Begin dit jaar er is voor de kinderalimentatie veel veranderd, als gevolg van wijziging van verschillende fiscale regelingen. In mijn blog
"Wijziging van de alimentatie in 2015, wat verandert er?" heb ik de veranderingen uitgelegd. Uit de vele reacties die ik daarop heb ontvangen, blijkt dat dit onderwerp de gemoederen bezig houdt en dat er nog de nodige onduidelijkheid is.
Verhoging kindgebonden budget met alleenstaande-ouderkop
Een van de fiscale wijzigingen betreft het vervallen van de alleenstaande ouderkorting. Deze heffingskorting zorgde ervoor dat een alleenstaande ouder minder inkomstenbelasting over het inkomen hoefde te betalen, waardoor de alleenstaande ouder per saldo een wat hoger netto inkomen had. Dit voordeel is per 1 januari 2015 vervallen. Om alleenstaande ouders daarvoor te compenseren, is per dezelfde datum het kindgebonden budget verhoogd met de zogenoemde alleenstaande-ouderkop. Daardoor kan het kindgebonden budget voor een alleenstaande ouder enkele honderden euro's per maand hoger zijn dan voor 2015.
Onrechtvaardig?
Bij het bepalen van de hoogte van de kinderalimentatie is onder andere de behoefte van de kinderen bepalend. Daarbij wordt het kindgebonden budget eerst van de behoefte van de kinderen afgetrokken, het resterende bedrag moet door de ouders gedragen worden. Doordat het kindgebonden budget verhoogd is met de alleenstaande-ouderkop, is de resterende behoefte van de kinderen vaak veel lager, waardoor de kinderalimentatie ook veel lager wordt. Veel alimentatiegerechtigden vinden dit onrechtvaardig. De alleenstaande-ouderkop was immers een compensatie voor het verlies van onder andere de alleenstaande ouderkorting, waardoor zij per saldo er na 1 januari 2015 niet op vooruit zijn gegaan. Desondanks wordt de kinderalimentatie wel verlaagd, waardoor de alleenstaande ouder er alsnog, soms fors, op achteruit gaat.
Ook diverse rechterbanken, waaronder de rechtbank Den Haag en Noord-Holland, vonden dit niet rechtvaardig. Bij het berekenen van de hoogte van de kinderalimentatie trokken zij de alleenstaande-ouderkop niet af van de behoefte van het kind. Daardoor volgden zij de
Alimentatienormen op dat onderdeel niet. Andere rechtbanken hielden wel vast aan die normen.
Nieuw standpunt Expertgroep Alimentatienormen
Vanwege het feit dat verschillende rechtbanken anders omgingen met de alleenstaande-ouderkop en er daardoor geen gelijkheid meer was in de bepaling van de kinderalimentatie, heeft de Expertgroep Alimentatienormen een nieuw
standpunt ingenomen. Zij heeft daarbij haar eerdere aanbeveling bevestigd. Het is wel opvallend dat zij daarbij aangeeft dat de Expertgroep van mening is dat de Hoge Raad zich over deze kwestie dient uit te laten. Aan de ene kant zet de Expertgroep daarbij weer de deur voor rechters open om opnieuw af te wijken van haar aanbeveling. Aan de andere kant is van belang dat de Alimentatienormen slechts richtlijnen zijn en dus geen recht. De Hoge Raad toetst dan ook niet de toepassing van de Alimentatienormen.
Onduidelijkheid blijft
Ik verwacht dan ook dat het nieuwe standpunt van de Expertgroep niet voor de gewenste duidelijkheid zal zorgen. Het is wachten op de eerste uitspraken van met name de rechtbank Den Haag, nu deze rechtbank als eerste afweek van de Alimentatienormen. Ik sluit echter niet uit dat deze rechtbank ook nu zal blijven afwijken van de Alimentatienormen, met enkele andere rechtbanken in haar kielzog. In dat geval zal inderdaad afgewacht moeten worden of de Hoge Raad bereid is om een standpunt in te nemen, maar een uitspraak van Hoge Raad kan nog lang op zich laten wachten!
