vrijdag en bracht ze naar school op maandag. Er is in die tijd veel veranderd. Mijn huur gaat naar 1200 en werk heel veel in bergen op zoom. ik ben dus op zoek naar een woning in bergen. Niet alleen voor werk en een goedkopere woning,aar ook voor de kids dat ze dichter bij papa wonen. Dat vond hij niets, want dan zou zijn werk-haal-breng aanrijroute wijzigen en dat gaat niet volgens hem. Ik moet maar hier blijven. Nu krijg ik vandaag een woning aangeboden in Nieuw-Vossemeer. 15 min maximaal van bergen vandaan. Nu zegt hij dat hij de kinderen niet meer ophaalt van school en brengt. Dat moet ik maar doen, want anders gaat zijn aanrijroute in de war en het gaat van zijn weekend af. Die begrijp ik dan niet.
Hij wil dat ik de kids om 08:00 op maandag op kom halen om vervolgens weer terug te rijden naar nieuw Vossemeer en dan weer terug naar bergen om te werken terwijl ik om 07:00 moet beginnen (thuiszorg)
Ik heb aangegeven dat ik ze op vrijdag breng bij hem en in de vakanties, maar op maandag 1 keer in de 14 dagen een probleem is ivm werk.Dat interesseerd hem niet. Ik moet het maar oplossen terwijl ik al heel veel op me neem na de verhuis. Hij hoeft ze alleen maar naar school te brengen. Wat moet ik hier nu mee?
Groetjes Jessica
Overigens vind ik het niet erg om ze te moeten ophalen voor school, maar dit kost me wel mijn werk. Hij betaald maar het minimale aan alimentatie, dus ik moet het hebben van mijn werk. Groetjes Jessica
Beste Jessica,
Indien u en uw ex-partner niet tot overeenstemming hierover komen, dan kunt u nog voorstellen om samen in mediation te gaan. Wellicht dat het via die weg wel lukt om tot overeenstemming te komen. Anders rest u niets anders dan deze discussie opnieuw aan de rechtbank voor te leggen, zodat die kan oordelen over de regeling omtrent het halen en brengen van de kinderen. Overigens kan een procedure ook aan zijn kant tot de nodige kosten leiden, waardoor dit mogelijk een afschrikwekkend effect kan hebben en hij wellicht alsnog bereid is om met u tot afspraken te komen.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Theun,
Voor de inschrijving van de gemeente is vaak ook de handtekening van moeder vereist. U kunt kijken hoe de gemeente hiermee omgaat. Indien inderdaad de handtekening vereist is, dan moet u daarvoor moeder benaderen. Als zij weigert, dan heeft u vervangende toestemming van de rechtbank nodig en zult u dus een procedure moeten starten.
Voor vragen over de kinderbijslag adviseer ik u om contact op te nemen met de Sociale Verzekeringsbank.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Anoeska,
Ik wil verhuizen naar de gemeente waar mijn zoontje woont. Op dit moment is er een afstand van 100 km. In die tijd heeft de andere ouder daar toestemming voor gegeven. Moet ik toestemming vragen als ik weer terug wil?
Met vriendelijke groet
Beste Ilonka,
Ik begrijp dat uw zoontje niet verhuist, maar dat u alleen verhuist? In dat geval heeft u geen toestemming nodig. De toestemming geldt namelijk alleen maar voor een verhuizing van minderjarige kinderen.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Wij zijn voor mijn man verhuisd naar Nederland en wonen 4 km van de grens. Ik zou met de kinderen 6 km verder willen gaan wonen, net in België, op minder dan 1 km afstand van hun school en vriendjes. Mijn kinderen gaan al sinds hun 2,5 naar school in België, sporten in België en hebben daar hun vriendjes en vriendinnetjes. Van mijn man mag ik niet in onze woning, dus de enige betaalbare oplossing is een woning die ik goedkoop kan huren van vrienden in België.
De kinderen zijn trouwens ook alle vier in België geboren en hebben de Belgische nationaliteit. Ik werk ook in België. Kan de rechter eisen dat ik in Nederland blijf, schulden maak om rond te komen en de kinderen dwing nog verder met de fiets naar school te moeten ? Dit is toch niet in hun belang ? En hun vader wil enkel treiteren. Hij was net degene die eiste dat ze in België naar school gingen, want de scholen zijn daar veel strenger.
