In mijn eerdere blog heb ik uitleg gegeven over wie er aansprakelijk kan zijn bij een kop-staartbotsing. Hoe zit dit in het geval u remt voor een dier en er volgens iemand bij u achterop rijdt? Mag je remmen voor dieren? Deze vragen zal ik in deze blog behandelen.
In een uitspraak van het gerechtshof Amsterdam van
26 januari 2006 in combinatie met een uitspraak van 26 februari 2004 ging het om het volgende. Om 8.00 uur 's ochtends rijdt bestuurder A over de provinciale weg tussen Bergambacht en Gouda. Het was droog, helder en niet druk op de weg. Bestuurder A remt voor een op de weg lopende eend. Bestuurder B die daar achter rijdt, botst achter op het voertuig van A. Op het aanrijdingsformulier dat de bestuurder van voertuig B invulde antwoordde hij op de vraag wie naar zijn mening aansprakelijk is: “Ikzelf, door vermoedelijk onvoldoende afstand kon ik niet tijdig tot stilstand komen noch mijn voorganger ontwijken. Aangezien de weg vrij was verwacht ik niet dat mijn voorganger zo plotseling zou remmen.”
Rustig verkeersbeeld geen excuus
Het gerechtshof Amsterdam oordeelt als volgt:
• Van algemene bekendheid is dat - met name op provinciale wegen - een aanrijding als deze kan gebeuren en dat dit niet zo uitzonderlijk is dat bestuurder A en B daar bij hun rijgedrag geen rekening mee hoefden te houden;
• Voor bestuurder A betekent dit dat hij mocht remmen om een aanrijding met de eend te voorkomen, maar dat hij daarbij wel rekening moest houden met de omstandigheid dat voertuig B achter hem reed;
• Voor bestuurder B betekent dit dat hij zo'n afstand tot voertuig A moest aanhouden dat hij in staat was zijn auto tot stilstand te brengen zonder deze te raken, ook in een geval als dit waarin bestuurder A voor de op de weg lopende eend remde.
Bestuurder B zelf meent dat hij onvoldoende afstand heeft gehouden. Het is zijn verzekeraar die heeft gesteld dat er wél voldoende afstand werd gehouden, zoals dat past bij het rustige verkeersbeeld van die dag. De rechters verwerpen deze laatste stelling omdat in die opvatting geen rekening wordt gehouden met onverwachte gebeurtenissen die zich op een weg op ieder willekeurig moment kunnen voordoen.
Hiermee wordt bestuurder B aansprakelijk geacht voor het ontstaan van de aanrijding. Het laatste argument van de verzekeraar van bestuurder B was dat de bestuurder A kort voor de botsing zeer plotseling en onnodig hard heeft geremd. Ook deze stelling van de verzekeraar van bestuurder B wordt door de rechters verworpen. Bestuurder A heeft namelijk eerder al aangegeven dat hij zijn snelheid eerst heeft laten teruglopen tot 50 km/uur en pas daarna is gaan remmen.
Achteroprijder niet altijd aansprakelijk
Zoals ook in mijn eerdere blog is beschreven is het helemaal niet zo dat de achteroprijder altijd aansprakelijk is aan het ontstaan van een aanrijding. Juist hetgeen zich direct voor de aanrijding afspeelde is van groot belang voor het vaststellen van de schuldvraag. En juist over deze schuldvraag kan lang worden getwist met verzekeraars.
Een rechter kan in een procedure zelf bepalen welke waarde hij aan een bepaald bewijsmiddel hecht en of hij bijvoorbeeld een getuige ‘geloofwaardig’ acht. Om de kansen in een procedure te vergroten is het dus onder andere van belang dat men kan aantonen dat iemand voldoende of onvoldoende afstand heeft gehouden. Verder is het altijd belangrijk gegevens te noteren van eventuele getuigen.
