28 mei: Terrassessie Arbeidsrecht
Hoe ga je als werkgever om met ‘nieuwe’ bedrijfsregels en veiligheidsbeleid? Dat bespreken we tijdens een terrassessie met onze arbeidsrechtadvocaten op 28 mei.
Hoe ga je als werkgever om met ‘nieuwe’ bedrijfsregels en veiligheidsbeleid? Dat bespreken we tijdens een terrassessie met onze arbeidsrechtadvocaten op 28 mei.
25 mrt 2022 Letselschaderecht Ferda van Benthem
Ze mag met recht een begrip binnen het letselschaderecht genoemd worden. Als advocaat komt Ferda van Benthem al 32 jaar vrijwel uitsluitend op voor slachtoffers. Ze was jarenlang bestuurslid van de Vereniging Letselschade Advocaten (LSA), stond aan de basis van het Keurmerk Letselschade en geeft les bij een onderwijsinstelling, bedrijven en aan verzekeraars. Maar wie schuilt er eigenlijk áchter haar toga?
“Wandelen, joggen, lezen en niet te vergeten, lekker in de kroeg hangen met mijn man Vincent.” Dan, vrolijk: “Het joggen mag geen hardlopen genoemd worden hoor. Ik geniet vooral van lange tochten. Trainen voor een halve marathon, het lopen van een halve marathon, dat werk. Er zijn twee tochten die ik nooit vergeet. Een halve marathon in Nieuw-Zeeland, waar we door riviertjes en over heuvels liepen. En een halve marathon in Argentinië, in de Andes. Maar mijn zeer slechte richtingsgevoel speelt me vaak parten. In Argentinië liep ik op de eerste kruising al de verkeerde kant op. Toen waren we 100 meter op weg!”
“Op dit moment train ik voor de halve marathon in Berlijn en voor de Vierdaagse in Nijmegen. Daar mag ik me inschrijven voor de 30 kilometer per dag, maar ik ga voor de 40 kilometer. Mijn training is de 66 meren route rond Berlijn, een kilometer of 30 à 40 per dag, van station naar station.”
“De mooiste wandelervaringen heb ik gehad in Nepal, met Vincent. En één keer met de kinderen, die toen 10 en 12 jaar waren. Nepal beviel zo goed, dat we er drie keer zijn geweest, waarbij we één keer heerlijk lang in Pokhara gelogeerd hebben. Na onze tocht door de Himalayas hebben we er nog drie weken rondgehangen.” Lachend: “Pokhara is een oud hippie-stadje, waar veel mensen er nog vanuit gaan dat alle Nederlanders graag hasjiesj roken.”
“Jazeker. Ik woon in Breda en mijn favoriete kroeg daar is Biercafé de Beyerd. Een gezellige bruine kroeg waar je ieder denkbaar biertje kunt kopen. Dat is fijn voor Vincent, maar gelukkig voor mij hebben ze er ook lekkere witte wijn. Je vindt ons daar ieder weekend wel een keer. Tenminste, als ik niet bij mijn moeder ben. Zij is 88 en woont gelukkig nog in haar eigen huis, in Sint Jansklooster, mijn geboortedorp in Overijssel, in het natuurgebied de Weerribben. Met mijn zus en drie broers zorgen we dat ze zo vaak mogelijk mensen in huis heeft. Gelukkig gaan wij én de kleinkinderen graag naar haar toe. Dus ze krijgt veel bezoek. En dan denk ik weleens ‘Oei, wij hebben maar twee dochters. Wat doe ik ze aan, als een van ons later alleen is.’ En dan hebben zij ook nog te maken met twee vaders en twee moeders, het gevolg van een vreedzaam gelopen echtscheiding.”
“Om het onze dochters makkelijker te maken, en natuurlijk ook voor de gezelligheid, gaan we bij ze in de buurt wonen. Rotterdam wordt dus onze volgende bestemming. Maar voorlopig is het nog wonen in Breda en werken in Etten-Leur, in de leukste baan die ik kan bedenken.”
“Het werken met en voor mensen. Mensen door het traject heen helpen waar ze na een ongeluk in terecht komen. Eigenlijk lijkt (trainen voor) een lange hardlooptocht of wandeltocht wel op een letselschadezaak. Je hebt doorzettingsvermogen nodig, het duurt lang, je moet gestaag doorzetten. En niet opgeven, ook niet als het even tegenzit. Kwestie van de tegenvaller opvangen en weer doorgaan.
En dan tot slot: “Na ruim 30 jaar kan ik er ook wel van genieten dat ik kan leunen op mijn ervaring, waardoor het werk net iets makkelijker is dan 20 jaar geleden. Ook is het heel leuk en boeiend om samen te werken met jongere collega’s en mijn kennis over te brengen. Daar ga ik de komende jaren nog heerlijk van genieten.”