Beste Ellen,
U heeft voor de verhuizing met de kinderen toestemming van de vader nodig. Indien hij die toestemming niet geeft, dan kunt u bij de rechtbank om vervangende toestemming van de rechter verzoeken. De rechter zal daarbij alle belangen afwegen, met name ook de belangen van de kinderen. Natuurlijk zal daarbij een rol spelen dat de kinderen in België naar school gaan, daar sporten en daar vriendjes/vriendinnetjes hebben. Maar de rechter zal ook rekening houden met hun vertrouwde omgeving in Nederland. De rechter zal daarnaast ook rekening houden met de argumenten die vader aandraagt. Of de rechter inderdaad vervangende toestemming verleent, kan ik voor u zo niet inschatten. Daarvoor zal ik of een andere advocaat in uw regio de zaak wat uitgebreider met u moeten bespreken. Indien u dat wenst, dan kunt u uiteraard rechtstreeks contact met mij opnemen. Mijn telefoonnummer is 076-5022080.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Anoeska,
Samen met mijn ex heb ik een kind van 5jr. Tijdens mijn zwangerschap is hij spoorloos verdwenen. Maanden na de geboorte van de kleine is hij opeens terug in Nederland. Omdat ik het contact tussen hem en de kleine nooit heeft tegen gehouden, ziet hij de kleine af en toe wanneer hij het wilt. Veel interesse toont hij niet. Zo hebben de docenten van school hem nooit gezien en gekend. Ondertussen heeft hij ruim een jaar geen contact gezocht met de kleine. Vanaf de geboorte heb ik mijn kind zelf verzorgd. Ook heeft hij nooit financieel bijgedragen.
Vorig jaar heb ik hem kenbaar gemaakt te willen verhuizen naar het buitenland. Hij had destijds geen bezwaar. Nu heb ik de verhuizing voorbereid en sta op het punt te verhuizen. krijg ik onverwachts een brief een advocaat, dat hij een procedure gaat starten bij de rechtbank voor gezag. Op dit moment ben ik namelijk alleen belast met het gezag. Mijn vraag is, mag ik nu verhuizen omdat ik nu alleen het gezag heb, of moet ik nu afwachten op de uitspraak van de rechter of hij ook belast gaat worden met gezag, omdat hij nu voor mijn vertrek heeft aangegeven een procedure te gaan starten?
Mvg Sandy
Beste Sandy,
Zolang u alleen belast bent met het gezag, staat het u in principe vrij om te verhuizen. Zegt de advocaat in die brief verder nog iets over de verhuizing? Is de procedure al daadwerkelijk gestart en zo ja, staat er in het verzoekschrift een standpunt over de verhuizing? Indien dat wel het geval is, dan kan de rechtbank het wel bezwaarlijker vinden als u toch verhuist. Maar dit hangt dan wel af van de inhoud van de brief/het verzoekschrift. Ik raad u derhalve aan de stukken voor de zekerheid te laten lezen door een advocaat in uw regio, die uw vraag dan beter kan beantwoorden. Eventueel mag u natuurlijk ook contact met mij opnemen, mijn telefoonnummer is 076-5022080.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Anoeska,
Dank voor uw snelle reactie en advies.
In de brief staat niets over de verhuizing. Alleen de wens gezamenlijk gezag en omgangsregeling.
Ik weet eigenlijk niet of de procedure al daadwerkelijk gestart is. Ik heb geen verzoekschrift ontvangen. Wel heb ik na de eerder genoemde brief een bericht van die advocaat ontvangen dat hij een uittreksel gezagsregister, uittreksel geboorteregister en de eerder genoemde brief heeft ingediend bij de rechtbank.
Betekent het dan dat ik nu moet wachten of hij wel of niet het gezag krijgt? Zo niet, moet ik dan terug verhuizen als hij later ook met het gezag wordt belast na onze verhuizing?
Beste Sandy,
Uit uw bericht maak ik op dat er wel een procedure gestart is, aangezien er aanvullende stukken zijn ingediend bij de rechtbank. Ik adviseer u om een kopie van het verzoekschrift op te vragen bij de advocaat van uw ex-partner. Daarnaast doet u er verstandig aan om toch een eigen advocaat te raadplegen. Die kan met u de inhoud van het verzoekschrift doornemen en uw vraag en situatie goed met u bespreken.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste anoeska
mijn vrouw is 9 augustus 2017 bij mij weggegaan en laat mij en 2 kinderen achter ene van 3 en ene van 7 en ze wilt nu scheiden en een eigen huisje en ze wilt de kinderen meenemen 1 week bij mij en 1 week bij haar maar ze scheld altijd op de oudste dochter omdat ze daar geen band mee heeft kan ik mijn kinderen bij mij houden groetjes henk
Beste Anoeska,
En wat kun je doen als de vader de kinderen mishandeld? Dit omdat die De kinderen van 4 en 6 jaar niet aankan.
Heb je dan ook een toestemming van de rechter nodig?
Groetjes Lies
Goedemorgen,
Mijn vriend heeft co-ouderschap over zijn 3-jarige dochtertje. Van vrijdag t/m vrijdag muv woensdag en donderdag is zijn dochter bij hem (zijn ex is deze twee dagen vrij) en de andere week van vrijdag t/m vrijdag bij haar (complete week)
Hij woont in Breda en ik in Drunen. Nu is het voor mij al een hele opgave om een nieuwe relatie met kind aan te gaan dus wil ik graag in mijn eigen woonplaats blijven. Hij heeft een eigen bedrijf dus kan dat makkelijk combineren met het brengen en ophalen van zijn dochter. De bedoeling is dat zij gewoon naar school gaat in Breda en dat haar hoofdwoonplaats zal zijn.
ik zie verder geen obstakels die haar opvoeding in de weg zullen staan.
