28 mei: Terrassessie Arbeidsrecht
Hoe ga je als werkgever om met ‘nieuwe’ bedrijfsregels en veiligheidsbeleid? Dat bespreken we tijdens een terrassessie met onze arbeidsrechtadvocaten op 28 mei.
Hoe ga je als werkgever om met ‘nieuwe’ bedrijfsregels en veiligheidsbeleid? Dat bespreken we tijdens een terrassessie met onze arbeidsrechtadvocaten op 28 mei.
23 okt 2023 Omgevingsrecht Renata Königel
Op 2 augustus 2023 heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (Afdeling) uitspraak gedaan over het bestemmingsplan “Uitsluiten nieuwvestiging logies t.b.v. seizoenarbeiders en arbeidsmigranten”. Dit bestemmingsplan wijzigde 3 eerdere bestemmingsplannen met een planregel die bepaalde dat logies niet door arbeidsmigranten en seizoenarbeiders mochten worden gebruikt, maar uitsluitend door toeristen.
Door een van de hotels die door deze wijziging werd getroffen is beroep tegen het bestemmingsplan ingesteld. Het hotel stelde dat het bestemmingsplan discriminerend was en ongerechtvaardigd onderscheid maakte tussen toeristen enerzijds en seizoenarbeiders en arbeidsmigranten anderzijds. Hierdoor zou het bestemmingsplan in strijd zijn met de Europese Dienstenrichtlijn.
Het aanbieden van logies is een dienst, zodat de Dienstenrichtlijn van toepassing is. In artikel 15 lid 3 van de Dienstenrichtlijn is een discriminatieverbod, noodzakelijkheidsvereiste en evenredigheidsvereiste opgenomen. Het discriminatieverbod houdt in dat de gestelde eisen geen direct of indirect onderscheid naar nationaliteit of statutaire zetel mogen maken. Het noodzakelijkheidsvereiste houdt in dat de eisen gerechtvaardigd moeten zijn om een dwingende reden van algemeen belang. Het evenredigheidsvereiste houdt in dat de eisen geschikt moeten zijn om het nagestreefde doel te bereiken, niet verder gaan dan nodig en dat het doel niet met andere, minder beperkende maatregelen kan worden bereikt.
Wat oordeelt de Afdeling? De Afdeling oordeelt allereerst dat het bestemmingsplan niet in strijd is met het discriminatieverbod. Volgens de Afdeling ziet het discriminatieverbod op het voorkomen van discriminatie van de dienstverrichters. Het bestemmingsplan discrimineert hotel- en pensioneigenaren niet, omdat geen eisen worden gesteld aan hun vestigingsplaats of nationaliteit.
Ten tweede oordeelt de Afdeling dat het bestemmingsplan ook niet in strijd is met het noodzakelijkheidsvereiste. Het bestemmingsplan is gericht op het stimuleren van recreatie en toerisme, het bevorderen van een goed woon- en leefklimaat en bescherming van het stedelijk milieu. Het bestemmingsplan is hiermee volgens de Afdeling gerechtvaardigd om een dwingende reden van algemeen belang.
Tot slot oordeelt de Afdeling dat het bestemmingsplan wel in strijd is met het evenredigheidsbeginsel. Het eerste deel van de desbetreffende planregel bepaalt dat logies alleen toeristisch en kortdurend mogen worden aangeboden. De Afdeling oordeelt dat het onderscheid in dit deel van de planregel evenredig is omdat dit een goede ruimtelijk ordening dient en niet verder gaat dan nodig om het doel te bereiken. Het tweede deel van de planregel bepaalt dat logies niet mogen worden aangeboden aan seizoenarbeiders of arbeidsmigranten. De Afdeling oordeelt dat dit tweede deel van de planregel verder gaat dan nodig om het beoogde doel te bereiken. Dit is volgens de Afdeling een (indirect) discriminerende bepaling. Deze bepaling is daarom niet evenredig. Daarnaast kan de bescherming van de ruimtelijke ordeningsbelangen volgens de Afdeling ook worden bereikt zonder onderscheid te maken tussen seizoenarbeiders / arbeidsmigranten en toeristen. Hiermee gaat het bestemmingsplan verder dan nodig is. Het bestemmingsplan is op dit punt dan ook in strijd met het evenredigheidsbeginsel.
Vragen? Neem contact op met mij of een van mijn collega’s van de sectie Omgevingsrecht van AK advocaten.