Goedendag
Welke stappen kan ik nemen nu blijkt dat door de alleenstaande ouder kop mijn ex meer voor de kinderen te besteden heeft, en ik doordat er geen compensatie meer plaatsvind er per jaar € 1200,- op achter uit ga en ik dus minder over hou om aan de kinderen te besteden als ze bij me zijn. Is het reëel te denken dat het alimentatie bedrag verlaagd zou kunnen worden om deze reden? En omdat ik ook zorgplicht heb voor de kinderen van mijn huidige vrouw? Mijn ex staat niet direct open voor een wijzigen. Bedankt voor uw reactie. John
Beste Anoeska,
Vorig jaar zijn de partneralimentatie en de kinderalimentatie bekrachtigd in een convenant. Bij de berekening van mijn draagkracht is toen de(afgekochte) partneralimentatie niet meegerekend. Ik heb nu inmiddels eigen inkomen uit arbeid en de kinderalimentatie moet opnieuw berekend worden. Ik heb een tweetal vragen. Moet bij de berekening van mijn NBI de partneralimentatie (in de vorm van een lijfrente-uitkering) nu wel mee gerekend worden, of alleen mijn inkomen uit arbeid? Mijn tweede vraag is of nu moet worden uitgegaan van de trematabellen van 2015 voor wat betreft de behoefte van de kinderen of van die van de toenmalige berekening (tabellen 2013)? M.i. zou het gaan om de meeste recente, aangezien de kinderen nu ouder zijn en de kosten daarom ok hoger uitvallen (denk aan schoolkosten).
groet, Jacq
Beste Jacq,
Bedankt voor uw vragen.
Voor het bepalen van de behoefte van de kinderen moet worden uitgegaan van de tabellen van het jaar van uiteengaan en dus niet de tabellen van 2015. De destijds gevonden behoefte moet wel geïndexeerd worden naar 2015. U kunt de indexering eenvoudig berekenen via de website van het LBIO.
Verder begrijp ik dat u destijds een som ineens in verband met de afkoop van de partneralimentatie hebt ontvangen. Die som heeft u vervolgens gestort in een lijfrentepolis, die nu periodiek tot uitkering komt. Enerzijds wordt bij het bepalen van uw netto inkomen rekening gehouden met al het inkomen dat u ontvangt. Die lijn volgend, zou dus ook rekening moeten worden gehouden met de lijfrente uitkering. Anderzijds wordt er bij het bepalen van uw netto inkomen voor de kinderalimentatie geen rekening gehouden met de partneralimentatie, dus volgens die redenering zou er geen rekening moeten worden gehouden met de uitkering.
Mij is evenwel niet bekend hoe de rechtbank met een dergelijke kwestie om zou gaan, ik ken geen uitspraak die vergelijkbaar met uw situatie is.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Anoeska,
Bedankt voor je reactie. De indexering van de kinderalimentatie is per 1 januari al doorgevoerd over het totaalbedrag van deze kinderalimentatie, hetgeen resulteerde in een verhoging van de alimentatie met nog geen 6 euro per maand voor drie kinderen. Zoals ik al aangaf zijn de werkelijke kosten van de kinderen nu al vele malen hoger. Gevoelsmatig klopt dit voor mij dan ook niet. Mijn situatie wijkt inderdaad af, hetgeen het wat ingewikkelder maakt om te doorgronden.
met groet, Jacq
Beste mw van Ginderen,
Is het zo dat een alimentatiegerechtigde vrouw een informatieverplichting heeft naar haar ex-echtgenoot inzake hun kinderen? Mijn ex plant regelmatig vakantie’s met de kinderen in “mijn” tijd zonder enige vorm van overleg.Ik hoor dit 2 weken van tevoren van mijn kinderen en vind dat niet fijn. Ze weigert elke vorm van communicatie.Kan ik hier iets aan doen?
Groet,
Bert
Beste Bert,
Dat is bijzonder vervelend voor u! Natuurlijk zou uw ex-partner netjes met u moeten overleggen over de vakanties, alvorens deze te boeken. Bovendien zou uw ex-partner uw toestemming moeten hebben om naar het buitenland op vakantie te gaan, mits u ook belast bent met het ouderlijk gezag over de kinderen.
Helaas is er evenwel weinig dat u hieraan kunt veranderen. U kunt weigeren om de kinderen in uw tijd mee te geven, maar dit werkt niet als de kinderen op het moment van vertrek naar de vakantie bij uw ex-partner zijn. Verder kunt u bij de douane van Schiphol op voorhand aangeven dat u geen toestemming geeft voor de vakantie, zodat zij extra oplettend zijn (mits u dus gezag heeft). Anderzijds heeft dit altijd ook een negatief effect op de kinderen, zodat u zich moet afvragen of dit niet met name de kinderen raakt en wat voor gevolgen die in de toekomst heeft.