Zal een rechter hiermee akkoord gaan?
Beste D,
Allereerst is van belang om na te gaan bij wie het dochtertje formeel staat ingeschreven. Waarschijnlijk staat zij bij moeder ingeschreven. Juridisch gezien heeft uw partner dan geen toestemming nodig om zelf te verhuizen omdat dit geen (formele) verhuizing van het meisje tot gevolg heeft. Dit kan overigens wel anders zijn als er andere afspraken in het convenant/ouderschapsplan zijn gemaakt over verhuizen, dus het is verstandig om die stukken na te lezen.
Ook als moeder geen toestemming hoeft te geven, kan het wel gevolgen hebben als zij het niet eens is met de verhuizing van uw partner. Zo kan zij vinden dat dan de afgesproken contactregeling niet meer werkt en dat die aangepast moet worden. Indien het niet lukt om hierover tot afspraken te komen (eventueel via mediation), dan kan zij daarvoor een procedure bij de rechter starten.
De rechter weegt daarin wel mee dat door de verhuizing van uw partner naar Drunen er wel het nodige zal veranderen voor uw dochter, ook als zij naar een school in Breda zal gaan. Zo zal het straks voor haar lastiger zijn om na school met vriendjes/vriendinnetjes af te spreken, gelet op de afstand. Een rechter vindt het belangrijk dat een kind vooral kind kan zijn en alle dingen kan doen die bij haar leeftijd passen. Dit kan dus reden zijn om de contactregeling aan te passen (te verminderen), maar dat hangt ook van allerlei andere omstandigheden die een rol kunnen spelen. Zo is het natuurlijk voor een rechter ook belangrijk dat een kind goed contact met beide ouders blijft onderhouden.
Ik hoop uw vraag hiermee voldoende te hebben beantwoord.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Hoi Anoeska,
Het enige wat ze in het ouderschapsplan hebben opgenomen is dat degene die verhuist verantwoordelijk is voor het ’transport’. Mijn vriend moet haar dan dus brengen en halen. In het weekend is er uiteraard geen sprake van vriendjes/vriendinnetjes . De contactregeling is nu al minder bij hem dan bij haar want het gaat doordeweeks om drie dagen namelijk maandag, dinsdag en vrijdag. Op woensdag en donderdag is ze altijd bij haar moeder. En op maandag gaat ze nu naar zijn ex schoonmoeder en op dinsdag naar zijn eigen ouders. op vrijdag naar het KDV. Maandag en dinsdag blijft hetzelfde ook als ze straks naar school gaat en kan ze dus na schooltijd gewoon met vriendinnetjes afspreken. De vrijdag wordt BSO. In de weekenden is ze gewoon bij ons en doen we leuke dingen met haar.
Ze staat inderdaad ingeschreven bij haar moeder.
Beste, ik ben 4 jaar geleden gescheiden. Er is toendertijd een ouderschapsplan gemaakt (rekening houdende met hoe we getrouwd waren het zoveel mogelijk hetzelfde hebben gehouden dat de vader op de woensdagen voor de kinderen er is). Om het weekend bij de vader en elke week dinsdag naar de vader (oma is daar), woensdag avond terug naar mij terug, donderdag uit school naar de vader (oma is daar) en donderdag avond naar mij terug. En de ene week vrijdag naar de vader en zondag naar mij terug. En de andere week dus vanaf donderdag avond tot en met dinsdag ochtend bij mij. Vrij snel had ik problemen met deze regeling, ik vond het te onrustig en teveel wisselmomenten. Ik heb dat meerdere malen besproken met mijn ex en verzocht om dit aan te passen. Hij wilde dit niet, want het was zo op papier gezet. Uiteindelijk ben ik naar de rechtbank gegaan, maar daar werd okk gezegd er zijn geen wijzigingen van omstandigheden, dus de regeling blijft zoals deze is. Kan ik hier verder nog wat aan doen? Veranderen? Ook is in dit ouderschapsplan opgenomen dat we beide niet verder dan 20 kilometer bij elkaar vandaan mogen gaan verhuizen. Houd dat in dat als 15 kilometer verder wil gaan wonen omdat de buurt waar in ik nu woon alleen bestaat uit oude mensen, dat dat ook een probleem kan gaan worden zonder zijn toestemming? Ook wil het liefst met mijn kinderen en de zoon van mijn vriend ergens anders gaan wonen, maar dat is 40 kilometer verder op. Echter zal dat ook niet zomaar kunnen zonder toestemming van mijn ex, wat is hier voor nodig? Mijn kinderen zijn 9 en 12. Dus zij kunnen ook niet zeggen ik ga wel bij papa of mama wonen en we krijgen een “weekend” regeling. Zodat ze doordeweeks bij een ouder zijn, en om het weekend bij de andere ouder. Zoals u ziet heb ik nog veel vragen en wil ik graag weten wat ik kan en mag. Mvg. Joyce
Geachte Joyce,
U zou de regeling opnieuw kunnen bespreken met uw ex-partner, dan wel een procedure starten zodra de omstandigheden wel wijzigen (bijvoorbeeld een andere school voor de kinderen, een verhuizing etc.). Verder geeft u aan dat er afspraken zijn gemaakt over eventuele verhuizingen en de afstand daarbij. Formeel heeft u altijd toestemming nodig van de andere ouder indien u met de kinderen verhuist. Ik raad u dan ook aan om een verhuizing op voorhand met uw ex-partner te bespreken. Indien hij geen toestemming geeft, dan kunt u bij de rechtbank vervangende toestemming voor de verhuizing verzoeken. De rechtbank zal dan ook de eerdere afspraken in het ouderschapsplan erop naslaan. De rechtbank zal verder alle betrokken belangen tegen elkaar afwegen. Kinderen vanaf 12 jaar worden in dat geval door de rechtbank ook gehoord (om hun mening gevraagd). Mogelijk dat in verband met een verhuizing de huidige contactregeling ook niet langer in stand kan blijven. U zou dan gelijktijdig om een gewijzigde regeling kunnen verzoeken. De rechtbank stelt echter wel altijd voorop dat er tussen de ouder bij wie de kinderen niet wonen en de kinderen wel frequent contact moet blijven bestaan. Mocht een en ander bij u concreet gaan spelen, dan raad ik u aan om contact op te nemen met een advocaat. Ik wens u veel succes in deze kwestie.
Met vriendelijke groet,
Renee Heerkens
Beste,
Mijn dochter en ik wonen samen in Amsterdam. Zij is 6 jaar.
Haar vader en ik zijn 3 haar gescheiden.
Hij woont in Utrecht en ziet zijn kind 1 x per 2x weken vrijdag tm zondag en de andere week vrijdag op zaterdag.
Daarnaast gaat zij 50% van haar schoolvakanties naar haar vader.(dit verloopt niet altijd soepel)
Haar vader zit al 2 jaar thuis (baan opgezegd omdat hij geen partneralimentatie wilde betalen)
Ik heb intussen afgezien van de alimentatie en hij heeft aangegeven dat hij voor een baan gaat in Londen of Parijs.
Ook geeft hij aan dat hij elk weekend naar NL blijft vliegen om zijn dochter te zien.
Klinkt fantastisch..maar hem kennende houdt hij dit 2 maanden vol en dan begint het ‘afzeggen’. (Deze weg hebben we eerder bewandeld)
Mijn vragen:
Mag hij naar het buitenland verhuizen, terwijl hij hier een kind heeft?
Hij gaf mij en zijn dochter nl geen toestemming om naar het buitenland te verhuizen toen ik dat wilde.
Hoe zit het met zijn contactplicht naar zijn dochter?
Is dit iets wat in de praktijk moet blijken?
Als hij in het buitenland zit wordt het straks erg moeilijk om te communiceren en toestemming te krijgen voor reizen (dat is Nu al moeilijk) kan ik dit afdwingen via een rechter?
Mvg,
Sara
Geachte Sara,
Bedankt voor uw bericht. Uit uw bericht leid ik af dat uw dochter bij u staat ingeschreven. Juridisch gezien heeft uw ex-partner geen toestemming nodig om zelf naar het buitenland te verhuizen. Deze verhuizing heeft namelijk geen gevolg voor het hoofdverblijf van uw dochter. Dit kan echter wel anders zijn als er destijds andere afspraken in het convenant/ouderschapsplan zijn gemaakt over verhuizen. Ik raad u aan om eventuele stukken daar op na te lezen. Verder is het zo dat een juridische ouder niet alleen het recht, maar ook de plicht tot contact met zijn kind heeft. Omdat de rechter terughoudend is in het opleggen van dwangmiddelen (bijv. het opleggen van een dwangsom voor het niet naleven van een contactregeling), kan het afdwingen van deze verplichting in de praktijk soms lastig zijn.
Verder geeft u aan dat de communicatie en het verkrijgen van toestemming voor bepaalde gezagsbeslissingen (zoals reizen naar het buitenland) straks lastig zal zijn. U kunt uw ex-partner ook straks nog via de daarvoor aangewezen toestemmingsformulieren om toestemming voor buitenlandse reizen blijven verzoeken. Dit is de meest praktische weg. Indien hij geen toestemming geeft, kunt u bij de rechter om vervangende toestemming vragen. Mocht blijken dat overleg niet meer mogelijk is en uw ex-partner steeds zijn toestemming weigert voor belangrijke gezagsbeslissingen, dan zou u kunnen overwegen om eenhoofdig gezag aan te vragen. Ook daar gaat de rechtbank overigens terughoudend mee om. Het is daarom belangrijk dat u het verloop van communicatie en de verzoeken om toestemming goed vastlegt, zodat u kunt aantonen dat voortzetting van het gezamenlijk gezag niet meer in het belang van uw dochter is.