Overigens staat de verplichting van uw ex-partner om met u te overleggen los van de alimentatiekwestie. Ook indien u geen alimentatie zou betalen, dan zou zij met u moeten overleggen.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Beste Anoeschka,
Nog bedankt voor het beantwoorden van mijn vorige vraag.
Ik heb nog twee vragen. In het convenant is een afspraak gemaakt over de verdeling in tijd van de zorg van de kinderen. Mijn ex-partner wil dit nu wijzigen, met als argument dat de kinderen dat ook willen. De kinderen zijn 14, 12 en 11 jaar oud. Wat zij precies en echt uit zichzelf willen, is voor mij niet duidelijk. Ik kan dit niet bepalen, ik vermoed enige beïnvloeding. Moet ik hier van de mening van de kinderen uitgaan of heb ik daar zelf toch ook wat over te zeggen?
Daarnaast kreeg ik zeer recent te horen dat mijn ex-partner voornemens is te gaan verhuizen en samenwonen, weliswaar in een dorp binnen de gemeente, maar voor de kinderen gaat dit een fietsafstand worden van 20 minuten. Ik voorzie dat het “heen en weer fietsen”, zoals dat nu gebeurt, zal afnemen, Ik ben zelf nog geen jaar geleden verhuist naar een woning op 2 minuten fietsen van woning van mijn ex-partner. Dit was een bewuste keuze, gebaseerd op goed co-ouderschap in het belang van de kinderen. Ik krijg het gevoel dat ik allemaal moet accepteren wat er nu gebeurt. Heb ik hier nog iets over te zeggen?
gr. Jacq
Beste Jacq,
In de wet wordt aangegeven dat kinderen vanaf 12 jaar een stem hebben, waar het zaken betreft die hen aangaan (zoals een wijziging in de zorgregeling). Dat betekent niet dat zij vanaf 12 jaar ook steeds mogen kiezen. Hoe ouder de kinderen zijn en hoe volwassener hun mening is, hoe zwaarder hun stem weegt. Het blijft echter aan de ouders om samen een afspraak te maken die in het belang van de kinderen is (totdat de kinderen 18 jaar worden). U en uw ex-partner zullen hierover dus in gesprek met elkaar moeten gaan.
Om echt duidelijk te krijgen wat de kinderen zelf wensen, zou overwogen kunnen worden om een deskundige (bijvoorbeeld een kindercoach) een gesprek met de kinderen te laten voeren. Dit werkt echter wel alleen goed als beide ouders akkoord zijn met een dergelijk gesprek.
Ook voor wat betreft de verhuizing is het goed dat u en uw ex-partner daarover in gesprek met elkaar gaan. U kunt de verhuizing evenwel niet tegenhouden. Dit kan alleen als de kinderen bij uw ex-partner zijn ingeschreven en het een verhuizing naar een andere gemeente betreft. In dat geval heeft uw ex-partner uw toestemming nodig. Het is wel mogelijk dat in het echtscheidingsconvenant of ouderschapsplan een afspraak is opgenomen voor een verhuizing. Wellicht dat u op basis van die afspraak nog bezwaar zou kunnen maken tegen de verhuizing, maar dat kan ik uiteraard niet inschatten.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen
Hallo Anouska,
hierboven heb je eerder gereageerd op Jacq, daarin stond het volgend stukje tekst ” De behoefte van de kinderen kan ook hoger worden als een van de ouders op dit moment een hoger netto inkomen heeft dan het totale netto inkomen van beide ouders tezamen op het moment van uiteengaan” Hier heb ik nog een vraagje over… Nergens op het internet kan ik dit terug vinden, wel dat de ex het dubbele moet verdienen om een nieuwe draagkrachtberekening te kunnen maken. Kun je mij hier meer info over geven?
Dank voor alle info, vriendelijke groet Karin
Beste Karin,
U kunt de juistheid van mijn opmerking terug vinden in het rapport alimentatienormen (pagina 7, onderaan). Het rapport kunt u vinden op https://www.rechtspraak.nl/Procedures/Landelijke-regelingen/sector-familie-en-jeugdrecht/Pages/Werkgroep-Alimentatienormen.aspx.
Let wel: mijn opmerking heeft alleen betrekking op de stijging van de behoefte van kinderen en niet op de draagkracht van een van de ouders. Afhankelijk van de gemaakte afspraken, kan er bij een wijziging van inkomen steeds reden zijn om een nieuwe berekening te maken, ook daarvoor geldt niet de norm van een verdubbeling van het inkomen van de ex-partner.
Met vriendelijke groet,
Anoeska van Ginderen