Ik vertrouw erop dat ik u hiermee naar behoren heb geïnformeerd.
Met vriendelijke groet,
Renee Heerkens
Beste, ik heb verschillende antwoorden gelezen maar mijn vraag niet beantwoord gekregen.
Reeds meerdere jaren ben ik weg van mijn ex. Samen hebben we een dochter en co ouderschap.
Destijds ben is mijn ex eerst binnen de stad verhuisd waarna ik uiteindelijk ook gedwongen moest verhuizen. Hij dwong toen echter af dat ik onze dochter telkens zou brengen en halen wat ik woonde nu immers .. aan de ander kant van de stad .. nu echter woon ik nu al enkele jaren .. met zijn toestemming wel te verstaan want hij heeft van de verhuizing gehoord in de rechtbank destijds zonder bezwaar aan te tekenen .. 2 dorpen verder op ongeveer 35 km van zijn woning en hoofdverblijf van onze dochter. (opgelegd door de rechter omdat ik door zijn toedoen destijds nog geen nieuw woonadres had maar er wel een gedwongen verhuizing aan zat te komen).
Hier woon ik samen met mijn huidige partner en onze dochter van 4.
Nu weigert mijn ex echter om mee te betalen aan de kosten voor jet op en neer rijden voor het brengen en halen van mijn dochter en ondanks herhaaldelijke verzoeken moet ik dit telkens betalen.
Wat is hier echter de regel in .. is het niet zo dat dit soort kosten onder gezamenlijke kosten vallen en dus een gedeelde last zouden moeten zijn ?
Ik hoop dat jullie mij van een antwoord kunnen voorzien
Albast bedankt
A.N.n.M
Geachte mevrouw A.N.n.M.,
U geeft aan dat u al geruime tijd geleden met uw huidige partner bent verhuisd naar een plaats 35 kilometer van de woonplaats van uw ex-partner. U geeft aan dat uw ex-partner daar destijds geen verweer tegen heeft gevoerd in de rechtbank. Uw ex-partner had daar echter ook geen verweer tegen kunnen voeren omdat het de ouder waar het kind zijn hoofdverblijf niet heeft, vrij staat om zonder het kind te verhuizen. Slechts voor een verhuizing met het kind, is toestemming van de andere gezagsouder nodig. Waar het de extra reiskosten betreft, is het volgende van belang. In principe is het voor kinderen belangrijk dat beide ouders halen en brengen (en de eigen kosten daarvan voor hun rekening nemen), omdat zij zo ervaren dat beide ouders het belangrijk vinden dat de kinderen een goed contact met de andere ouder hebben. Of en door wie de extra reiskosten als gevolg van de verhuizing moeten worden betaald, ligt aan de afspraken die eerder zijn gemaakt (in het convenant, ouderschapsplan) en aan de eerdere beslissingen van de rechtbank. Nu u echter de ouder bent die is verhuisd, kan uw ex-partner zich op het standpunt stellen dat deze kosten voor uw rekening komen. Indien dit discussie blijft geven, dan zou u de rechtbank kunnen verzoeken om daarover een uitspraak te doen. In dat geval raad ik u aan om contact op te nemen met een advocaat in uw regio.
Met vriendelijke groet,
Renee Heerkens
Ps. Reden van de verhuizing was omdat ik zwanger was van mijn 2de dochter .. en reden van de nieuwe afstand was omdat er een woning hebben gezocht op gepaste afstand van zowel mijn werk als het werk van mijn huidige partner. A.N.n.M
beste,
mijn expartner en ik hebben 2 kinderen van onder de 7, wij zijn belast met het gezamelijk gezag over onze bijde kinderen.wij hebben inmiddels na verbreken relatie al 2 jaar een co-ouderschap. waarbij ik al die tijd bezig was om een ouderschap met haar te realiseren. ik woon zelf nog in het huis waar de kinderen opgegroeid zijn. ook gaan de kinderen nog steeds bij mij in dorp naar school en heb ik de kinderen om de 2 dagen.
heb nu alles geprobeerd om een ouderschapsplan te krijgen maar zij wijgerd zich stug . heb als laatste redmiddel een mediator ingeschakeld. na 4 weken belde zij de mediator op om in te stemmen met het gesprek, hierbij gaf zij in het mediation gesprek aan om te gaan verhuizen met de kinderen 200 km verder op. hiermee stem ik natuurlijk niet in . kinderen hebben alles hier , vrienden sport school oma tante, en ben ik heel erg betrokken met de kinderen. ja er zijn vaders die dat zijn . na dit gesprek wilde zij niet meer praten , overleg als het over de kinderen gaat verloopt zonder ruzie. maar hebben het niet over deze kwestie, omwille van de kinderen.hoe groot is de kans dat zij mag verhuizen.?
m.v.g.
peter
Beste,
Mijn ex heeft mij en onze dochter verlaten nog voor onze dochter geboren was. Nu 5 jaar later, wil hij mij verbieden met haar te verhuizen naar mijn vriend, vanwege de afstand (90km), ondanks alle compensatie die wij bieden. In de afgelopen jaren is er een omgangsregeling getroffen waarbij onze dochter 7 nachten per 2 weken bij hem is of bij mij. Mijn ex geeft aan dat zijn rol als vader uitgehold wordt, naar weekendvader. Daar heeft hij gelijk in, mits gebleken is dat hij onze dochter niet dezelfde zorg kan verlenen als ik doe. Ze is door de week 1 ochtend bij hem en zelfs dan kan hij ze niet zelf naar school brengen. Ook zijn betrokkenheid bij schoolse activiteiten of sportclubjes is de afgelopen 2 jaar nihiel gebleken. Daarnaast vind ik het op en neer “wonen” van mijn dochter (die nu feitelijk 3 huizen heeft, bij mijn ex, mij en mijn vriend) voor haar zeer zeker niet in haar belang. Mijn vriend is economisch gebonden aan zijn woonplaats, vanwege het familiebedrijf waarin hij werkzaam is. Mijn dochter is bij mijn partner net zo thuis als bij mij en heeft daar relaties opgebouwd op BSO, familie vriend, vrienden en hun kinderen.
Vader blijkt een narcistische persoonlijkheid te hebben (niet officieel vastgesteld overigens).
Ik snap dat iedere uitspraak afhankelijk is van ieders situatie. Toch wil ik graag in het algemeen weten wat argumenten zijn, waardoor verhuizing wel toegestaan wordt? Mede omdat ik regelmatig lees: “Zelden wordt een verhuizing door de rechtbank toegestaan.
Wanneer kan de rechtbank beslissen dat er in het belang van het kind gehandeld wordt door te verhuizen uit zijn/ haar vertrouwde omgeving. Is hier ergens jurisprudentie over te vinden en zoja, waar?
Met vriendelijke groet
ik heb een vraag in verband met deze toestand .
mijn vriendin heeft leverkanker , maar is nog goed levensvatbaar en krijgt gewoon behandeling , ze woont in reuver , maar wil met mij naar eindhoven verhuizen zodat ik voor haar in later stadium voor haar kan zorgen , ook gaan we binnen een maand trouwen , haar zoontje is 6 en haar ex is al bezig met een kort geding
nu gaan wij toch verhuizen , en hebben het kind ook al op een nieuwe school gezet .
de ex is het er niet mee eens , maar heeft daarvoor niet naar het kind uitgekeken en zijn oudste zoon heeft ook aan de minderjarige kinderen van me vriendin gezeten , daarvoor loopt een onderzoek bij de zedenpolitie die nog in behandeling is .
wij laten het aankomen op het kort geding
is er mogelijkheid dat wij dit gaan winnen ?
Ik heb een vraag over een verhuizing. Ik zit te overwegen om de rechter toestemming te vragen om een verhuizing. Mijn ex en ik zijn 2,5 jaar gescheiden en hebben co ouderschap. De ene week zijn de kinderen bij mij van woensdag avond tot vrijdag avond. De andere weer van woensdag avond tot maandag ochtend. Nu hebik een nieuwe partner en wil 25 km verder gaan wonen. Ik heb voorgesteld om zelf zorg te dragen voor het halen en brengen van de kinderen ook voor eventuele sporten wil ik rijden. Mijn ex wil geen toestemming verlenen en wil dat ik een regeling accepteer van 1 weekend in de 2 weken. Mijn dochter is 10 en die wil dat hetblijft zoals het was. Mijn zoon van 7 ook. Het voelt nu als ik de keuze maak de kinderen laat vallen en dat is het laatste wat ik wil. Wat kan ik het beste doen?
Ik heb ook een vraag, ik ben nu getrouwd, maar ben serieus na aan het denken om echtscheiding aan te vragen. Wij hebben samen een kind van 7 en gezamenlijk gezag. Nu komt het echter, mijn vrouw komt oorspronkelijk uit Mexico en ik weet zeker dat zij terug wil verhuizen met mijn kind, want hier heeft zij geen familie en verleden, behalve met mij. Stel dat ik partneralimentatie ga betalen, moet dat dan blijven doen als zij terug naar Mexico gaat? Ook al geef ik daar toestemming voor? Ik ga ervan uit dat ik voor mijn moet blijven betalen en dat is uiteraard geen probleem, maar voor mijn (ex)vrouw heb ik dan geen zin meer in.
Ik heb een vraag. Wij zijn als gezin verhuisd van Drenthe naar brabant, hebben beide een baan hier en twee kinderen 3 en 5 jaar oud.. Mijn vrouw wil het huwelijk beindigen en omdat ik in ploegen dienst werk de kinderen meenemen. Ze heeft in onze huidige woonplaats een huisje gevonden,maar spreekt erover om naar het noorden te verhuizen,waar ik het niet mee eens ben. Ik vind dit niet goed voor mijn kinderen aangezien er net een verhuizing is geweest. Onze oudste heeft inmiddels zijn plekje gevonden op zijn nieuwe school. Ik gun mijn vrouw alle geluk en zal haar ook helpen waar ik dat kan. Ik vrees wel dat een verkeerde stap mij duur kan komen te staan. Er is nog geen ouderschapsplan opgesteld, afspraak staat wel.
Mag mijn vrouw dit zomaar doen?
Goede avond,
Ik heb een vraag. September 2017 gescheiden, ouderschapsplan opgesteld veronderstellen dat ex in zijn eigen koopwoning in Amsterdam zou gaan wonen. Ik en de kinderen zijn ook wonend in Amsterdam. Uiteindelijk is hij nooit in zijn huis gaan wonen. Woont nu 1 dag bij Zijn moeder en is in december 2017 bij zijn zwangere vriendin in rotterdam gaan wonen. En hij is in december getrouwd met haar in Las Vegas ( nog niet geregistreerd)
Mijn kinderen gaan de ene week donderdag op vrijdag van 18.00 tot 18.00 uur naar hem (blijven in het huis van oma . Oma kookt en zorgt voor de kids) en de andere week van donderdag 18.00 uur tot en met zondag 17.00 waarbij ze donder op vrijdag bij oma slapen en hij vaak laat aankomt om zorg te dragen voor de kinderen.vrijdag na school worden ze tot en met zondag mee genomen naar Rotterdam.
Mag hij zonder toestemming in Rotterdam gaan wonen en mijn kinderen heen en weer sleuren?
Ben benieuwd naar jouw mening.
M.v.g
EMW
Hallo,
Mijn ex en ik zijn nu een aantal maanden uit elkaar. Wij hebben een zoontje van 2. Ik heb altijd, en nog steeds, voor ons zoontje gezorgd. Mijn ex was er eigenlijk nooit door werk. Ook nu woont ons zoontje bij mij. Mijn ex neemt hem sinds kort eventjes mee. Maar dat is alleen als ik vraag of hij hem nog komt halen ofzo. Ik heb alleen het ouderlijk gezag. Er staat verder niets op papier. Mijn ex en ik waren niet getrouwd, geen samenlevingcontract, helemaal niks. Hij heeft nog nooit voor ons zoontje gezorgd. Wat ook duidelijk was voor beide kanten van de familie.
Nu heb ik een nieuwe vriend en die woont zo’n 100 km verder op. Het plan is om in de toekomst bij hem te gaan wonen met mijn zoontje. Wel probeer ik de band tussen mijn ex en zoontje te stimuleren maar dit gaat moeizaam als het van 1 kant komt.
Moet ik toestemming vragen aan mijn ex om te verhuizen?
Met vriendelijke groet,
May
We zijn al 7 jaar gescheiden en dochter van 15 woont bij mij. We hebben destijds een omgangsregeling vastgelegd bij de rechtbank. Nu houd vader zich daar niet aan en heeft van het begin af aan de omgangsregeling gefrustreerd. Nu heeft hij afgedwongen dat dochter een maand bij hem kon zijn om te kijken hoe dat gaat. I inmiddels zijn we 3 maanden verder en is mijn dochter niet meer terug gekomen. Alimentatie is ook gestopt. Mag dat zomaar? Vader zet dochter op tegen moeder en wordt gehersenspoeld. Het is een compleet ander meisje geworden, terwijl we altijd een goede band hadden. Officieel staat ze nog steeds bij mij ingeschreven.
Goedenavond,
Inmiddels bijna drie jaar geleden is de ex-vrouw van mijn partner vertrokken naar Brabant, 100 km verderop. Dit is in principe zonder toestemming van mijn partner gebeurd, alleen heeft mijn partner zonder erbij na te denken wel getekend voor de school omdat hij alleen maar dacht aan het belang van de kinderen. Mijn vraag is, hoe kan het dat de gemeente kinderen in en uit kan schrijven zonder toestemming van beide ouders? Mag dit? En zou er juridisch gezien nog iets gedaan kunnen worden aan het feit dat ze weg zijn gehaald uit deze omgeving? De kinderen wonen inmiddels al 2.5 jaar in Brabant, maar hun moeder doet er ook weinig aan om het contact goed te houden tussen de kinderen en hun vader.
Hopende op een reactie,
Met vriendelijke groet,
J.
Mijn vraag betreft, heb ik toestemming van de vader van mijn zoon nodig om te verhuizen binnen dezelfde gemeente? In het ouderschapsplan staat hierover niets opgenomen. Indien hiervoor geen toestemming nodig is: Is hierover jurisprudentie beschikbaar waaruit dit blijkt?
Beste,
De moeder van onze kinderen en ik liggen in scheiding. Nu hadden we voorgesteld om de hoofdverblijven van de kinderen 50% / 50% te verdelen binnen het co-ouderschap.
Nu geeft ze aan dat het gezien de toeslagen voor haar (ze heeft nihil inkomen) beter is om ze allemaal bij haar in te schrijven.
Zitten hieraan risico´s verbonden ten aanzien van toekomstige eenzijdige akties, zoals een voorgenomen verhuizing door de moeder? Men geeft aan dat beide ouders even veel rechten hebben bij co-ouderschap, maar ik kan het me voorstellen dat er juridisch gezien een onevenwichtige situatie ontstaat door inschrijving van alle kinderen bij de moeder.
Graag hoor ik van u, alvast dank!
Beste Johan,
Dank voor uw vraag. De inschrijving van de kinderen bij moeder heeft voor u geen nadelige consequenties op het gebied van het gezag over de kinderen. Moeder heeft daardoor niet meer rechten om belangrijke beslissingen over de kinderen te nemen. Zij heeft dan nog steeds uw toestemming nodig om te verhuizen met de kinderen of om andere belangrijke beslissingen te nemen (zoals de schoolkeuze, beslissingen over medische behandelingen en het aanvragen van een identiteitsbewijs). Wel is het zo dat de ouder waarbij de kinderen staan ingeschreven uiteraard ook de post (vanuit de overheid en andere instanties) voor de kinderen ontvangt.
Het is wel juist dat de ouder bij wie de kinderen staan ingeschreven recht heeft op kinderbijslag/kindgebonden budget en andere toeslagen. Om die reden zie ik vaak dat een van de kinderen bij de ene ouder wordt ingeschreven en de andere(n) bij de andere ouder, zodat beiden profiteren van het kindgebonden budget. Bij co-ouderschap kunnen er ook afspraken worden gemaakt over de verdeling/uitbetaling van de kinderbijslag, dit kunt u ook terug lezen op de website van de SVB.
Succes bij het regelen van uw scheiding. Mocht u nog vragen hebben over bovenstaande, dan hoor ik dat uiteraard graag.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste,
Ik heb ook een vraagje. Mijn zoon heeft zijn hoofdverblijfplaats bij mijn ex. Ik heb hem om het weekend en de helft van het merendeel van de vakanties. Zij heeft besloten om te verhuizen naar Purmerend. (18 kilometer verder). Ik wilde deze verhuizing tegengaan omdat dit alweer de 4de basisschool wordt voor mijn zoontje. Uiteindelijk na heen en weer van onze advocaten heb ik toestemming gegeven. Maar naar mijn mening is er een veranderde situatie. Wij woonden allebei in Amsterdam. Nu woon ik in Utrecht en is zij vorige week verhuisd naar Purmerend. Voor die tijd heb ik altijd mijn zoontje gebracht en opgehaald bij de moeder in mijn weekend. Nu zou ik het graag anders willen zien i.v.m. hun verhuizing van Amsterdam naar Purmerend. Ik gaf de optie, ik haal hem op op vrijdag en zij haalt hem op zondag weer op bij mij in Utrecht. Of zij brengt hem naar Amsterdam Centraal op vrijdag en ik breng hem weer terug naar Amsterdam Centraal op zondag. Ze gaat met de zondag niet akkoord en vind dat ik hem gewoon in Purmerend moet ophalen. Ik wil graag het ouderschapsplan laten wijzigen in deze zorgregeling, desnoods via de rechter. Hoe sterk sta ik hierin?
Met vriendelijke groet,
Kariem Sandbergen
Geachte heer Sandbergen,
Dank voor uw vraag. De kans van slagen bij de rechtbank hangt altijd af van diverse omstandigheden. Zo zal de rechtbank uiteraard kijken naar de motivering van uw ex-partner. Wat is voor uw ex-partner de reden om niet mee te werken aan uw verzoek? Heeft zij geen mogelijkheden om uw zoontje op zondag te halen, bijvoorbeeld doordat zij niet over een auto beschikt? Of heeft zij simpelweg geen zin om hieraan mee te werken? U kunt zich voorstellen dat de ene reden voor de rechter acceptabeler is dan de andere reden. Ik ben verder niet bekend met uw kwestie, zodat het voor mij lastig is om een goede inschatting van de slagingskans te geven.
Ik lees dat u ten tijde van de verhuizing bent bijgestaan door een advocaat. Ik adviseer u om uw vraag aan uw advocaat voor te leggen, nu hij/zij op de hoogte is van uw kwestie en de situatie over en weer. Uw advocaat kan een betere inschatting geven van de kans van slagen van een dergelijke procedure.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen